جلسه ۱۰ دادگاه اای‌جی: مایکل جکسون نشانه‌ای از بیماری نداشت

در دادگاه روز دوشنبه دو تن از طراحان رقص مایکل که در دهه‌ی ۹۰ و تور This Is It با وی همکاری داشتند، برای ادای شهادت از جانب وکیل مدافع کمپانی اای‌جی به جایگاه احضار شدند. استیسی واکر که از سال ۱۹۹۶ در سه پروژه با مایکل همکاری داشت به عنوان شاهد نخست در جایگاه گفت که هیچ نشانی از بیماری در مایکل دیده نمیشد و او سالم و سرحال بود، گرچه وزن از دست داده بود. وی البته پذیرفت که بیشتر با سایر رقصندگان کار می‌کرده و وظیفه‌ی آماده سازی آنان را برعهده داشته است، بنابراین وقت زیادی را با مایکل نمی‌گذراند. تراویس پین نیز در این روز در دادگاه حضور داشت. او نیز طراح رقص تور بود و هم اکنون در تور ایمورتال مایکل جکسون فعالیت می‌کند.استیسی واکر گفت که در روزهای پایانی عمر مایکل هیچگونه نشانه‌ی بیماری در او ندید و احتمال نمی‌داد که پادشاه پاپ از دنیا برود. این خانم رقصنده البته گفت که مایکل لاغرتر از همیشه بود و لباس‌های بسیاری بر تن می‌کرد البته هرگز ندید که وی از سرما بلرزد. کارن فی در جلسه‌ی پیشین دادگاه گفته بود که مایکل از سرما شکایت می‌کرد و نمی‌توانست خودش را گرم نگاه دارد. واکر اما گفت که هرگز مایکل را با پتو و یا در کنار بخاری مشاهده نکرده بود. "او از سال ۱۹۹۷ بسیار لاغرتر شده بود." وی البته افزورد که از ماه آپریل تا ژوئن سال ۲۰۰۹ کاهش وزن شدیدی در وی مشاهده نکرده بود. واکر بیان داشت که گرچه مایکل از چند جلسه‌ی رقص غیبت کرده بود اما با توجه به اجرایی که طی دو شب پیش از فوتش بر روی صحنه ارائه داد، وی باور داشت که مایکل می‌توانست تور TII را اجرا کند. واکر گفت که با تکیه بر آنچه که طی این دو شب از مایکل دید، به این نتیجه رسید که او برای تور آمادگی داشت. او غیبت مایکل از تمرینات را به حساب وقت گذراندن بیشتر با فرزندانش گذاشته بود. "یک شب او عذر خواست و به اتاقش رفت. حالش خوب نبود. چیزی نگفت. از اینکه گاهی به جلسه‌های تمرین نمی‌آمد شوکه نمی‌شدم، کمی ناراحت می‌شدم اما شوکه نه. فکر می‌کردم که شاید خواسته باشد در خانه با فرزندانش بماند." طی ماه آپریل تا می، مایکل گاهی وقتها به تمرینات می‌آمد. در آن زمان آنها سرگرم آموزش رقصندگان بودند. واکر وظیفه‌ی رسیدگی به رقصندگان جوان را بر عهده داشت و از مایکل، تراویس پین و کنی اورتگا دستور می‌گرفت. "صد سال فکر نمی‌کردم که او ما را ترک کند و از دنیا برود. این ایده حتی از ذهنم نگذشت. آن روزها به این چیزها توجه نداشتم، ایکاش می‌داشتم. یادم می‌آید به او گفتم که نگران هیچ چیز نباشد همه چیز خوب است. من براستی باور داشتم که همه چیز خوب است." او گفت که یکبار مایکل تعادل نداشت و به نظر می‌رسید که شاید تحت تاثیر دارو باشد. وی اما توضیح داد که به خاطر نمی‌آورد که خود شخصا این جریان را مشاهده کرده و یا آنکه از زبان افراد دیگری شنیده بود. "من مردم را در حالت مستی یا نشئگی دیده‌ام. مایکل هرگز چنین نبود." واکر در خصوص حضور یک پزشک شخصی در کنار مایکل نظر خاصی نداشت: "برخی از هنرمندان آشپز مخصوص، ماساژور و مربی ورزش‌شان را با خود همراه می‌آورند. حضور یک پزشک شخصی مرا غافلگیر نمی‌کرد." او گفت که حضور پزشک در تور هیستوری در سالهای ۱۹۹۶ تا ۹۷ را به خاطر نمی‌آورد اما اشاره کرد که هرگز نشانی از سوء مصرف مواد در مایکل مشاهده نکرده بود. او همچنین اجرای مایکل در تور هیستوری را شگفت‌انگیز عنوان کرد. طی تور هیستوری رقصندگان بدون حضور مایکل در لس آنجلس تمرین می‌کردند. آنها به فرانسه رفتند و در استودیویی در دیزنی‌لند به تمرین پرداختند. مایکل یک یا دو بار در تمرینات آنها حضور یافت. واکر به مدت شش ماه در تور فعالیت کرد. او یکی از دو رقصنده‌ی آهنگ The Way You Make Me Feel بود. وی گفت که احساس می‌کند این آهنگِ خود اوست. استیسی که در قسمت دوم تور هیستوری به عنوان رقصنده در کنار مایکل حضور داشت، آخرین اجراهای پادشاه پاپ بر روی صحنه که طی دو شب پیش از فوتش انجام شد را بسیار پرقدرت و عالی توصیف کرد. "عالی بود. من بالاخره آنچه که منتظرش بودم را دیدم. خیالم آسوده شد زیرا او بازگشته بود. آن دو شب نخستین باری بود که نمایش را یکپارچه مشاهده می‌کردیم." در آن دو شب مایکل برخی از جنبه‌های منحصر بفرد شخصیتی‌اش را نیز به گروه نشان داد: "او بسیار جسور و آخرِ باحال‌ها بود، همانطور که همیشه بود. مرد بسیار بامزه‌ای بود. او از روی عمد به دوربین ضربه می‌زد و بعد می‌گفت ببخشید، از سر عشق بود." واکر ۲۵ ژوئن ۲۰۰۹ روز فوت مایکل را به خاطر آورد. در آن روز تراویس پین - طراح رقص ارشد و رئیس واکر طی تور - از استپل سنتر عازم خانه‌ی مایکل بود تا با وی در خانه تمرین کند. پین با واکر تماس گرفت و گفت که در مسیر به اخبار رادیو گوش می‌داده و شنیده است که مایکل در بیمارستان بستری شده. واکر از کنی اورتگا کارگردان تور جویای احوال مایکل شد و اورتگا خبر را رد کرد. واکر به رقصندگان گفت که نگران نباشند اما چند ساعت بعد حقیقت به آنها رخ نشان داد. مایکل مرده بود. واکر که با جاری شدن اشک‌هایش مبارزه می‌کرد گفت: "شوکه کننده بود. تنها ۱۲ ساعت پیش او بر روی صحنه تریلر و بیت ایت را اجرا می‌کرد." این رقصنده ادامه داد که طی روزهای تمرین تور This Is It گفتگوهایی با مایکل داشت که هم اکنون با گذشت زمان و وقوع اتفاقات، برایش بسیار ارزشمند و خاص است. او سخنان مایکل را بازگویی نکرد. وی همچنین گفت که مایکل قصد تغییر دادن حرکت‌های رقص‌اش را نداشت. تنها رقص جدید، مربوط به Drill بود. دریل نام ویدیوی کوتاهی بود که مایکل برای نمایش طی تور ضبط کرده بود و در آن سربازان در حال مارش نظامی دیده می‌شدند. "ام‌جی گفت که نمی‌توانیم از تفنگ استفاده کنم زیرا برای کودکان مناسب نخواهد بود." او مایکل را فردی بسیار ریسک پذیر، و رقصنده و طراح رقصی فوق‌العاده خلاق، مبتکر و عالی توصیف کرد. کوین بویل، وکیل کاترین، بخش‌هایی از فیلم ارواح مایکل جکسون (Ghosts) را در دادگاه به نمایش گذاشت. واکر در این فیلم به عنوان طراح رقص همکاری داشت. این نخستیم همکاری‌اش با مایکل بود. وی در توضیح این اثر گفت: "مایکل در این فیلم بسیار تاثیرگذار است. او پنج نقش متفاوت بازی می‌کند. این یکی از دشوارترین پروژه‌هایم بود." واکر همچون سایرین تذکر داد که مایکل هرگز از واژه‌ی کلیپ موسیقی برای آثارش استفاده نمی‌کرد بلکه آنها را فیلم کوتاه می‌خواند. "او هرگز موزیک ویدیو نساخت، او فیلم می‌ساخت." او مایکل را به عنوان بهترین فردی که در عمرش دیده بود به یاد آورد. آنها دوست نبودند، رابطه‌ی بین آنها فقط کاری بود. "او بسیار محتاط و تودار بود. او مایکل جکسون را به شما نشان می‌داد نه مایکل را" (اشاره دارد به صمیمی نشدن مایکل با همکارانش و حفظ رابطه‌ی کاری با آنان.) واکر توضیح داد که مایکل در تور TII نسبت به فیلم ارواح، راحت‌تر رفتار می‌کرد. او طی پروژه‌ی فیلم ارواح حتی یکبار نیز با واکر صحبت نکرده بود. البته وی خاطر نشان کرد که مایکل رفتار بسیار پسندیده‌ای با همگان داشت، گرچه بسیار کم حرف بود. این شاهد گفت که برخلاف وی، تراویس پین یک رابطه‌ی بسیار صمیمی با مایکل داشت و دوستی‌شان مبتنی بر اعتماد دو سویه‌ بود. تراویس هر روز حدود ساعت ۱ بعدازظهر به خانه‌ی مایکل می‌رفت تا تنهایی تمرین کنند. تراویس پین، طراح رقص و دستیار کارگردان تور TII، یکی دیگر از شاهدان روز گذشته بود. او سخنان واکر را تایید کرد. او که بر خلاف واکر، تمرینات اختصاصی با مایکل داشت، گفت که هرگز نشانی از بیماری یا ضعف در مایکل ندیده بود که موجب نگرانی‌اش شود. "او لاغرتر از گذشته بود اما هیچ چیزی وجود نداشت که موجب نگرانی من شود." تراویس پین طی مدت سه ماه آخر عمر مایکل جکسون تقریبا هر روز (۵ روز در هفته) به شکل خصوصی با او رقص تمرین می‌کرد. او گفت که آنها ناهار را باهم صرف می‌کردند. اشتهای مایکل هر روز تغییر می‌کرد. مایکل توانایی اجرای بسیاری از مشهورترین حرکات رقص‌اش را داشت اما برای او که در ۵۰ سالگی بطور طبیعی انعطاف پذیری دوران جوانی‌اش را نداشت، برخی از حرکات می‌بایست تعدیل می‌شد. مایکل برخی روزها از تمرین خسته می‌شد و برخی روزها بهتر عمل می‌کرد. به گفته‌ی پین، هدف مایکل این بود که طی تور تمامی آهنگ‌ها را زنده اجرا کند. مایکل در تورهای گذشته برخی از آهنگ‌ها را لب خوانی می‌کرد زیرا شدت فعالیت بدنی او بر روی صحنه بطور طبیعی به وی اجازه نمی‌داد که برخی از آهنگ‌هایش را زنده اجرا کند. پین طی پرسش و پاسخ بیان داشت که به باور وی مایکل قدرت اجرا و اتمام تور TII را داشت. "این هدفی بود که او برای خودش قرار داده بود. می‌خواست تمامی آهنگ‌های این تور را زنده اجرا کند." اما بر خلاف این هدف، مایکل تا روز ۲۵ ژوئن، روز مرگش، هنوز به این هدف نرسیده بود اما تراویس پین باور دارد مایکل توانایی محقق ساختن این خواسته و رسیدن به هدف‌اش را داشت. پین گفت از آنجا که مایکل حضور مستمری در تمرینات نداشت، کمیته‌ی تولید تور نگران بود که دستیابی به هدف‌هایشان مختل شود. آنها می‌خواستند که مایکل به جای تمرین خصوصی، با باقی رقصندگان تمرین کند. او گفت: "مایکل بسیار خسته به نظر می‌رسید، همه‌ی ما خسته بودیم." تمرینات از روز اعلام برگزاری کنسرت‌ها در لندن (۵ مارس) آغاز و تا شب فوت مایکل (۲۴ ژوئن) ادامه یافت. انتخاب رقصندگان در ماه آپریل آغاز شد. آنها از پنج هزار نفر آزمون گرفتند و مایکل رقصندگان نهایی را برگزید. او همچنین کارگردان گروه موسیقی را شخصا انتخاب کرد. پین گفت که تا پیش از اعلام برگزاری تور توسط مایکل با وی ملاقات نداشت. او سپس به تور دعوت شد. پین گفت که برای ملاقات و همکاری دوباره با مایکل هیجان داشت. پین و کنی اورتگا، کارگردان تور، سالها همکار بودند. او همراه با اورتگا در لاس وگاس بود که مایکل تماس گرفت و آنها را به یک پروژه‌ی جدید (TII) دعوت کرد. "تمامی ایده‌ها توسط آقای جکسون شروع می‌شد. ما گروه حمایت کننده بودیم، با ایده‌هایمان به او همفکری می‌رساندیم. اما تصمیم گیرنده‌ او بود." تراویس خاطر نشان کرد که مایکل از او خواسته بود تا در تمامی کنسرت‌ها حضور داشته باشد. او در این تور رقصنده نبود بلکه به عنوان طراح رقص و دستیار کارگردان خدمت می‌کرد. مایکل از او می‌خواست که تمامی حرف‌هایش را رونویسی کند تا مبدا چیزی از قلم بیافتد. او یک نمایش کامل می‌خواست. «دریل» آخرین بخشی بود که بر رویش کار کردند. تراویس گفت که مایکل علاقه‌ی شدیدی به موارد ارتشی و نظامی داشت. دریل شامل مارش نظامی مایکل و هم رقصانش می‌شد. در این روز ایمیلی از تراویس پین در دادگاه نمایش داده شد که در آن وی در مورد لباس مخصوص آهنگ بیلی جین و اینکه چگونه نورافشانی کند، دستوراتی ارائه داده بود. مایکل همچنین یک مشعل به سبک دوره‌ی باروک ایتالیا سفارش داده بود. در اصل دو تا مشعل می‌خواست که اگر یکی از آنها شکست، آن یکی در دسترس باشد. به گفته‌ی پین این مشعل معنای خاصی برای مایکل داشت. تراویس دو ماه پیش از فوت مایکل در ماه آپریل در جلسه‌ای در خانه‌ی مایکل حضور بهم رسانده بود. وی در جایگاه گفت که نشانی از ضعف یا اعتیاد در وی مشاهده نمی‌شد. مایکل به او گفته بود که همکاری با کمپانی اای‌جی برای تور مفید خواهد بود. This Is It از تورهای سابق مایکل متفاوت می‌بود زیرا اای‌جی در نقش شریک ظاهر شده بود و نه اسپانسر. پین در مورد انگیزه‌ی مایکل برای اجرای این تور ابراز داشت: "به باور من او دلش برای اجرا تنگ شده بود، او دلتنگ ارتباط مستقیم با هوادارانش بود. برای این تور و قسمت کردن آن با فرزندانش هیجان داشت." تراویس پین از سابقه‌ی کاری خود در کنار مایکل گفت. او پس از فوت مایکل بر روی بازی ویدیوی تجربه که بر اساس حرکت‌های رقص پادشاه پاپ طراحی شده بود، کار کرد. نخستین همکاری او با مایکل در سال ۱۹۹۲ در ویدیوی آهنگ Remember the Time رقم خورد. تراویس در این فیلم کوتاه به عنوان یکی از رقصندگان ایفای نقش می‌کرد. وی اشاره نمود که مایکل از این ویدیوها به عنوان «فیلم کوتاه» یاد می‌کرد و نه کلیپ موسیقی. همکاری بعدی آنان در تور نجروس مایکل در سالهای ۱۹۹۲ تا ۹۳ رقم خورد. در آن زمان رابطه‌ی دوستانه‌ای میان این دو برقرار شده بود. تراویس در طراحی رقص دو آهنگ Jam و Dangerous در تور دنجروس با مایکل همکاری کرد. تراویس پین بیان داشت که کار در کنار مایکل جکسون رویای کودکی او بود و این رویا در تور دنجروس تحقق یافت. "در تور دنجروس من غرق در شادی و سرمست بودم. در کنار بت‌ام کار می‌کردم." او گفت که می‌دانست مایکل از سال ۱۹۸۳ و پس از حادثه‌ی پپسی، با درد دست و بنج نرم می‌کرد. پین همچنین در سال ۱۹۹۵ در شوی One Night Only که از شبکه‌ی اچ‌بی‌او قرار پخش داشت با مایکل همکاری می‌کرد. این نمایش بر اثر بیماری مایکل و از حال رفتن او بر روی صحنه لغو شد. بیشتر بخوانید فیلم ارواح در سالهای ۱۹۵ و ۹۶ قدم بعدی بود. او سپس به تور هیستوری دعوت شد. طی این تور مایکل هم با رقصندگان و هم بدون آنان تمرین می‌کرد. شیوه‌ای که برای This Is It نیز اعمال شد. مایکل با آزاد گذاشتن رقصندگان به آنان فضا می‌داد تا حرکات رقص او را فرا بگیرند. تمرینات تور هیستوری شدید و طاقت فرسا بود. پین در انتخاب رقصندگان، ایده پردازی برای لباس‌ها و موارد دیگر دخالت داشت. تراویس پین شهادت داد که متخصص پوست مایکل، دکتر آرنولد کلین و دستیارش دبی رو که همسر مایکل شد؛ تنها پزشکانی بودند که وی با آنها ملاقات داشت. این طراح رقص بیان داشت که هرگز مایکل را در حال نوشیدن مشروبات الکلی و یا مصرف دارو ندیده بود. او همچنین هیچ نشانی از اعتیاد در مایکل نمی‌دید. دکتر کریستوفر راجرز، پزشکی که مایکل را کالبدشکافی کرد و پیشتر نیز به جایگاه آمده بود، بار دیگر در جلسه‌ی روز دوشنبه حاضر شد. وی بیان داشت که گرچه مایکل جکسون بسیار لاغر بود اما وزن او در حالت نرمال بود و وی در سلامت کامل قرار داشت. راجرز گفت که مایکل در زمان مرگ دچار سوء تغذیه نبود. راجرز توضیح داد که نسبت وزن ۱۳۶ پوندی او به قامت ۵ فوت و ۹ اینچی‌اش (۶۱.۶ کیلو - ۱۷۵ سانتیمتر) در ناحیه‌ی مناسب سنجش بی‌ام‌آی (شاخص تراکم بدنی) قرار می‌گیرد. این شاخص برای مایکل برابر با ۲۰.۱ بود. شاخص بی‌ام‌آی تنها وقتی خطرناک و به معنای کمبود وزن است که زیر ۱۸.۵ قرار بگیرد. راجرز گفت: "او در چشم بسیاری از مردم لاغر و نحیف بود. اما او سوء تغذیه نداشت و از گرسنگی رنج نمی‌برد." وی ادامه داد که بدن مایکل دارای چربی نیز بود، گرچه مقدار آن زیاد نبود و بیشتر وزن بدن‌اش در بافت عضلانی قرار داشت. او برای چندمین بار تاکید کرد که فوت مایکل یک مسمویت دارویی بوده و پروپوفول عامل مرگ بوده است. سایر داروهای خواب آور نیز به عنوان تشدید کننده عمل کرده‌اند. وی بار دیگر گفت که هیچ ماده‌ی مخدری و نه حتی دمرول در بدن مایکل یافت نشد. راجرز گفت که می‌داند به جز دکتر موری، پزشکان دیگری از جمله آرنولد کلین نیز مایکل را زیر درمان داشتند اما وی هیچیک از آنان را در مرگ مایکل مسئول نمی‌داند و سنگینی این گناه را تنها بر دوش موری می‌اندازد. راجرز همچنین در مورد التهاب ریه‌های مایکل گفت که به نحوی تخریب شده بودند که می‌توانستند در نهایت وی را به سینه‌پهلو و مشکلاتی دیگر مبتلا کنند. سینه‌پهلو یکی از دلایل اصلی مرگ در سالمندان و نوزادان است. جیمز براون یکی از هنرمندان الهام بخش مایکل در کودکی نیز بر اثر همین بیماری درگذشت. راجرز تاکید کرد که التهاب ریه‌ی مایکل هیچ نقشی در مرگ وی نداشته است. او پیشتر گفته بود که این التهاب خللی بر توانایی مایکل برای برپایی تور کنسرت وارد نمی‌کرد. وی همچنین با اشاره به آسیب مهره‌ی پایینی ستون فقرات مایکل گفت که این آسیب طی زمان بیشتر شده و توقف ناپذیر بود. راجرز گفت نمی‌تواند تشخیص دهد که کمردرد در چه حدی بوده است. این پزشک گفت که به دلیل یافت شدن تعدادی دارو در اتاقی که مایکل در آن درگذشت، نسبت به نتیجه‌ی کالبدشکافی و نقش داروها در مرگ وی کنجکاو بود و پیش از محرز شدن نتیجه‌ی سم شناسی احتمال می‌داد که مرگ در نتیجه‌ی مسمومیت دارویی بوده باشد. او به دلیل نام و آوازه‌ی مایکل، کارش را با دقتی دوچندان به انجام رساند. راجرز بار دیگر با تاکید بیان داشت که استفاده از پروپوفول تنها باید در بیمارستان صورت بگیرد و فرد بیهوش باید ثانیه به ثانیه زیر نظر باشد. کانراد موری مایکل را به مدت ۴۷ دقیقه تنها گذاشته بود. تنها مورد دیگر استفاده از پروپوفول منجر به مرگ که راجرز بر روی آن کار کرده است به یک پزشک مربوط می‌شود که با این دارو جان خودش را گرفته بود. منبع: eMJey.com / Reuters & NY Psot & ABC & CNN & AP