Skip to main content


فوت رابین ویلیامز و مقایسه‌ی واکنش‌ها به مرگ او و مایکل جکسون

robin-williams.jpg همانطور که می‌دانید رابین ویلیامز، کمدین مشهور آمریکایی دوشنبه‌ی هفته‌ی گذشته در ۶۳ سالگی از دنیا رفت. او که مبتلا به افسردگی بود و به مواد مخدر و الکل اعتیاد داشت، خود را در خانه‌اش حلق آویز کرد. مرگ او خودکشی اعلام شد. او به بیماری پارکینسون نیز مبتلا شده بود. او پیتر پن فیلم Hook اثر استیون اسپیلبرگ بود. جالب است بدانید که در ابتدا قرار بود مایکل جکسون در این فیلم بازی کند اما به دلیل اختلاف سلیقه با کارگردان از فیلم انصراف داد. (شرح)بسیاری عقیده داشتند که ویلیامز از عقاید دینی و مذهبی به دور است. اما با این حال او در سال ۲۰۰۸ در شصتمین سالروز استقلال اسرائیل، تولد آن کشور را تبریک گفته و خود را یک یهودی افتخاری خوانده بود. ویلیامز سال‌ها از حامیان بیمارستان تحقیقاتی کودکان سنت جود (St Jude) بود و پس از فوت وی، دخترش هواداران پدرش را به ادامه‌ی راه او تشویق کرد و از آنان خواست که به یاد وی به این بیمارستان کمک کنند. رابین ویلیامز از جمله کمدین‌های محبوب و موفق هالیوود و از معدود هنرمندان برنده‌ی هرسه جایزه‌ی اسکار، گلدن گلوب و امی بود. ویلیامز شوهای کمدی (استندآپ کمدی) بسیاری اجرا کرده بود. او در این شوها موضوعات و افراد مختلفی را دست مایه‌ قرار می‌داد. پس از اینکه او در یکی از برنامه‌ها به مایکل جکسون و سفید شدن رنگ پوست‌اش که در اصل نتیجه‌ی یک بیماری به نام ویتیلیگو (ویتیلایگو) بود، پرداخت؛ مورد انتقاد هواداران پادشاه پاپ واقع شد. ویلیامز در برنامه‌ی خود گفته بود: "عزیزم، تو باید برای خودت یک نژاد انتخاب کنی. تو یکبار یک مرد سیاهپوست بودی، بعد دایانا راس شدی و حالا آدری هپبورن. حالا هم که ریش کم پشتی گذاشته است. او به ارباب حلقه‌ها می‌ماند، به کل گروه بازیگران. مایکل در آستانه‌ی تغییر گونه است." اما این تنها باری نبود که ویلیام به صحبت در مورد مایکل جکسون پرداخت. او که عمل جراحی قلب باز را پشت سر گذاشته بود، پس از فوت مایکل در یک شوی تلویزیونی در پاسخ به پرسشی در مورد پروپوفول (ماده‌ی بیهوش کننده‌ی عامل مرگ مایکل - قتل بدست پزشکش) گفت: "بله، پروپوفول، که اسم مستعارش هم هست «شیر بی‌خوابی» و مایکل جکسون مصرف‌اش می‌کرد تا بخوابد که مثل اینست که بخواهید شیمی تراپی انجام دهید فقط به این دلیل که از تراشیدن سرتان خسته شده‌اید. من در بیمارستان از بیهوشی با پروپوفول برخاستم. گفتم من کجا هستم چه اتفاقی افتاده؟ بعد نگاه کردم و دیدم که آن همه سیم به من آویزان شده بود و بعد دانستم که چه شده بود. اما خوب این دارو بی‎نهایت قدرتمند است."
دو روز پس از فوت ویلیامز، دختر ۲۵ ساله‌ی او اعلام کرد که در پی توهین و آزار و اذیت‌ها، این صفحه‌ی اجتماعی را شاید برای همیشه ترک می‌کند. در پی آن توییتر اعلام کرد که این رفتار بی‌پاسخ نمی‌ماند و آنها تعدادی از اکانت‌های متخلف را بسته‌اند. توییتر همچنین اعلام کرد که در پی وضع قوانین جدیدی است که مبارزه با آزار و اذیت و توهین به داغدیدگان را ساده‌تر نماید. فرزندان مایکل جکسون نیز پس از فوت پدرشان در توییتر مورد توهین و آزارهای فراوان قرار گرفتند و افرادی با یادآوری اتهامات علیه مایکل، سخنان نژادی، ارسال تصاویر دلخراش مربوط به کالبدشکافی پدرشان که توسط پزشکی قانونی منتشر شده بود، این ادعا که آنها فرزندان واقعی پدرشان نیستند و بسیاری موارد دیگر موجب آزار آنها می‌شدند. برخی حتی اقدام به خودکشی پاریس دختر ۱۵ ساله‌ی مایکل در سال قبل را بی ارتباط با تاثیر توییتر نمی‌دانستند. اما با این حال توییتر هیچگونه اظهار نظری که مبنی بر آگاهی از این آزار و اذیت‌ها باشد به انجام نرساند و اقدامی نیز در این مورد صورت نداد. افراد و هنرمندان بسیاری در سوگ مرگ تاسف انگیز مردی که در نهایت افسردگی موجب خنده‌ی دیگران میشد سخن گفتند. از جمله افراد سرشناسی که به مرگ این هنرمند واکنش نشان دادند، باراک اوباما، رئیس جمهور ایالات متحده بود که همان روز طی بیانیه‌ای رسمی ضمن یادآوری نقش‌هایی که ویلیامز طی عمر هنری خود ایفا کرده بود، او را فردی خاص و ویژه خواند و گفت: "او مانند بیگانه‌ای از زندگی ما سر به در آورد و در آخر تمامی جنبه‌های روح بشر را لمس کرد. او ما را به خنده واداشت. او را به گریه انداخت. او استعداد بی حد و حصرش را سخاوتمندانه در اختیار آنهایی که نیازمندش بودند از سربازان دور از وطن گرفته تا انسان‌های ناچیز شمرده شده در خیابان‌ها قرار داد. خانواده‌ی اوباما همدردی خود را به خانواده‌ی رابین ویلیامز، دوستان او و هرآنکس که به وی مدیون است، تقدیم می‌کند." اوباما روز بعد نسخه‌ی کوتاه شده‌ای از همین بیانیه را در توییتر رسمی خود انتشار داد. باراک اوباما طی سال‌های حضور خود در کاخ سفید، پیام تسلیت خود را برای رهبران سیاسی جهان از جمله نلسون ماندلا و مارگارت تاچر و نیز افراد سرشناس آمریکا همچون نیل آرمسترانگ و استیو جابز منتشر کرده است، اما انتشار پیام سوگواری برای یک هنرمند اتفاق نادری به حساب می‌آید. گرچه اوباما فوت ری بردبری، نویسنده‌ی داستان‌های تخیلی که در ایران نیز شناخته شده است را تسلیت گفت، اما مرگ الیزابت تیلور، جیمز گاندولفینی و چند تن دیگر با سکوت وی رقم خورد. وقتی پنج سال پیش مایکل جکسون درگذشت، اوباما ترجیح داد در سکوت نامه‌ی تسلیتی برای خانواده‌ی وی بفرستد اما امسال با بیانیه‌ای رسمی به فوت کمدین آمریکایی پاسخ داد. در سال ۲۰۰۹ سه روز پس از فوت مایکل، دیوید اکسلرود، از مشاوران عالی کاخ سفید فاش ساخت که اوباما یادداشتی را خطاب به خانواده‌ی جکسون نوشته و همدردی خود را به آنان تقدیم کرده بود. اکسلر از زبان اوباما، مایکل را یک صحنه گردان مهم، برجسته و تماشایی خواند که در زندگی‌اش لحظات پر از غم و حزن انگیزی داشته است اما با این حال تاثیر او غیرقابل انکار است." روز پس از فوت مایکل جکسون نیز سخنگوی کاخ سفید، رابرت گیبز، طی کنفرانس مطبوعاتی از زبان اوباما به صحبت در مورد مایکل پرداخته و گفته بود: "ظاهرا خبرنگاران خجالت میکشند که نظر پرزیدنت اوباما را در مورد مرگ مایکل جکسون جویا شوند، گرچه ایشان یک طرفدار مسلم موسیقی هستند. من امروز صبح در مورد فوت مایکل جکسون با آقای رئیس جمهور صحبت کردم و ایشان گفت که مایکل جکسون قطعا یک صحنه گردان تماشایی و یک نماد موسیقی بود. من فکر میکنم همه‌ی ما گوش دادن به آهنگ‌های او و تماشای مونواک‌اش طی برنامه‌ی تلویزیونی موتان۲۵ را به خاطر داریم. اما رئیس جمهور همچنین گفت که جکسون در زندگی‌اش لحظات تلخ و غم انگیز نیز داشته است. او با خانواده‌ی جکسون و طرفدارانی که در سوگ او نشسته‌اند، همدردی می‌کند." گرچه اوباما هرگز در مورد فوت مایکل جکسون یک بیانیه‌ی رسمی منتشر نکرد، اما نقل قول‌هایی که از وی بعمل آمد و ماجرای نامه‌اش به خانواده‌ی جکسون مورد انتقاد برخی قرار گرفت. اما این مانع از آن نشد که کنگره‌ی ایالات متحده روز پس از فوت این اسطوره به همت جمعی از سیاهپوستان حزب دموکرات با لحظاتی سکوت به او ادی احترام کنند. (شرح)
در همان روز یکی از اعضای کنگره لوحی را برای تصویب پیشنهاد داد که مایکل جکسون را به عنوان اسطوره و نماد موسیقی و نیز یک بشردوست مورد ستایش و تصدیق قرار می‌داد. اما این لوح با مخالفت حزب محافظه کار روبرو شد و یکی از اعضای آن حزب گفت که کنگره جای تقدیر از جنایتکاران نیست. رئیس کنگره، نانسی پلوسی نیز با غیر ضروری خواندن لوح از بررسی بیشتر آن ممانعت بعمل آورد. این لوح تا کنون تصویب نشده است. واکنش رسمی باراک اوباما به فوت مایکل جکسون تا یک هفته پس از آن شکل نگرفت و آن زمانی بود که خبرنگار آسوشیتدپرس نظر رئیس جمهور را جویا شد و اوباما، مایکل را یک صحنه گردان بسیار درخشان و برجسته خواند. گرچه گفته شد که اوباما از هفته‌ی پیش برای صحبت در مورد فوت اسطوره‌ی پاپ آمادگی داشته بود، اما هیچ رسانه‌ای نظر وی را جویا نشده بود. این دلیلی بود که برای تاخیر اوباما در اظهار نظر در مورد مایکل جکسون ذکر گردید. اوباما در گفتگوی خود با آسوشیتدپرس گفته بود: "من خوشحالم که می‌بینم او در ابتدا به دلیل لذت و شادی عظیمی که از طریق هدیه‎های فوق العاده و شگفت آورش برای انبوهی از مردم به ارمغان آورده است، در خاطرها زنده نگاه داشته می‌شود. من با موسیقی مایکل جکسون بزرگ شدم و هنوز تمامی آهنگ‌هایش را رو بر روی آیپاد خود دارم. فکر میکنم نام مایکل جکسون به عنوان یکی از بزرگ‌ترین صحنه‌گردانان و سرگرم کنندگان در تاریخ ما ثبت می‌شود. درخشش او به عنوان یک صحنه‌گردان با یک زندگی شخصی تراژیک و غمگین همگام شده بود." البته باراک اوباما طی مبارزه‌های تبلیغاتی خود هیچ صحبتی در مورد علاقه‌اش به موسیقی مایکل جکسون نکرده بود. این در حالیست که موسیقی و هنر مایکل سهم غیر قابل انکاری در برطرف کردن موانع نژادی علیه سیاهپوستان در آمریکا داشته است. در روز ۷ جولای مراسم باشکوهی به یاد مایکل جکسون در لس آنجلس برگزار و از شبکه‌های سراسر جهان پخش شد که طبق آمار بیش از یک میلیارد و بر پایه‌ی برخی گزارشات بیش از ۲.۵ میلیارد بیننده به همراه داشت. در این مراسم از مایکل جکسون به عنوان یک اسطوره یک انسان و یک مبارز نژادی تقدیر به عمل آمد. (شرح) منبع: eMJey.com / nymag & rollingstone & telegraph & Fox & ABC

گوناگون, بیانیه‌های رسمی