پاریس جکسون، پانزده ساله، پس از نیمه شب چهارشنبهی هفتهی پیش ساعد دست راستاش را با استفاده از یک ساطور گوشتبری زخمی کرد. او همچنین تعداد ۲۰ قرص ایبوپروفن مصرف نمود. او پیش از این نیز مچ دست چپ خود را زخمی کرده بود. پاریس آن شب طی تماس با یک مرکز مشاورهی خودکشی، آنها را در جریان اقدام خود قرار داده بود و این مرکز پس از تماس با ۹۱۱، آمبولانسی به منزل پاریس فرستاد تا او را به بیمارستان منتقل کند. تلاش او یک فریاد کمک خواهی توصیف شده است و نه یک اقدام جدی برای وداع با زندگی.
شرایط زندگی فرزندان مایکل جکسون از چهار سال گذشته دستخوش تغییرات بسیاری بوده است. آنها با از دست دادن پدرشان وارد فضای تازهای شدند. مایکل تا پیش از فوتش به شدت از خلوت آنها حفاظت میکرد، عکسی از آنها در جایی دیده نمیشد اما آنها اکنون تیترهای خبری شدهاند. مایکل در مصاحبههایش به ندرت از فرزندانش سخن میگفت اما برادران و خواهران مایکل در بسیاری از مصاحبههایشان به صحبت در مورد آنها میپردازند. غم از دست دادن پدر، برهم خوردن خلوتشان، جنجالها و دعواهای خانوادگی، تاثیر رسانهها و اینترنت، اذیت و آزار در مدرسه، ادعای مارک لستر که میگوید پدر آنهاست، دادگاه اایجی که در آن صحبت از آخرین روزهای زندگی پدرشان و وابستگیهای دارویی و دردها و رنجها و بیحرمتیها به اوست و از همه بدتر اتهامات دروغین علیه مایکل، این بچهها را در شرایط نابسامانی قرار داده و در آخر پاریس را به سوی خودکشی سوق داده است.پاریس درست یکسال پیش در مصاحبه با اپرا وینفری از آزار و اذیتهای دختران مدرسه گفت و یک ماه بعد تنها قیم قانونیاش، مادربزرگ کاترین، توسط فرزندانش از خانه دور شد. جانت، جرمین، رندی و ربی اجازهی صحبت با کاترین را به پاریس و برادرانش نمیدادند. پاریس که راهی به ذهنش نمیرسید، از توییتر بهره گرفت تا به دنیا بگوید که مادربزرگش مفقود شده است. پس از آن جانت، رندی و جرمین برای حل مشکل بچهها به خانهشان در کالاباساس رفتند اما کمکشان این بود که سعی کنند گوشیهای آیفون بچهها را از آنان بگیرند تا از توییتر استفاده نکنند. پاریس در توییتی تهدید کرد که اگر مادربزرگش بازنگردد، تلافی میکند و پس از بازگشت کاترین که از همه چیز بیخبر بود، اوج ناراحتی و عصبانیت بچهها در توییتی از پرینس مشخص گردید. او گفت که پدرش او را از برخی از افراد خانواده برحذر داشته بود. او گفت که اگر این عده به دروغهایشان ادامه بدهند، او حقایق بیشتری را بازگو خواهد کرد. وی همچنین عکسی را منتشر کرد که نشان میداد این عده به عمد مانع دسترسی بچهها به کاترین شده بودند. هدف این عده چه بود؟ آنها میخواستند با دور کردن کاترین از بچهها، او را متقاعد کنند که علیه سرپرستان بنیاد مایکل و وصیت نامهی او وارد عمل شود. مایکل در وصیت نامهاش تمامی ثروت خود را به سه فرزندش بخشیده و ادارهی امورش را در دست دوست و وکیل قدیمیاش، جان برانکا نهاده است. در همان حال که کاترین در یک هتل چشمهی آب گرم استراحت میکرد، نوههایش از خواب کافی بیبهره بودند. توییت پرینس در ساعت ۴ صبح ارسال شده بود که نشان میداد نگرانی، خواب شبانه را از بچهها گرفته بود. اگر این کافی نبود، اکانت پرینس توسط یکی از اعضای خانواده هک و توییتهای او پاک شد. پرینس در صبح این اهانت به خلوتاش را با انتشار دوبارهی توییتها پاسخ داد.
دو ماه پس از این جریان، سال تحصیلی آغاز و پاریس وارد دورهی دبیرستان شد. در این زمان پاریس همچنان تحت تاثیر مشکلی بود که دو ماه قبل عموها و عمههایش برای او و برادرانش ایجاد کرده بودند. تیامزی به نقل از برخی از همکلاسیان پاریس نوشته است که از ابتدای سال تحصیلی امسال، او دچار افت تحصیلی شده بود. مدیران مدرسه نیز باخبر بودند که پاریس درگیر یک مشکل خانوادگی است.
پاریس عضو گروه تشوق کنندگان باکلی است
گفته شده که پاریس در نظر داشته است پس از پایان این ترم تحصیلی، مدرسهاش را تغییر بدهد. انتظار میرود او دیگر به مدرسهی باکلی بازنگردد. دروغهای وید رابسون در مورد پدرش شرایط را برای این دختر نوجوان در مدرسه بسیار سخت کرده بود. گفته میشود که ممکن است پاریس به دبیرستان هنرهای اجرایی وارد شود و یا مانند برادر کوچکش در خانه درس بخواند. اما پرینس برادر بزرگترش تصمیم دارد پاییز آینده به باکلی بازگردد و تحصیلاتش را ادامه بدهد. او که مورد توجه مدیران و دبیران مدرسه و دانشآموز برگزیده و عضو انجمن دانشآموزان ممتاز ایالات متحده است، پس از پایان تحصیلات به کالج فیلمسازی لس آنجلس که بهترین کالج فیلم در دنیاست، خواهد رفت. عضویت در انجمن دانشآموزان ممتاز، امتیاز ویژهای برای ورود به کالج است. ورود به این انجمن اصلا آسان نیست زیرا افراد علاوه بر نمرههای ممتاز، به قدرت تصمیمگیری، مدیریت و هدایت پروژهها و فعالیتهای تیمی نیاز دارند و باید از نظر اخلاقی نیز مورد تایید باشند. در این مورد که آیا پرینس نیز مانند خواهرش در مدرسه مورد آزار و اذیت همکلاسیهایش قرار میگرفته یا خیر، هرگز چیزی گفته نشده است.
پاریس پیش از آن برای بازی در فیلمی با عنوان لاندنز بریج قرارداد بسته بود که هنوز در دست تولید است و خبر دقیقی از آن داده نمیشود. جانت جکسون و برخی از اعضای خانواده با این اقدام پاریس مخالف بودند. جانت در مصاحبهای عنوان کرد که ترجیح میدهد برادرزادهاش به درسهایش برسد. تیامزی مینویسد که خانوادهی جکسون سعی کرد تا مانع پاریس شود. در حالیکه درستی این ادعا مشخص نیست، تیامزی به نقل از یک مدیر مدرسه میگوید که این قضیه، تیر خلاص را به طرف پاریس شلیک کرد. البته قرار فیلم پس از اقدام به خودکشی پاریس به قوت خود باقی است و تهیه کنندهی آن گفته است که اقدام اخیر پاریس باعث نشده است که آنها در تصمیم خود صرفنظر کنند:
"پاریس در این نقش خواهد درخشید. او بر روی بهتر کردن و توسعه دادن مهارت بازیگریاش تمرکز داشته است و به بازیگر قابلی تبدیل میشود."
همچنین شبکههای تلویزیونی خبر دادهاند که پاریس اوایل امسال به خاطر افسردگی در بیمارستان بستری شده بود. راجر فریدمن گفته است که پاریس عادت به بریدن بدناش دارد. تیامزی عکسهایی از او را منتشر کرده که آثار بریدگیهای روی مچ دستاش را نشان میدهد.
پاریس همیشه از ترانهها برای انعکاس احساساتاش در توییتر مدد میگرفت. او از یک ماه پیش شروع کرد به نوشتن ترانههای تیره و تار. اما هیچکس حدس نمیزد که چه چیز در فکر اوست.
پاریس در ماه فوریه نوشت: "هرگز نمیدانیم که چرا عشقهای دورهی نوجوانی تا این حد آزار دهنده است."
او در اواخر آپریل، یک توییت را به علاقهمندیهایش افزوده بود و همان توییت را با کمی تغییر در فیسبوک شخصی خود قرار داده بود:
"والدین: چرا با خانواده نمیجوشی؟ من: با خانواده مینشینم، همه به من توهین میکنند، به اتاقم بازمیگردم."
او در فیسبوک به جای "والدین" نام پسر عمویش تیجی را قرار داده بود.
پاریس یک ماه پیش، نام آهنگی از مریلین منسون را با کمی تغییر در توییترش نوشت: "Hey evil world" (سلام دنیای شیطانی) - نام اصلی آهنگ منسون Hey cruel world (دنیای بیرحم) است. او سپس کورت کوبین، خوانندهی گروه نیروانا که در سال ۱۹۹۴ خودکشی کرد و از هواداران مایکل بود را مسیح خواند: "کورت کوبین مسیح است."
او در روز ۱ ژوئن نوشت: "هربار که سعی میکنم حواس خود را از چیزی پرت کنم، موفق نمیشوم. و هر شب همان اشتباه را تکرار میکنم."
روز بعد نوشت: "از اینکه تنهایی درس بخوانم متنفرم. نمیتوانم تمرکز کنم. مانند حالا که سعی کردم درس بخوانم اما الان در توییتر هستم."
او در صفحهی فیسبوک شخصیاش در پاسخ به دوستی که پرسیده بود چرا در عکس لبخند نمیزند، نوشته بود: "از لبخند زدن متنفرم. لبخند برای آدمهای شاد است." دوستاش پاسخ داده بود: "نه نه، لبخند برای آدمهای ضعیف است." و پاریس در نهایت گفته بود: "اگر آنقدر ضعیف باشی که نتوانی لبخند بزنی چه؟"
و ترانهای از Zee Avi در توییتر: "گفتی من مشاوره لازم دارم، خوب، عزیزم، تو هم همینطور. لازم نیست هر بار که چیزی میگم یا کاری میکنم، درست و غلط را نشانم بدهی."
روز دوشنبه: "به یک کلمه از حرفهایم گوش نده، فریادها همه مثل هم هستند." که بخشی از آهنگ Little Talks از Monsters And Men است.
او همچنین از علاقهاش به بازی در نقش «دکتر هو» (Dr. Who) پرده برداشت که باعث شد دیلیاستار عکس جلد خود را به تصویری از پاریس اختصاص بدهد و بنویسد که: "دختر جکو (توهین آمیز - جکسون) میخواهد دکتر هو شود."
همین چند روز پیش بود که ویدیویی از پاریس که تکنیک آرایش چهره را آموزش میداد بر روی یوتوب منتشر شد. او بسیار پرانرژی در این ویدیو ظاهر شد و فاش ساخت که انیمیشن «گیسو کمند» (Tangled) را هفتهای سه بار میبیند و در کودکی آرزویش این بود که با یک کابوی (گاوچران) ازدواج کند. او با صورتش شکلک میسازد و میگوید: "من به کمک جدی نیاز دارم، من دیوانهام." او در این ویدیو مرتب تکرار میکند که بسیار عجیب و غریب (weird - با این نام در رسانهها به مایکل توهین میشد) است.
پاریس چند ساعت پیش از اقدام به بریدن دستاش، نوشت: "چرا اشکها شور هستند." و نیز "به نظر میرسید مشکلات در دور دستها هستند اما حالا انگار اینجا هستند تا بمانند." که بخشی از ترانهی مشهور «دیروز» (Yesterday) از گروه بیتلز است. این که آخرین توییت اوست، نزدیک به ۱۸ هزار بار ریتوییت شده است.
دوستان پاریس میگویند او از زمان فوت پدرش با افسردگی دست و پنجه نرم میکند. او اخیرا نمیتوانست بخوابد و تا صبح بیدار میماند.
یواس مگزین نوشته است: "او به شدت برای پدرش دلتنگ است و احساساتاش را در رفتارش نشان میدهد."
او به همین دلیل در آزمونهای پایان ترم امسال با دشواری روبرو شده و این مسئله نگرانیهای او را دو چندان کرده بود.
TheFIX در خبری تایید نشده نوشته است که گرچه خودکشی پاریس جکسون دنیا را شوکه کرد، اما برخی از افراد نزدیک به پاریس گفتهاند که آنها از ابتدای این ماه نگران جان او بودند. این خبرگزاری به نقل از یک دوست خانوادگی مینویسد که پاریس پیوسته میگفت که میخواهد به پدرش بپیوندد.
او در ماه آپریل امسال در مصاحبه با مجلهی ایونت گفته بود: "من خاطرههای بسیاری از پدرم دارم. او پدر شگفتانگیزی بود. ما همگی بسیار زیاد عاشقاش بودیم. او تا جایی که میتوانست به ما نظم و ترتیب و آموزش میداد و همیشه مراقب ما بود. او بسیار از ما محافظت میکرد."
او همچنین در پاسخ به اینکه چطور در برابر دوربین تا این حد راحت است، گفته بود که پدرشان از کودکی آنها را با دوربین روبرو میکرد و به همین دلیل برایشان عادی است.
پاریس همچنین از معبدی که در اتاقاش برای پدر خود درست کرده بود، گفت. دیواری سراسر پوشیده از عکسهای مایکل. او ویدیویی از تزیین این دیوار را نیز منتشر کرده بود. پاریس گفت که به دستور مادربزرگاش معبدی که برای پدرش ساخته بود را خراب کرده است. دیدن عکسهای مایکل برای کاترین دردناک بود و فکر میکرد تاثیر بدی بر روی پاریس میگذارد. کاترین به این دختر نوجوان گفته بود که کارش عادی نیست زیرا ممکن است به سلامت روحیاش آسیب بزند.
مجلهی پیپل نوشته است که پاریس این اواخر گرفتار افسردگی شده بود و در خانه جنجال به راه میانداخت و خودزنی میکرد.
پیپل: "او بینهایت دلتنگ پدرش است. او در مرکز دنیای مایکل قرار داشت و اکنون زندگیاش به کلی متفاوت است. او احساس تنهایی میکند و فکر میکند کسی دوستش ندارد."
دادگاه اایجی نیز در حال برگزاری است و وکلای کاترین تمرکزشان را بر وابستگی مایکل به داروهای مسکن و ناخوش احوالی او در زمان مرگش گذاشتهاند و شاید این موضوع فشار زیادی بر پاریس وارد کرده است. کاترین از جانب خود و سه فرزند مایکل از کمپانی اایجی شکایت کرده است اما مشخص نیست که آیا این براستی طبق خواست فرزندان مایکل صورت گرفته و یا آنکه آنان ناخواسته به این قضیه کشیده شدهاند. گفته میشود که فرزندان مایکل قرار بود آخر این ماه برای ادای شهادت در دادگاه اایجی حاضر شوند. اضطراب دادگاه در کنار سخنان زشتی که پاریس در دبیرستان از زبان دیگران در مورد پدرش میشوند، برای مثال ادعای رابسون، این نوجوان را از پای درآورد.
ماروین پونتام، وکیل کمپانی گفته است که آنها از ابتدا قصد کشاندن پاریس به دادگاه را نداشتند و این وکلای کاترین جکسون بودند که نام او و برادرانش را به عنوان شاهد به میان آوردند و پس از تجربهی فوت پدرشان تصمیم گرفتند که آنها باید در دادگاه نیز شهادت دهند.
پیش از آغاز دادرسی، از پرینس و پاریس جداگانه بازجویی به عمل آمده بود. پری سندرز، وکیل کاترین گفته است که این بازجوییها فشاری بر پاریس وارد نکرده بود.
"هیچکس او را به انجام کاری وادار نکرد. من در هر دو روز با او بودم. او آرام بود. بازجویی به خوبی پیش رفت. پاریس فرد قوی و خوبی است."
پاریس پیش از اقدام به خودکشی، از مادربزرگاش خواسته بود تا به وی اجازه دهد تا طبق قانون برای دریافت حکم «رهایی از قید سلطه» اقدام کند. این قانون به نوجوانان اجازه میدهد تا پیش از رسیدن به هجده سالگی، مستقل شوند. این درخواست پاریس میتواند نشان دهندهی دخالتی باشد که حس میکرد در زندگیاش اعمال میشود.
پاریس در زمان حیات پدرش از توجه و عشق بینهایت او برخوردار بود. او به عنوان یک کودک، توسط پدرش به عنوان مدیر خانه منصوب شده بود. پاریس بر کارها نظارت میکرد و به گفتهی کارمندان مایکل از کارش لذت میبرد و آن را به خوبی انجام میداد.
او علیرغم اینکه از زمان فوت پدرش با انبوهی از عمو زادهها احاطه شده است، احساس تنهایی میکند.
از حال روحی پاریس خبری در دست نیست اما از نظر جسمی مشکلی ندارد. قاضی دستور داده است تا بطور جداگانه و خصوصی از سه فرزند مایکل مصاحبه به عمل آید و پروندهی کامل پزشکی/روانی پاریس در اختیار مامور تحقیق پرونده قرار بگیرد.
این دختر نوجوان از روز تولدش در سال جاری، ۳ آپریل، رابطه با مادر ۵۴ سالهاش، دبی رو، را از سر گرفته بود.
دبی در سال ۹۶ در حالیکه پرینس را شش ماهه باردار بود، با مایکل ازدواج کرد. دبی از اواسط دههی هشتاد با مایکل آشنا شده بود. او دوست مایکل و دستیار پزشکی بود که در تور دنجروس وی را مورد مداوا قرار میداد. مایکل در آن سال یک جراحی بر روی سرش به انجام رسانده بود. فرزند نخست آنها، پرینس در فوریه ۱۹۹۷ و پاریس در آپریل سال بعد به دنیا آمد. دبی در سال ۱۹۹۹ از مایکل جدا شد و در سال ۲۰۰۱ بطور رسمی سرپرستی فرزندان را به پدرشان واگذار کرد. مایکل ۸ میلیون دلار به عنوان توافقنامهی طلاق به او پرداخت کرد. دبی رو با این پول یک مزرعهی پرورش اسب در کالیفرنیا خرید که از مدتی پیش محل امن پاریس شده است.
مزرعهی اسب دبی رو
دبی در مصاحبهای تلویزیونی با مارتین بشیر گفته بود که پرینس و پاریس را برای اینکه مایکل میخواست پدر شود، به دنیا آورده است:
"فرزندانم مرا مادر صدا نمیزنند زیرا من چنین میخواهم. موضوع این نیست که آنها فرزندان من نیستند، اما من آنها را به دنیا آوردم زیرا میخواستم مایکل پدر شود. فرزندان من با پدرشان هستند و باید چنین باشد. من برای آنکه مادر شوم صاحب فرزند نشدم."
دبی مایکل را یک پدر نمونه میدانست و میگفت که با وجود پدری چون او، فرزندان نیازی به مادرشان پیدا نخواهند کرد. دبی درست میگفت زیرا طی سالها بچهها دیدارهای کمی با مادرشان داشتند. مایکل عکسهای کودکی آنها در کنار مادرشان را برایشان حفظ کرده بود. پاریس سالها رابطهای با دبی نداشت اما چهار سال پس از فوت پدرش، تصمیم گرفت مادرش را بیشتر بشناسد.
پاریس و مادرش
پاریس و دبی به خاطر این تصمیم در فضای مجازی با آشوب بسیاری مواجه شدند. دبی با این انتقاد بیجا مواجه شده است که شایستگی بودن در کنار فرزندانش را ندارد زیرا آنها را به پول فروخته است و یا به پاریس میگویند که مادرش از او سوءاستفاده خواهد کرد. دبی که به شدت در فضای مجازی از پرینس و پاریس دفاع میکند و حتی عصبانی میشود، پیرامون جریانهای اخیر نوشته است:
"اینکه بگویم خانوادهام در این زمان به آرامش و خلوت نیاز دارد، کافی نیست؟ تمام عکاسانی که در مقابل مزرعهی من جمع شدهاید، اسب جوان من هنوز زنده است و برای زنده ماندن تلاش میکند. اما برای شما مهم نیست، شما میخواهید عواقب بعدی این ویرانی را تماشا کنید اما نخواهید کرد. و شما که (در اینترنت) وانمود میکنید که من یا دخترم هستید، شرم بر شما. شما رقتانگیزید. و شما که مانند لاشخور به انتظار نشستهاید تا بار دیگر به فرزندان من حمله کنید، بروید به جهنم زیرا آنها هم اکنون بزرگتر از هرآنچه هستند که شما آرزو داشتید بشوید."
پاریس در کنار اقوام مادرش
ایآنلاین در خبری تایید نشده آورده است که گرچه کاترین جکسون با بیمیلی با ماندن پاریس در نزد دبی موافقت کرده است، اما پرینس خواهرش را درک نمیکند و از این امر ناراضی است. همین موجب فاصله گرفتن این خواهر و برادر از یکدیگر شده است. منابع این خبرگزاری گفتهاند که پاریس همیشه باور داشته است که پرینس روزی نظرش را تغییر داده و با وی هم مسیر خواهد شد.
پرینس و پاریس در آلمان
دیلیمیل در خبری دروغین دلیل مخالفت پرینس با ملاقات با دبی را سخنانی دانسته است که مایکل علیه دبی در گوش پرینس خوانده بود. این ادعا به کلی نادرست است.
همین ادعاها باعث شده است تا رسانههای فرصت طلب پرینس را به خاطر اقدام پاریس سرزنش کنند و اختلاف با برادرش را یکی از دلایل خودکشی وی بدانند!
پاریس ژوئن سال گذشته نوشته بود که مادرش را دوست میدارد زیرا او پدرش (مایکل) را دوست میداشت. او عکسهایی از آنان را نیز در صفحهاش قرار داده بود: اینجا
عکسهایی که درون مزرعهی دبی رو گرفته شدهاند، پاریس را بسیار شاد و سرحال نشان میدهند. برای مثال عکسی از او در کنار دبی و اشلی، که دبی او را خواهر پاریس میخواند. اشلی چند سال پیش مادرش را از دست داد و دبی از آن پس سرپرستیاش را بر عهده گرفت و به وی اجازه داد تا او را مادر صدا بزند.
در رسانهها گفته شد...
جای تعجب نیست که خودکشی پاریس انعکاس گستردهای در تلویزیون آمریکا داشته است.
یکروز پس از اقدام پاریس، میزگردی با میزبانی جین ولز میچل و شرکت دکتر جوری هو روانشناس، جن هگر از رادارآنلاین، جیم موری از اینساید ادیشن، مایک والترز از تیامزی و ارین جاکوبز، از شبکهی اچالان پخش و در آن چنین گفته شد:
"میچل: فرزندان مایکل جکسون که پدرشان را از دست دادهاند، به پروندهی اایجی کشانده شدهاند.
دکتر جودی هو: آنها یک بحران را پس از یک بحران دیگر پشت سر گذاشتهاند. هنوز بسیار جوان هستند اما با دشواریهای بسیاری کنار میآیند. اینکه با ادای قسم، شهادت دهند (پرونده اایجی) و تجربیات گذشته را زنده کنند بسیار نگران کننده است.
میچل: من همیشه پاریس را تحسین کردهام. دختر پادشاه پاپ بودن سخت است اما او قوی است، از پساش برمیآید.
مایک والترز: مسئلهی اصلی وضعیت ذهنی اوست. او بستری شده و یک یادداشت خداحافظی از او پیدا شده است. باید به آن یادداشت نگاه کنند و ببیند او با چه مسائلی روبرو بوده است.
دکتر هو: باورم این است که نگرانی او واقعی است و او راه حلی برایش ندارد.
صحبت از تصمیم مایکل برای پوشاندن چهرهی فرزندانش در کودکی به میان میآید. این برای حفاظت از آنان بود.
میچل: پاریس دختر زیبایی است. مایکل تصمیم درستی گرفته بود. آنها را پوشاند و محافظت کرد، دیگر کسی این کار را برایشان نمیکند. حالا که این بچهها در معرض دید قرار گرفتهاند میتوانیم بفهمیم که چرا مایکل میخواست هویت آنها را مخفی نگاه دارد. دیدن این وضعیت سخت است زیرا ما همه پاریس را دوست داریم و من که هوادارش هستم.
جیم موری: او در طوفان احساسات به سر میبرد. در مدرسه آزار میبیند، پدرش را از دست داده است و اکنون دادگاه اایجی در حال انجام است. او دبیرستانی است، بچهها در مدرسه در مورد مایکل و مصرف داروهای مسکن صحبت میکنند. فشار زیادی بر او وارد میشود.
میچل: من خیلی عصبانی هستم. آنها این همه پول دارند. چرا پروندهی اایجی را به راه انداختند. چرا کاترین شکایت کرد. آنها هنوز بچه هستند. آنها پایشان به این پرونده کشیده شد و مشکل اینجاست که اایجی خواستار بازجویی از آنها شد. کاترین سعی کرد پرسشها را محدود کند. کشاندن آنها به این پرونده از اول اشتباه بود.
جیم موری: برگزاری این دادگاه اشتباه بود. بچهها در مرکز بحران قرار گرفتهاند و این برایشان خوب نیست.
میچل بیانیهای از کوین بول، وکیل کاترین میخواند که گفته است نباید وکلای کاترین را سرزنش کنند: "فشاری بر روی پاریس نیست. این کمپانی است که بر او فشار وارد میکند."
دکتر هو: این بیانیه حالت تدافعی دارد. آنها باید قدری مسئولیت پذیر باشند.
میچل: خانوادهی جکسون در پی پول است. تمامش به خاطر پول است.
جیم موری: بله، و فقط شهادت در دادگاه نیست، میراث مایکل نیز در میان است. پاریس به سمت مادرش رفته است، وقتی پدرش فوت کرده است، طبیعی است که بخواهد با مادرش باشد.
کلیپی از دبی رو که در سال ۲۰۰۷ ضبط شده است به نمایش درمیآید: "فرزندانم مرا مادر صدا نمیزنند زیرا من نمیخواهم که صدا بزنند. آنها فرزندان مایکل هستند. من آنها را به دنیا آوردم زیرا میخواستم او یک پدر باشد."
جیم موری: او فقط پانزده سال دارد. تصور کنید، به او حسودی میکنند، در مدرسه آزارش میدهند و مادرش هم فقط او را به خاطر پدرش به دنیا آورده است.
میچل: آنها باید از هالیوود بروند و در یک جای امن زندگی کنند. دنیای خسته کنندهی هالیوود را ترک کنند و از مشاور مدد بگیرند. اقدام پاریس یک زنگ هشدار برای خانوادهاش بود. پاریس ما پشت تو هستیم."
البته رسانهها همیشه انقدر مهربان نیستند!
بیلی بوش، مجری اکسس هالیوود که نامش برای هواداران مایکل آشنا است، - او مجری برنامهی ادای احترام به مایکل در مراسم سینمای چینیها بود و نیز در سال ۲۰۰۷ برای مصاحبه با مایکل به ایرلند سفر کرده بود - بخشی از برنامهی روز پنجشنبهی خود را به پاریس و ابراز محبت به او اختصاص داد. او گفت که دخترش، پاریس را میشناسد و به او گفته که پاریس یک دختر مهربان و یک هنرمند بااستعداد است. بیلی در این برنامه تا مرز گریه کردن پیش رفت اما چیزی که نمیدانیم این است که آیا به خاطر داشت که چند روز پیش از این با پرداختن به دروغهای وید رابسون موجب آزار پاریس شده بود؟ بیلی آن روز در گزارش خود به نقل از یک به اصطلاح کارشناس گفته بود که رابسون حقیقت را بیان میکند. جالب است که همان افرادی که به مایکل و فرزندانش زخم میزدند و میزنند و با رفتارشان موجب ناراحتی این دختر نوجوان شدهاند، همانهایی هستند که مدتی بعد دایهی مهربانتر از مادر میشوند. رسانههایی که عمری در پی مایکل بودند اینک به انتظار شکار فرزندانش نشستهاند.
بیلی بوش و بسیاری دیگر که میگفتند فرزندان مایکل در نبود پدرشان شانس داشتن یک زندگی عادی را تجربه خواهند کرد، اکنون از روش=های مراقبتی او تعریف میکنند که نمونهاش در شوی جین ولز میچل رخ داد، اما همین نیز بی شک مدتی دیگر تغییر خواهد کرد و رسانهها به خانهی اول بازمیگردند.
مایکل و پاریس
در این غوغای رسانهای سخنرانی مایکل جکسون در سال ۲۰۰۱ در دانشگاه آکسفورد نباید به دست فراموشی سپرده شود:
"دوستان، اجازه بدهید تصویری پیش رویتان ترسیم کنم. این یک روز معمولی در آمریکاست. شش کودک زیر بیست سال خودکشی میکنند. دوازده کودک زیر بیست سال بر اثر شلیک گلوله میمیرند. به یاد داشته باشید، این یک روز است، نه یک سال. ۳۹۹ کودک به خاطر مواد مخدر دستگیر میشوند. ۱۳۵۲ کودک از مادران نوجوان به دنیا میآیند. این چیزی است که برای یکی از ثروتمندترین و توسعهیافتهترین کشورهای تاریخ دنیا رخ میدهد.
بله، در کشور من خشونت رواج دارد و این آمار با هیچ کشور صنعتی دیگری قابل قیاس نیست. جوانان آمریکایی این چنین ناراحتی و خشم خود را بروز میدهند. اما فکر نکنید که در بریتانیا چنین شرایطی حاکم نیست. یافتهها نشان میدهد که هر ساعت در بریتانیا، سه نوجوان دست به خودآزاری میزنند، اغلب با بریدن بدنشان یا سوزاندن خود و یا مصرف مواد مخدر. این روشی است که آنها برای تحمل درد نادیده گرفته شدن و غمهای درونیشان برمیگزینند."
منبع: eMJey.com / FIX, USMagazine, USWeekly, TMZ, RadarOnline, DailyMail, eonline, Showbiz۴۱۱ & People