جلسه ۱۵ دادگاه اای‌جی: ایمیلهای ناراحت کننده‌ در مورد وضعیت سلامت مایکل جکسون

روز سه‌شنبه شان ترل به جایگاه شهود بازگشت تا بگوید که کمپانی اای‌جی هیچگونه بررسی مالی یا قضایی در مورد پزشک موری به انجام نرسانده بود. ترل گفت که به باور وی انجام بررسی و تحقیق در مورد افرادی که در پست‌های مالی استخدام می‌شوند مورد نیاز است اما افرادی که در استخدام کمپانی نبودند و صرفا برای تور خدمت می‌کردد، استثنا بودند. ترل روز گذشته گفته بود که کنی اورتگا نیز مانند کانراد موری قرارداد امضا نکرده بود و بر اساس توافقی که در ایمیل‌ها بدان دست یافته بودند به خدمت گرفته شده بود. با این حال وی امروز گفت که اشتباه کرده است و کنی اروتگا قرارداد امضا کرده بود. اما قرارداد وی در دادگاه ارائه نشد. ترل گفت که وکلای کمپانی وجود این قرارداد را به وی یادآور شده‌اند.در روز ۱ جولای ۲۰۰۹، پنج روز پس از فوت مایکل، رندی فیلیپس مدیر عامل کمپانی در مصاحبه با اسکای نیوز گفته بود که کمپانی اای‌جی، موری را استخدام کرده بود. وقتی برایان پینش، وکیل کاترین جکسون از وی پرسید: "آیا درست است که آقای فیلیپس در اظهار نظرهای بسیاری گفته‌اند که دکتر موری توسط کمپانی استخدام شده بود؟" ترل پاسخ مثبت داد. به گفته‌ی پنیش، پس از اینکه فیلیپس پذیرفت که موری توسط کمپانی استخدام شده بود، افراد عالی رتبه‌ی کمپانی دچار اضطراب شدند. آنها با رد و بدل ایمیل‌هایی در این خصوص بحث کرده بودند. ترل در مورد موری گفت که می‌دانست به مدت سه سال برای مایکل کار کرده بود. او در مورد لزوم امضای قرارداد کاری موری توسط مایکل گفت که نخستین بار بود که می‌دید امضای هنرمند برای رسمیت یافتن قرارداد یک نیروی مستقل مورد نیاز بود. او در مورد حقوق ماهانه‌ی ۱۵۰ هزار دلاری موری گفت که هزینه‌ی بسیاری بالایی بود. وی در ادامه بیان داشت که کمپانی هیچگونه بررسی و تحقیقی در خصوص موری به انجام نرساند و فقط به چک کردن شماره پروانه‌ی طبابت‌اش بسنده کرد. ترل هرگز با موری صحبت نکرده بود. قرارداد با مایکل شان ترل، رندی فیلیپس و کتی جوری مسئول تنظیم قرارداد مایکل با کمپانی بودند. دکتر تمی، و دو وکیل با نام‌های دنیس هاک و پیتر لوپز مایکل را نمایندگی می‌کردند. این قرارداد بارها پیش‌نویس شد. طبق گفته‌ی ترل در آن زمان یک شرکت رقیب (Live Nation) نیز به مایکل پیشنهاد کار داده بود. ترل در روز ۲۸ ژانویه ۲۰۰۹ برای گرفتن امضای مایکل بر روی این قرارداد به منزل وی در کارول وود رفت و حدود یک ساعت آنجا ماند. این تنها ملاقات وی با مایکل بود. به محض ورود ترل، مایکل از صندلی‌اش برخاست و گفت: "سلام، خوش آمدید. من مایکل هستم." ترل گفت که این برخورد مایکل بامزه بود زیرا مایکل چهره‌ی بسیار متمایزی بود و نیاز به معرفی نداشت. ترل گفت که مایکل محکم و استوار با وی دست داده بود و تن صدایش‌ چیزی نبود که مردم فکر می‌کنند. (مایکل همیشه با صدای آرام و زیر سخن می‌گفت اما بسیاری از نزدیکان او گفته‌اند که در محافل خصوصی با صدای بسیار بمی صحبت می‌کرده است.) ترل: "او از جایش بلند شد، نزدیک من آمد، خود را معرفی کرد. بسیار صمیمی اما مودب بود. انرژی بسیار خوبی داشت. انرژی بسیار مثبتی در اتاق پخش کرده بود. او براستی مشتاق به نظر می‌رسید. او قرارداد را در مقابل‌اش داشت. تمامی برگه‌ها را خواند. شور و ذوق بسیاری داشت." به گفته‌ی ترل، مایکل در مورد پروژه‌ی تولید فیلم‌های سه بعدی - که قرار بود برای نمایش ضمن تور، تولید شوند - علاقه‌ی بسیاری از خود نشان می‌داد و در مورد این فیلم‌ها در ذهن‌اش ایده پردازی می‌کرد. در قرارداد قید شده بود که زمان اجرای هر کنسرت باید بین ۸۰ دقیقه تا ۳.۵ ساعت باشد. همچنین هزینه‌ی تولید تور بر عهده‌ی مایکل گذاشته شده بود و حق فیلمبرداری تور نیز در اختیار اای‌جی قرار داشت. ترل گفت که مایکل به "دقت در جزئیات هنگام تولید نمایش" مشهور بود. در روز ۲۴ ژانویه قرارداد با تمی تمی، مدیر برنامه‌ی مایکل امضا شد. ترل می‌گوید مایکل در جلسه حاضر بود و برگه را امضا کرد. چهار ماه بعد در می، مایکل طی نامه‌ای به کمپانی گفت که تمی دیگر برای او کار نمی‌کند. بنابراین پرداختی به وی صورت نگرفت. برایان پنیش وکیل کاترین جکسون گفته است که پرداخت حقوق مدیر برنامه‌ی مایکل توسط کمپانی، تضاد منافع ایجاد می‌کرد و به ضرر مایکل بود. برایان پنیش در این روز ایمیل‌های بسیاری از رندی فیلیپس به دادگاه ارائه داد. از جمله ایمیلی که به وضعیت نابسامان مدیریتی تیم مایکل می‌پرداخت. رندی فیلیپس در روز ۶ فوریه ۲۰۰۹ برای همکارش نوشته بود: "یادت باشد که وادار کردن مایکل به متمرکز شدن بر روی این موضوع کار ساده‌ای نیست و او هنوز نه وکیل دارد، نه مدیر مالی و نه حتی مدیر برنامه. این یک کابوس است." وضعیت سلامت مایکل جکسون شان ترل در مورد وضعیت سلامت مایکل نیز مورد پرسش و پاسخ قرار گرفت. وی گفت که بسیاری از کارمندان کمپانی از وضعیت جسمانی رو به افول مایکل جکسون آگاه بودند. پنیش ایمیلی مربوط به روز ۱۷ ژوئن که توسط رندی فیلیپس فرستاده شده بود را به نمایش گذاشت: "من، اورتگا، گانگ ور، دلیو و پزشک‌اش که در وگاس مطب دارد برای مداخله به خانه‌اش (مایکل) رفتیم تا کاری کنیم که حواس‌اش را متمرکز کند و در جلسه‌های تمرین حاضر شود." گانگور همان روز در پاسخ به وی گفته بود: "ما به یک تراپیست و یک متخصص تغذیه نیاز داریم." دو روز بعد در تاریخ ۱۹ ژوئن، مدیر تولید تور برای گانگ ور و فیلیپس نوشت: "نمی‌خواهم جنجال به راه بیاندازم. کنی اورتگا از من خواست تا به شما دو نفر بگویم که ام‌جی امروز بدون اینکه حتی پایش به صحنه برسد به خانه بازگردانده شد. او کاملا درمانده بود و کنی می‌ترسید که روی صحنه خودش را مضحکه و یا بدتر از آن، زخمی کند. گروه (در غیاب مایکل) به تمرین ادامه می‌دهد اما شک و تردیدها به قوت خودش باقی است." یک روز پس از اینکه فیلیپس ایمیل هشدار را برای مدیران فرستاده بود، جان برانکا، وکیل مایکل جکسون که اکنون سرپرستی بنیاد وی را بر عهده دارد، در ایمیلی به فیلیپس، گانگ ور و فرانک دلیو پیشنهاد داد تا یک کارشناس درمان دارویی و یک فرد روحانی را برای کمک به مایکل به خدمت بگیرد. "من فرد مناسبی را می‌شناسم که می‌تواند کمک کند. او به تازگی به مایک تایسون کمک کرده بود تا هوشیاری‌اش را بدست بیاورد. آیا مشکل دارویی پیش آمده است؟ در آن صورت بهتر است از طریق تلفن به بحث گذاشته شود." همان روز اورتگا ایمیل دیگری را برای فیلیپس فرستاد و هشدار داد که مایکل برای تور آماده نیست. "با تکیه بر ضعف جسمانی مداوم و وخیم شدن ناراحتی‌های روحی‌اش، گمان نمی‌کنم که برای اجرای تور آماده باشد. علائم شدیدی از پارانویا، اضطراب و رفتار وسواس گونه در او دیده می‌شود. فکر می‌کنم بهترین کار این باشد که هرچه سریعتر یک روانشناس زبده را برای درمان او به خدمت بگیریم. گویی دو انسان در وجودش زندگی می‌کنند. یکی از آنها (در عمق وجودش) سعی دارد به آنچه که در گذشته بود و هنوز هم می‌تواند باشد چنگ بزند و نمی‌خواهد که ما در این زمان مانع‌اش شویم. در همین حال بخشی دیگر از وجودش گرفتار ضعف و مشکل شده است. صادقانه بگویم که اگر دیشب به او اجازه می‌دادم بر روی صحنه تمرین کند، به خودش آسیب می‌رساند. فکر می‌کنم به مشاوره‌ی یک متخصص نیازمند هستیم." ترل در جایگاه گفت که فیلیپس هرگز در مورد این ایمیل‌ها چیزی به وی نگفته بود. فیلیپس در ایمیل روز ۲۰ ژوئن خود برای گانگ ور نوشته بود: "تیم و من برای دیدنش می‌رویم اما نمی‌دانم مشکل دقیقا فیزیولوژیکی است یا شیمیایی؟" همان روز، پاسخ گانگ ور به فیلیپس: "پزشک را با خودت ببر. چرا شب پیش آنجا نبود؟" پاسخ فیلیپس: "او روانشناس نیست و من نمی‌دانم در این زمینه چه کمکی از دست‌اش برمی‌آید. مسئله‌ی ما بردن پزشک به آنجا نیست، چیزی بسیار جدی‌تر از آن است." در روز ۲۰ ژوئن، پنج روز پیش از فوت مایکل، نشستی در منزل مایکل با حضور فیلیپس، موری و سایرین برگزار شد. چند ساعت بعد فیلیپس در ایمیلی به اورتگا اطمینان داد که جای نگرانی نیست. فیلیپس نوشته بود: "من مفصل با دکتر موری صحبت کردم. هرچه بیشتر با او آشنا می‌شوم احترامم نسبت به او بیشتر می‌شود. او گفت که مایکل نه تنها از نظر جسمی آماده است بلکه از نظر ذهنی نیز توانایی‌اش را دارد. او از خانه (مایکل) با من صحبت می‌کرد، صبح را در کنار او گذرانده بود. این دکتر بی‌اندازه موفق است. ما همه چیز را بررسی کردیم. او به این تور نیاز ندارد (نیاز مالی ندارد). انسان بسیار با اخلاق و بی‌غرضی است." او همچنین اخطار داده بود: "بهتر است نه من، نه شما و نه هیچکس دیگری ادعای دانش پزشکی و روانشناسی نداشته باشیم." این در حالیست که فیلیپس در همان روز در ایمیلی به شرکت مادر اای‌جی خبر داد که مایکل یک جلسه‌ی تمرین را از دست داده است و برای اجرای تور آمادگی ندارد. فیلیپس برای تیم لویک نوشته بود: "ما با یک مشکل اساسی روبرو هستیم." برایان پنیش: "اما در واقع هیچکس در درون کمپانی تحقیق نکرده بود که ببیند آیا دکتر موری واقعا پزشک موفقی است یا در آستانه‌ی ورشکستگی قرار دارد. درست است؟ شان ترل: "بله" طبق شهادت شان ترل، کمپانی هیچگونه بررسی مالی و قضایی در مورد کانراد موری به انجام نرسانده بود. برایان پنیش در دادگاه اظهارات رندی فیلیپس را دروغ محض خواند و از ترل پرسید که آیا روش کمپانی در تجارت بر دروغ استوار است؟ ترل پاسخ داد که بهتر است از شخص رندی فیلیپس بپرسند که مقصودش از این جمله‌ها چه بوده است. ترل: "می‌دانم که گفته‌ی ایشان حقیقت نداشته است. اما شما باید در مورد آن از شخص آقای فیلیپس بپرسید که در آن زمان چه ایده‌ای داشتند و یا مقصودشان چه بوده است." البته ترل شنیده بود که برخی از جلسه‌های تمرین نیز عالی برگزار شده بود. او گفت که فیلیپس در برخی از جلسه‌های تمرین (سه جلسه در فروم و دو جلسه در استپل سنتر) حضور داشت. وی ادامه داد: "مدیر دپارتمان تبلیغات در جلسه‌ی تمرین روز ۲۳ ژوئن حضور داشت. او به شدت از اجرای مایکل تعریف می‌کرد." وقتی برایان پنیش وکیل خانواده‌ی جکسون از ترل خواست تا با این ادعا که مدیران کمپانی آگاه بودند که مایکل جکسون دچار مشکل مهمی شده بود، موافقت نماید، ترل چاره‌ی دیگری نداشت. مذاکره با شرکت بیمه ترل گفت که او مذاکره‌های خود با شرکت بیمه را برای پوشش تعداد بیشتری از کنسرت‌های لندن ادامه می‌داد. این شرکت تنها با مبلغ بیمه‌ی ۱۷.۵ میلیون دلار موافقت کرده بود. این مذاکره‌ها از نوامبر سال ۲۰۰۸ آغاز شده بود. برایان پنیش ایمیلی را که باب تیلور، کارگزار بیمه‌ی لویدز لندن در تاریخ ۷ ژانویه ۲۰۰۹ برای شان ترل فرستاده بود به نمایش گذاشت. تیلور در این ایمیل بر لزوم انجام آزمایش از مایکل جکسون تاکید کرده بود: "ما تقاضای انجام آزمایش خون و ادار را داریم. پزشک ما همچنین می‌خواهد که سوابق پزشکی پنج سال اخیر او را مرور کند." در روز ۲۰ مارس، ۱۵ روز پس از اعلام برگزاری تور در لندن، کارگزار بیمه به پل گانگ ور از مدیران ارشد کمپانی نوشت: "شرکت بیمه خواستار انجام آزمایش‌های پزشکی بیشتر توسط پزشک مورد نظر ایشان است. آنها ممکن است تا زمان انجام این آزمایش‌ها از بیمه کردن تور در موارد بیماری یا مرگ هنرمند (مایکل جکسون) خودداری کنند." وولی، مدیر مالی سابق کمپانی در تاریخ ۳۰ آپریل به شان ترل نوشت: "تا زمانیکه ام‌جی خود را برای انجام معاینه‌های پزشکی به دکتر مورد نظر بیمه در لندن معرفی نکند، بیمه تور را در پوشش بیماری و مرگ قرار نخواهد داد." در ایمیل ترل به باب تیلور که در تاریخ ۲۸ می فرستاده شده بود، آمده است: "ما به انجام این معاینه نیاز داریم." وی در تاریخ ۲۳ ژوئن، دو روز پیش از فوت مایکل در ایمیل دیگری از تیلور پرسیده بود: "خبری از بیمه‌ی عمر نیست؟" شان ترل در پرسش و پاسخ با برایان پنیش توضیح داد که اگر شرکت بیمه حاضر به بستن قرارداد بیمه‌ی عمر می‌شد، در صورت فوت مایکل خسارت کمپانی توسط بیمه جبران می‌گشت. شرکت بیمه به دلیل اخبار نادرستی که در مورد ابتلای مایکل به سرطان پوست در روزنامه‌های محلی پیچیده بود مایل به این کار نبود. یک روز پس از آن در ۲۴ ژوئن، باب تیلور در پاسخ به ترل نوشت: "شرکت بیمه حاضر به پذیرش این کار نیست. در مورد سلامت هنرمند شایعه‌های بسیاری در جراید پیچیده است. اگر بنا باشد که تور را در پوشش بیمه قرار دهند، باید معاینه‌های پزشکی مفصلی به انجام برسانند." در روز ۲۵ ژوئن، چند ساعت پیش از اعلام خبر فوت مایکل، کمپانی همچنان در مورد بیمه‌ی عمر و بیماری مایکل با شرکت بیمه چانه می‌زد. در این روز پل گانگ ور به باب تیلور نوشت: "اگر بیمه‌ی بیماری دریافت نکنیم، قرارداد را بر هم می‌زنیم." در همین روز تیلور پاسخ داد: "معاینه‌ی پزشکی نیاز اساسی است. پزشک برای بعدازظهر روز ۶ جولای در خیابان هارلی در لندن وقت داده است اما توجه داشته باشید که معاینه ممکن است بیش از دو ساعت به درازا بیانجامد." در جلسه‌ی این روز وکیل کمپانی، جسیکا بینا سعی کرد تا موضوعی را در مورد فهرست هزینه‌های تور که روز گذشته در دادگاه بحث شده بود، روشن کند. در روز ۱۷ جولای ۲۰۰۹، چند روز پس از فوت مایکل، کمپانی فهرست هزینه‌های تور را برای بنیاد مایکل فرستاد که در آن هزینه‌ی دستمزد سیصد هزار دلاری کانراد موری نیز قید شده بود. بینا در جلسه‌ی امروز یک پاورقی را در برگه‌ی فرستاده شده برای بنیاد به نمایش گذاشت. در این پاورقی آمده بود که آقای جکسون قرارداد موری را امضا نکرده بود پس ملزم به پرداخت دستمزد وی نیست. بینا تاکید کرد که کمپانی از بنیاد مایکل نخواسته بود تا دستمزد کانراد موری را بپردازند. شان ترل که روز گذشته قید شدن هزینه‌ی دستمزد موری در این فهرست را اشتباهی از ناحیه‌ی یکی از کارمندان مالی کمپانی دانسته بود، امروز حرف خود را پس گرفت و گفت که این کارمند مرتکب اشتباه نشده و تنها سعی کرده بود در تهیه‌ی گزارش با نهایت دقت نظر عمل کند. ترل همچنین گفت که ریز هزینه‌های انجام شده برای تور، به درخواست بنیاد مایکل جکسون تهیه شده بود. منبع: eMJey.com / AP & ABC & CNN & LA Times