جلسه ۳۱ دادگاه اای‌جی: کمپانی برای کنترل پزشک شخصی مایکل جکسون تلاش میکرد

امروز یکی از مدیران صنعت موسیقی با نام دیوید برمن تمام روز در جایگاه نشست و توسط ویلیام بلاس، وکیل جکسون‌ها و سابرینا استرانگ وکیل کمپانی مورد سوال قرار گرفت. دیوید برمن به مدت ۴۵ سال یکی از وکلا و مدیران اجرایی در صنعت موسیقی بوده است. او دانش آموخته‌ی رشته‌ی بازرگانی در دو دانشگاه میشیگان و هاروارد است. او طی سالها، هنرمندانی را نمایندگی کرده و قراردادهای ایشان را تنظیم نموده است. او با افرادی چون مدونا، گروه کویین، پل مک کارتنی، گروه گانز اند رُزز، ایگلز، پیتر گابریل و پرینس کار کرده است. او در خدمت کمپانی‌‌هایی چون برادران وارنر و کپیتال رکوردز فعالیت نموده است. او که در سال ۲۰۰۱ بازنشسته شد، در دادگاه‌های بسیاری به عنوان شاهد و متخصص حضور داشته است.برمن گفت که دسامبر سال گذشته وکلای خانواده‌ی جکسون به سراغ او آمدند تا در دادگاه برایشان شهادت دهد. او گفت که با مجموعه‌ی عظیمی از نوشته‌ها، بازجویی‌ها، بیانیه‌ها و ایمیل‌ها روبرو شد که برای ادای شهادت می‌بایست آنها را مرور می‌کرد. او امروز به عنوان کارشناس در دادگاه حاضر شد تا نظر تخصصی خود را در رابطه با پرونده ارائه دهد. او به ازای هر ساعت کار بر روی این پرونده، ۵۰۰ دلار دریافت کرده است. او در مجموع شصت ساعت بر روی نظراتی که در این دادگاه ارائه می‌دهد، کار کرده است. برمن گفت که مشتری اصلی کمپانی‌های برگزار کننده‌ی کنسرت، خریداران بلیط نیستند، بلکه هنرمندان هستند، به همین دلیل کمپانی‌ها می‌بایست تعهد بیشتری نسبت به هنرمندان‌شان احساس کنند تا خریداران بلیطهایشان. وی در مورد پرونده‌ی حاضر گفت که کمپانی اای‌جی از این نظر در مورد مایکل جکسون قصور کرده بود. "بدون وجود هنرمند، کمپانی‌ها چیزی برای فروش ندارند." برمن گفت که باور دارد به خدمت گرفتن دکتر موری توسط کمپانی برای تور This Is It منجر به ایجاد تضاد منافع شده بود. برمن گفت که تلاش کمپانی برای استخدام دکتر موری از جانب مایکل "بسیار ناپسند" و "بسیار غیرمعمول" بوده است. وی افزود که هرگز ندیده و نشنیده بود که پک کمپانی برای هنرمندش پزشک شخصی استخدام کند و اینکه این کار موجب ایجاد تضاد منافع می‌شود. "پزشک در این شرایط هم نسبت به بیمارش و هم نسبت به کمپانی متعهد شده است." وکیل جکسون‌ها ایمیل‌هایی را که تنها چند روز پیش از فوت مایکل با عنوان "مشکل در خط مقدم" بین مدیران کمپانی و همکاران مایکل در تور This Is It دست به دست شده بود، نشان داد. در یکی از ایمیل‌ها کنی اورتگا کارگردان تور به رندی فیلیپس مدیر عامل کمپانی نوشته بود که مایکل برای تور آماده نیست و از نظر جسمانی ضعیف‌تر شده است. برمن گفت: "این ایمیل برای من بسیار گویاست." فیلیپس در پاسخ به نگرانی اورتگا نوشته بود که بهتر است وی خود را در مقام یک پزشک یا روانشناس نبیند. برمن در جایگاه گفت که فیلیپس اهمیت لازم را برای سخنان اورتگا قائل نشده بود و گذشته از این بر بی‌اخلاقی و غرض‌ورزی بالقوه‌ی دکتر موری نیز واقف بود. برمن: "درک من این است که اای‌جی هیچ کاری برای تحقیق و بررسی در مورد دکتر موری انجام نداد. این نشان می‌دهد که آنها از تعارضات بالقوه آگاه بودند." وقتی بلاس پرسید که چگونه میشد از ایجاد تضاد منافع پیشگیری کرد، برمن گفت: "با استخدام پزشک بدون دخالت اای‌جی." رندی فیلیپس در جلسه‌ی پیشین دادگاه گفته بود که درخواست دستمزد پنج میلیون دلاری کانراد موری برایش به معنای موفقیت حرفه‌ی او بود. برمن امروز گفت که این درخواست یک زنگ هشدار بود حتی بعد از اینکه مورد مخالفت قرار گرفت. برمن: "حتی دستمزد ۱۵۰ هزار دلار در ماه که مورد توافق قرار گرفته بود، مبلغ گزافی است. این بالاتر از هر دستمزد دیگری بود که به افراد تور پرداخت میشد." برمن گفت که اای‌جی آگاه بود که یک پزشک دیگر با نام فینکلشتاین که قبلا با مایکل کار کرده بود حاضر بود در ازای ۴۰ هزار دلار در ماه همان کار موری را انجام دهد. وی بیان داشت که ام‌جی می‌بایست در جریان پیشنهاد فینکلشتاین قرار می‌گرفت اما نگرفت. برمن: "اگر جایگزینی با قیمت کمتر برای دکتر موری موجود بود، این اطلاعات باید به ام‌جی داده میشد." وکیل مدافع کمپانی مرتب به اظهارات برمن اعتراض می‌کرد و همین باعث شد چندین بار رایزنی‌های طولانی میان وکلا و قاضی انجام بگیرد. اما در نهایت برمن این فرصت را یافت که اعلام کند کمپانی اای‌جی گرچه قرارداد موری را امضا نکرده بود اما با مذاکره در مورد آن، تعرض اخلاقی و تضاد منافع ایجاد کرده بود. برمن گفت که آگاه شده است که پل گانگ ور، مدیر کمپانی که پیشتر در دادگاه شهادت داده بود، با موری در مورد قراردادش با کمپانی مذاکره می‌کرده است. یعنی کمپانی درگیر پروسه‌ی بستن قرارداد با موری بود تا پزشک مخصوص مایکل شود. برمن در اشاره به ایمیلی که گانگ ور در روز ۶ می ۲۰۰۹ نوشته بود "انجام شد، با دستمزد ۱۵۰ هزار در ماه طبق گفته‌ی ام‌جی" گفت که گرچه استخدام موری توسط کمپانی را ثابت نمی‌کند اما نشان می‌دهد که کمپانی در مورد وی به توافق رسیده بود. قاضی به هیئت منصفه توضیح داد که "این شما هستید که تعیین می‌کنید آیا دکتر موری توسط کمپانی به خدمت گرفته شده بود یا خیر." برمن افزود ایمیلی که در مورد توافق با موری نوشته شده بود، برای شخص ام‌جی فرستاده نشده و گویی یکی از طرفین از اطلاعات محروم مانده بود. بلاس بودجه‌ی تور را به تاریخ ۱۶ می ۲۰۰۹ به برمن نشان داد که در آن دستمزدی سیصد هزار دلاری برای موری مشخص شده بود. برمن گفت که این سیصد هزار دلار به ازای دو ماه می و ژوئن با آنچه که طبق توافق، ۱۵۰ هزار دلار در ماه گفته شده بود مطابق است. برمن بیان داشت که بر اساس ایمیل روز ۶ می گانگ ور، دکتر موری خود را طرف قرارداد احساس می‌کرد و اصلا همان روزها نیز در حال انجام خدمت بود. برمن اشاره کرد که دکتر موری نوشته بود: "بر طبق توافق‌مان، من خدماتم را برای ارباب رجوع انجام داده و می‌دهم." برمن گفت که هرگز ندیده بود یک کمپانی برای هنرمندش پزشک استخدام کند و تا جایی که می‌داند، اای‌جی پیش از مایکل این کار را نکرده بود. شاهد گفت که به همراه داشتن پزشک شخصی در تور برای هنرمندان امر غیرمعمولی نیست. وی گفت بر این باور است که کمپانی اای‌جی خودش را در توافق بین ام‌جی و موری وارد کرد تا بتواند پزشک مایکل را در اداره‌ی خویش بگیرد. کمپانی می‌گوید از آنجا که قرارداد موری را امضا نکرده بود پس نمی‌توان آن را مسئول عملکرد موری دانست. اما برمن می‌گوید حتی موافقت شفاهی نیز کافی است. بلاس: "آیا در صنعتی که شما در آن کار می‌کنید، موافقت نامه‌ها می‌توانند شفاهی باشند؟" برمن: "البته، این امر معولی است." بلاس: "توافق نامه از چه زمانی آغاز می‌شود؟" برمن: "در حالت کلی با سخن گفتن، وقتی بطور شفاهی اعلامش می‌کنند." برمن برای تایید حرفش به قرارداد مایکل با اای‌جی اشاره می‌کند. در قرارداد ۳۱ کنسرت قید شده بود اما کمپانی می‌گوید که آنها بطور شفاهی در مورد اجرای پنجاه کنسرت توافق کرده بودند. بنابراین بدون اینکه این موضوع در قرارداد قید شده باشد، بودجه‌ی تور با افزایش تعداد کنسرت‌ها از ۷.۵ میلیون به ۳۰ میلیون افزایش یافته بود. برمن افزود که هیچ مدرکی در درست نیست که نشان دهد رونوشت توافق نامه‌ی موری به دست مایکل یا نمایندگانش رسیده و وی از آن آگاه بود. برمن گفت که ایمیل‌ها نشان می‌دهد که هیچکس در تیم مایکل برگه‌ی قرارداد موری را ندیده بود. او این عمل کمپانی را غیرعقلانی و ناشایست توصیف کرد. برمن گفت که می‌داند در آن زمان، آقایان دنیس هاک، جان برانکا و کتز وکلای مایکل بودند اما هیچ رونوشتی از قرارداد موری را دریافت نکردند. بلاس ایمیلی را از کتی جوری، وکیل کمپانی نشان داد که در آن قرارداد موری را با این توضیح که "قرارداد نهایی بین اای‌جی و دکتر موری" است، ضمیمه کرده بود. برمن در مورد این ایمیل گفت که نشان می‌دهد قرارداد بسته شده و آماده‌ی اجرا بود. برمن گفت که اای‌جی در آن هنگام برای موری خانه‌ای را در لندن تامین کرده بود و موری بخشی از تور لندن به شمار می‌رفت. وی افزود که اای‌جی از موری خواسته بود تا بر برنامه‌ی تمرینات مایکل نظارت داشته باشد. برمن گفت که توانایی اای‌جی در خاتمه دادن به قرارداد موری در صورت لغو تور، تضاد منافعی که با استخدام موری ایجاد شده بود را حتی بیشتر کرده بود. او با اشاره به ایمیلی که در آن رندی فییلپس از موری به عنوان پزشک موفقی یاد کرده بود که به (درآمد) کنسرت‌ها احتیاجی ندارد، گفت: "او (موری) در شرایط مالی دشواری بود و به کنسرت‌ها نیاز داشت." برمن گفت که موری به پول نیاز داشت و بنابراین از دست دادن حقوقی که کمپانی می‌پرداخت برایش ریسک بود. گانگ ور در ایمیل‌اش نوشته بود: "ما باید به دکتر موری یادآوری کنیم که این اای‌جی است که پولش را می‌پردازد و نه کمپانی. می‌خواهیم بداند که از او چه توقعی می‌رود." برمن در مورد این ایمیل گفت که نشان می‌دهد کمپانی در پی کنترل و اداره‌ی خدماتی بود که موری برای ام‌جی انجام می‌داد. بلاس: "اگر دکتر موری توسط ام‌جی استخدام شده بود، آیا به این (کنترل) نیازی بود؟" برمن: "در واقع اصلا صحیح نمی‌بود." برمن در قرارداد موری و ایمیل‌های کمپانی به نکته‌های نگران کننده‌ی دیگری اشاره کرد. در بندی از قرارداد ذکر شده بود که موری باید اطمینان حاصل کند که خدماتش به شیوه‌ی "تخصصی" انجام می‌پذیرد. برمن تذکر داد که این یک نمونه از رفتار نامناسب کمپانی است. اای‌جی هیچگونه تخصصی در امر پزشکی نداشت، آنها می‌توانستند در مورد نورپردازی صحنه، صدابرداری و اینگونه مسائل اظهار نظر کنند، اما نه در مورد عملکرد یک پزشک. آنها چگونه می‌توانستند ارزیابی کننند که موری خدماتش را چگونه و آیا به درستی انجام می‌دهد؟ برمن در اشاره به ایمیل‌هایی که شش روز پیش از فوت مایکل با عنوان "مشکل در خط مقدم" بین مدیران کمپانی و افراد تیم تولید تور رد و بدل شده بود، بیان داشت که آنها نیز نشانگر تلاش کمپانی برای کنترل و اداره‌ی دکتر موری هستند. برمن: "آنها به سراغ مشاوران ام‌جی رفته و آنها را در جریان آن مشکلی که می‌دیدند، گذاشتند. آقای برانکا بی‌درنگ پاسخ داد که فردی را در اختیار دارد که می‌تواند کمک کند. اای‌جی پیشنهاد آقای برانکا را رد کرد و هرگز به پرسشی که در مورد سوء مصرف دارو پرسیده بود، پاسخ نداد." برانکا پرسیده بود که آیا مشکل مایکل از مصرف دارو است و در آن صورت فرد متخصص و مطمئنی را می‌شناسد که می‌تواند کمک کند. این ایمیل‌ها پس از غیبت مایکل از جلسه‌ی تمرین روز ۱۹ ژوئن فرستاده شده بود. در آن روز دکتر موری در کنار تنها بیمارش حضور نداشت. او به کلوپ رقص برهنه‌ی زنان رفته بود. فیلیپس در ایمیل گفته بود که فردا به دیدن مایکل می‌رود تا در مورد مشکلی که ایجاد شده بود صحبت کنند. گانگ ور پاسخ داده بود: "دکتر را هم با خودت ببر." برمن در اشاره به این سخن گانگ ور گفت که یک نشانه‌ی دیگر از رفتار کنترل کننده‌ی کمپانی در برابر موری است. برمن در مورد ایمیل‌های رد و بدل شده و عملکرد موری در مواجه با مشکلی که می‌گفتند ایجاد شده است، گفت: "آنها نمی‌دانند که مشکل چیست، آنها نمی‌دانند که دکتر موری پزشک مناسب این کار است یا خیر، آنها واقعا نمی‌دانند مسئله چیست." برمن در آخر گفت که اای‌جی نمی‌بایست با دکتر موری وارد مذاکره و توافق می‌شد زیرا حیطه‌ی تخصصی آنها ارتباطی با پزشکی ندارد و آنها هیچ تجربه‌ای در این زمینه نداشتند. پس از بلاس، سابرینا استرانگ وکیل کمپانی به طرح پرسش از برمن پرداخت. استرانگ در تلاش برای به زیر سوال بردن اظهارات برمن از او پرسید که آیا از کمپانی کپیتال رکوردز اخراج شده بود؟ برمن پاسخ داد که اخراج از کار تقاضای خود وی بوده است. استرانگ: "شغل اصلی شما از سال ۲۰۰۱ فعالیت به عنوان یک شاهد دادگاه بوده است؟" برمن: "شغل اصلی بیان کاملا نادرستی است." برمن همچنین گفت که سابقه‌ی کار با مایکل را ندارد. او گفت در یک مهمانی که مایکل حضور داشت، شرکت کرده بود اما به وی معرفی نشد. استرانگ: "آیا موافق هستید که ام‌جی، دکتر موری را انتخاب کرد؟" برمن: "درک من چنین است." وقتی استرانگ پرسید که آیا ام‌جی کسی بود که دستمزد موری را پرداخت می‌کرد، برمن مخالفت کرد. استرانگ پرسید که آیا باور موری در مورد اینکه چه کسی او را استخدام کرده بود، مهم است؟ برمن ضمن تایید این نکته، تاکید کرد که اتفاقا عامل مهم ایجاد تضاد منافع این بوده است که دکتر موری می‌دانست دستمزد وی را کمپانی پرداخت می‌کرد و نه ام‌جی. برمن چنین توضیح داد: "اگر تور به تاخیر می‌افتاد یا لغو می‌شد، کمپانی می‌توانست قرارداد موری را باطل کند. فکر می‌کنم دکتر موری حق داشت که نگران این مسئله باشد. نفع او در آسیب رساندن به ام‌جی نبود، اما نفع او در این بود که تور لغو نشود یا به تاخیر نیافتد." استرانگ: "آیا دکتر موری به خاطر احتمال از دست دادن شغل‌اش زیر فشار بود؟" برمن: "بله، فکر می‌کنم نگران این مسئله بود." استرانگ اشاره کرد که هنرمندان این اختیار را دارند که تصمیم بگیرند اجرا نکنند. برمن گفت که آنها از نظر فیزیکی این اختیار را دارند اما از نظر قانونی این کار آنان، نقض قرارداد قلمداد شده و جریمه دارد. استرانگ: "اگر تور لغو می‌شد چه اتفاقی برای دکتر موری می‌افتاد؟" برمن: "نمی‌دانم، از کجا باید بدانم." برمن که استخدام پزشک توسط کمپانی را ناشایست ارزیابی کرده بود، تایید کرد که کارن فی، آرایشگر شخصی مایکل نیز توسط کمپانی استخدام شده بود، وی اما گفت که ایرادی در استخدام کارن فی نمی‌بیند. استرانگ: "آیا خانم فی می‌توانست موجب آسیب پوست صورت ام‌جی شود؟" (یکی از اعضای هیئت منصفه با تعجب بسیار به استرانگ نگریست.) برمن: "هرکسی می‌توانست به ام‌جی آسیب بزند." استرانگ به این بخش از اظهار نظر برمن پرداخت که گفته بود به خدمت گرفتن پزشک برای هنرمند توسط کمپانی امر بسیار غیرمعمول و نامناسبی است. وکیل مدافع اشاره کرد که مردان گروه رولینگ استونز با پزشک همراهشان راهی تور می‌شوند. برمن توضیح داد که پزشک تور و پزشک شخصی هنرمند دو مقوله‌ی متفاوت هستند. موری پزشک شخصی بود و نه پزشک تور. برمن افزود که می‌داند اای‌جی هرگز پیش از آن پزشکی را برای سفر در کنار هنرمندش به خدمت نگرفته بود. کمپانی اای‌جی در تور مایکل علاوه بر برگزار کننده، تهیه کننده نیز بود. برمن گفت که نقش تهیه کنندگی برای یک کمپانی برگزار کننده‌ی کنسرت، امر معمولی نیست و یک تهیه کننده نباید درگیر خدمات پزشک هنرمند شود حتی اگر آن پزشک سال‌های بسیاری در خدمت هنرمند یا فرزندانش بوده باشد. برمن افزود که قرارداد بین دکتر موری و کمپانی بسته شده و ام‌جی ذینفع سوم بوده است. استرانگ بخشی از قرارداد موری که در آن نوشته شده بود "دکتر موری موظف به انجام خدماتی است که توسط تهیه کننده (اای‌جی) درخواست شود" را خواند و گفت که نام بردن از "تهیه کننده" به اشتباه رخ داده است. برمن بر سر حرف خود ماند: "تهیه کننده از دکتر موری درخواست انجام خدمات کرده بود." شان ترل، وکیل کمپانی که پیشتر در دادگاه شهادت داده بود، در بین تماشاچیان نشسته بود، او سرش را به علامت نفی تکان داد. برمن: "ام‌جی آن (قرارداد موری) را امضا نکرده بود." استرانگ: "و نیز اای‌جی؟" برمن: "درست است." استرانگ: "شما چند بار حاضر شده‌اید مبلغ ۱.۵ میلیون دلار (برابر با دستمزدی که طی ده ماه طی تور به موری پرداخت می‌شد) را بدون امضای قرارداد پرداخت نمایید؟" برمن: "من مبلغی بیش از ۱.۵ میلیون دلار را بدون قرارداد پرداخت کرده‌ام." برمن گفت که اگر بنا را بر نوشتن بگذاریم که تعداد کنسرت‌ها نیز در قرارداد بطور دقیق نوشته نشده بود. این تعداد پنجاه بود و در قرارداد ۳۱ درج شده بود. حتی مبلغ بودجه که از ۷.۵ به ۳۰ میلیون دلار افزایش یافته بود نیز در قرارداد قید نشده بود. برمن: "هیچ سند نوشته شده‌ای وجود ندارد که نشان دهد ام‌جی این افزایش بودجه را تایید کرده بود." بودجه‌ی تولید تور توسط کمپانی تامین میشد اما مایکل موظف به بازپرداخت آن به کمپانی بود. استرانگ به شاهد گفت که اگر در هفته ۸۰ ساعت به ازای ساعتی پانصد دلار برای وکلای شاکی (کاترین جکسون) کار می‌کرد، درآمدی چهل هزار دلاری بدست می‌آورد. برمن پاسخ داد: "با نهایت احترام، بنده ۶۹ سال دارم. من برای هیچکسی ۸۰ ساعت در هفته کار نمی‌کنم." (خنده‌ی هیئت منصفه) استرانگ سپس از برمن پرسید که آیا شهادت او به دلیل آنکه وکلای شاکی به او پول پرداخت کرده‌اند باید نادیده گرفته شود؟ برمن: "دستمزد من به عنوان یک متخصص صنعت که در دادگاه شهات می‌دهد، برابر با سایر شاهدان متخصص است." او افزود که متخصصانی را می‌شناسد که حتی دستمزد بالاتری درخواست می‌کنند. استرانگ پرسید که آیا شاهد در مورد نرخ دستمزد پزشکان نیز تخصص دارد؟ برمن گفت خیر اما می‌داند که پزشک دیگری حاضر بود کار موری را با دستمزدی ۴۰ هزار دلاری در ماه به انجام برساند. دستمزد موری ۱۵۰هزار دلار بود. او گفت اینکه موری درآمد بیشتری نسبت به دکتر دیگر (فینکلشتاین) می‌داشت، به خودی خود ایرادی نداشت. مشکل آنجا بود که این دستمزد بالا نشان دهنده‌ی وجود یک مسئله است. وکیل مدافع همچنین سعی کرد این بخش از شهادت برمن که دستمزد موری را بالاترین دستمزد در تور This Is It دانسته بود، رد کند. وی گفت که دستمزد پنج ماه کار کنی اورتگا، کارگردان تور، برابر با یک میلیون دلار بود. برمن گفت که جزئیات قرارداد اورتگا را نمی‌داند. استرانگ در مورد تقاضای شرکت بیمه برای دسترسی به سوابق پزشکی مایکل پرسید. برمن گفت که این به نفع اای‌جی و مایکل می‌بود. برمن همچنین گفت که باور دارد نمایندگان مایکل به دایره‌ی تصمیم گیرندگان راه داده نشده بودند. برمن: "می‌دانم که آقای دلیو (مدیر برنامه) در مورد دکتر موری آگاه شده بود. اما نمی‌دانم که آیا ایشان در مذاکرات به عمل آمده در مورد قرارداد دخالت داده شده بودند یا خیر." وی همچنین تاکید کرد که فرستاده نشدن قرارداد موری برای نمایندگان مایکل بسیار غیرعادی بوده است. استرانگ سپس بیانیه‌ی امضا شده‌ای از فرانک دلیو به تاریخ جولای ۲۰۰۹ را به نمایش گذاشت که می‌گفت از مذاکرات با موری باخبر بوده است. در این بیانیه آمده که رندی فیلیپس با استخدام موری مخالف بود اما ام‌جی، پزشک موری را می‌خواست. برمن گفت که این بیانیه در این باره که آیا قرارداد به دست افراد مایکل رسیده بود یا خیر، چیزی ارائه نمی‌دهد. رندی فیلیپس در ایمیلی دیگر نوشته بود که همه چیز را در مورد دکتر موری بررسی کرده است و می‌داند که او پزشک موفقی است و نیاز مالی ندارد. اما در حقیقت وی هیچگونه بررسی انجام نداده بود. استرانگ از برمن پرسید که آیا وقتی به عنوان رئیس کمپانی کپیتال رکوردز خدمت می‌کرد، سابقه‌ی مالی مدیرانی که استخدام می‌کرد را بررسی می‌نمود؟ برمن بیان داشت که رده‌ی کاری وی ربطی به این بررسی ندارد و این بر عهده‌ی بخش منابع انسانی است تا تحقیقات را انجام دهد. استرانگ به پرسش‌هایش خاتمه داد و بلاس بار دیگر کارش را آغاز کرد. بلاس با استفاده از شهادت برمن که گفته بود تعداد کنسرت‌های تور نیز بطور نوشتاری ثبت نشده بود، پرسید که آیا سندی موجود هست که ثابت کند مایکل جکسون با اجرای پنجاه کنسرت موافقت کرده بود؟ برمن پاسخ منفی داد. بلاس: "آیا هیچکس فکر کرد که این یک مشکل است؟" برمن: "ظاهرا خیر." بلاس سپس در مورد دلیل اخراج برمن از کمپانی کپیتال رکوردز پرسید. برمن گفت که توسط یک مدیر که احترام ویژه‌ای برایش قائل است استخدام شده بود اما سپس مدیر تغییر کرد و فرد دیگری جایش را گرفت که برمن احترام زیادی برای وی قائل نبود. برمن از کمپانی خواست تا او را حمایت و یا اخراج کنند. برمن که نمی‌خواست با مدیر جدید کار کند، حاضر نبود که استعفا بدهد زیرا در آن صورت پولی بدست نمی‌آورد. اما در صورت اخراج از کار، خسارت به او پرداخت می‌شد. بلاس در مورد بیانیه‌ی فرانک دلیو که پس از فوت مایکل امضا شده بود، پرسید. برمن گفت که فکر می‌کند این بیانیه برای آن بوده است که موافقت نمایندگان مایکل را برای تایید بودجه‌ی تور جلب نماید. بودجه‌ی تور توسط کمپانی پرداخت شده بود اما مایکل می‌بایست آن را به کمپانی بازمی‌گرداند که این امر پس از فوت او توسط بنیادش انجام گردید. مایکل در نامه‌ی امضا شده‌ای به تاریخ برج پنجم سال ۲۰۰۹ (روز ۲ می) نوشته بود که فرانک دلیو را به عنوان یکی از نمایندگان جدیدش و مدیر تور منسوب می‌کند. مایکل همچنین نوشته بود که "هرگاه دستور دهد" دلیو می‌تواند از جانب وی در مسائل بازرگانی وارد عمل شود. برمن این نامه را عجیب خواند و گفت که با گفته‌ی شخص دلیو که گفته بود از برج سوم سال ۲۰۰۹ نماینده‌ی مایکل بود، در تناقض است. در پایان جلسه وکیل کمپانی از برمن پرسید که آیا می‌داند ام‌جی به رندی فیلیپس گفته بود که به جای وی با فرانک دلیو مذاکره کند و یا می‌داند که دلیو در چه تاریخی استخدام شده بود؟ هر دوی پاسخ‌ها منفی بود. منبع: eMJey.com / AP & ABC News