جلسه ۲۲ دادگاه اای‌جی: مایکل با برنامه ریزی تور مشکلی نداشت

در جلسه‌ی امروز، پرسش از گانگ ور توسط وکیل کمپانی اای‌جی، ماروین پونتام ادامه پیدا کرد. پونتام از گانگ ور پرسید که آیا مایکل با تاریخ کنسرت‌ها مشکلی نداشت؟ گانگ ور پاسخ داد که تمامی روزها را با وی چک کرده بود. او گفت که هاگدال (باگزی) مدیر تور، تقویم‌های بزرگی بر روی دیوارها نصب کرده بود. آنها چهار بار تاریخ‌های برگزاری کنسرت‌ها را تغییر دادند. مایکل در سال ۲۰۰۹، هشت کنسرت در ماه جولای، ده کنسرت در ماه آگوست و نه کنسرت در ماه سپتامبر برگزار می‌کرد. هیچ کنسرتی در ماه‌های اکتبر، نوامبر و دسامبر برگزار نمی‌شد زیرا این تالار از قبل برای کارهای دیگر رزرو شده بود و نمی‌توانست در اختیار مایکل قرار بگیرد. تور سپس با ده اجرا در ماه ژانویه سال بعد و ده کنسرت در فوریه ادامه و با سه اجرا در ماه مارس خاتمه می‌یافت. گانگ ور توضیح داد که کنسرت‌ها پشت سر هم اجرا نمی‌شدند و فشاری بر مایکل نمی‌آمد. مایکل در تور هیستوری تعداد ۱۰ تا ۱۲ کنسرت در هر ماه برگزار می‌کرد اما در آن زمان تور شهر به شهر سفر می‌کرد در حالیکه This Is It در شهر لندن ساکن بود.دلیل اینکه افتتاح تور به تعویق افتاد، این بود که به گفته‌ی گانگ ور، مایکل وقت بیشتری برای تمرین در تالار O۲ می‌خواست. نمایش‌ها در همین تالار برگزار می‌شد. برنامه ریزی تمرینات بر عهده‌ی مایکل و کنی اورتگا، کارگردان تور بود. گانگ ور گفت که مایکل مجبور نبود در همه‌ی تمرینات حاضر شود چون این بخشی از قرارداد نبود. او گفت که در تور هیستوری مایکل در تمرینات حاضر نمیشد اما تور را به بهترین شکل برگزار کرد. گانگ ور می‌دانست که هرگاه وقت نمایش برسد، مایکل حاضر خواهد بود. گانگ ور به کنسرتی در هوای باز و شرجی بانکوک اشاره کرد: "عالی اجرا کرد." گانگ ور در مورد نمایش‌ها گفت که مایکل در ابتدا با لباسی که بر رویش ال‌ای‌دی کار گذاشته شده بود - مانند تلویزیون - ظاهر می‌شد. بر روی این صفحه، تصاویری مربوط به تاریخ و رویدادهای گذشته نمایش داده می‌شد. مایکل در همین حال از بالا بر روی صحنه فرود می‌آمد. گانگ ور نام این لباس را «مرد ماه» (Moon man) گذاشته بود و کنی اورتگا به آن «مرد نور» (Light man) می‌گفت. پونتام تصاویری به نمایش گذاشت که طرز کار این لباس را نشان می‌داد. این تصاویر در مستند TII اضافه نشدند زیرا در مراحل ابتدایی تولید بود. گانگ ور افزود که ایده‌ی نخست این بود که مایکل بر بالای سر تماشاچیان به پرواز دربیاید اما نتوانستند به این ایده جامه‌ی عمل بپوشانند بنابراین تصمیم گرفتند مایکل بر صحنه فرود بیاید. گانگ ور گفت که مانیتور بزرگ نصب شده در بالای صحنه، سه بعدی بود. به تماشاچیان در ابتدای ورود به تالار، عینک‌های سه بعدی داده می‌شد. آهنگ‌هایی که همراه با نمایش تصاویر سه بعدی بر روی مانیتور، اجرا می‌شدند، عبارت بودند از تریلر، ایرث سانگ و اسموت کریمینال. ایمیل از اورتگا به گانگ ور: "او (مایکل) می‌خواست بزرگترین و بهترین نمایش زنده را اجرا کند." اورتگا در ایمیل از گانگ ور خواسته بود تا طراح رقص، تراویس پین را به خدمت بگیرد. پاسخ گانگ ور: "این پول اای‌جی نیست، پول ام‌جی است. بنابراین دریافت تایید او زمان بسیاری می‌برد." وکیل کمپانی سعی کرد نشان دهد که مایکل مسئول هزینه‌ها از جمله دستمزد دکتر کانراد موری بود. گانگ ور گفت که به مایکل پیشنهاد داد از یک پزشک لندنی در تور استفاده کند زیرا راحت‌تر و ارزان‌تر می‌بود. اما مایکل با اشاره به خود گفته بود: "این دستگاه است، ما باید از دستگاه مراقبت کنیم. من کانراد را می‌خواهم." گانگ ور: "فکر می‌کنم منظورش این بود که ذهن‌اش می‌تواند نمایش را خلق کند اما این بدن‌اش است که باید آن را اجرا کند." گانگ ور می‌دانست که مطب دکتر موری در لاس وگاس قرار داد اما این پزشک در لس آنجلس به مایکل خدمت می‌کرد. استخدام او به عنوان پزشک دایمی طی تور، بسیار هزینه‌برتر از استخدام یک پزشک محلی در لندن بود. گانگ ور شماره تلفن مستقیم مایکل را نداشت و همیشه با دستیارش، مایکل امیر ویلیامز تماس می‌گرفت تا با مایکل صحبت کند. گاتگ ور سپس از جانب مایکل با دکتر موری تماس گرفت تا وی را به تور دعوت کند. به نظر گانگ ور، موری منتظر تماس وی بود و می‌دانست که مایکل قرار است او را به لندن ببرد. وقتی گانگ ور از او دستمزد مورد درخواست‌اش را پرسید، موری پنج میلیون دلار تقاضا کرد. گانگ ور: "حرفش مسخره بود، پول زیادی بود و ام‌جی از پس‌اش برنمی‌آمد." موری به گانگ ور گفته بود که برای رفتن به لندن مجبور است مطب‌هایش را در لاس وگاس، هیوستون و سن دیگو تعطیل و کارمندانش را مرخص نماید. گانگ ور با درخواست موری موافقت نکرد و سپس امیر ویلیامز، فرانک دلیو و رندی فیلیپس، مدیرعامل اای‌جی را در جریان تقاضای موری قرار داد. گانگ ور گفت مردمی که برای مایکل کار می‌کردند همواره تقاضای دستمزد بالا داشتند زیرا فکر می‌کردند مایکل فرد بسیار ثروتمندی است. این مدیر اای‌جی گفت که هرگز به این فکر نیافتاد تا وضعیت مالی موری را بررسی کند زیرا بر این عقیده است که این ربطی به اخلاق پزشکی ندارد. گانگ ور: "یک پزشک باید اخلاق داشته باشد. وضعیت مالی نباید تصمیمات پزشکی آنان را تغییر دهد." دکتر فینکلشتاین، پزشکی که در تور دنجروس با مایکل بود و سابقه‌ی دوستی با گانگ ور دارد نیز حاضر بود در تور TII به رایگان خدمت کند زیرا در تور دنجروس به او بسیار خوش گذشته بود. به گفته‌ی فینکلشتاین دستمزد متوسط ماهانه‌ی پزشک تور، ۱۰ هزار دلار بود. دومین گفتگوی تلفنی در مورد موری وقتی حاصل شد که امیر ویلیامز در تماسی با گانگ ور گفت که نیاز دارند تا با موری قرارداد ببندند. گانگ ور از پشت تلفن صدای مایکل را شنید که می‌گفت "۱۵۰ پیشنهاد بده." گانگ ور چنین تعبیر کرد که منظور مایکل ۱۵۰ هزار دلار در ماه بوده است. گانگ ور در تماس با موری وی را در جریان قرار داد. موری این پیشنهاد را نپذیرفت و گفت که برایش کافی نیست. گانگ ور توضیح داد که این پیشنهاد مایکل است و سپس موری پاسخ داد که آن را می‌پذیرد. گانگ ور از موری خواست تا برای کار در لندن پروانه‌ی طبابت بگیرد. موری گفت که جای نگرانی نیست. وقتی گانگ ور از وی در خصوص محل اقامت‌اش در لندن پرسید، موری گفت که به یک خانه‌ی سه اتاق خوابه به اضافه‌ی دستیار و برخی تجهیزات نیاز دارد. موری ۱۰ روز وقت خواسته بود تا به کارهایش رسیدگی کند و سپس بطور تمام وقت در خدمت مایکل و تور باشد. پس از آن گانگ ور در ایمیلی در تاریخ ۶ می ۲۰۰۹، شرح گفتگو را به اطلاع امیر ویلیامز رساند. او هرگز پاسخی از ویلیامز دریافت نکرد. گانگ ور گفت که تا پیش از فوت مایکل، قرارداد با موری امضا نشد و هرگز پرداختی به وی صورت نگرفت. این مدیر همچنین اظهار داشت که مایکل مسئول مراقبت از سلامت خویش بود: "هرکسی مسئول سلامت خویش است. مایکل یک مرد بالغ بود و می‌توانست در مورد سلامت و اقدام‌های پزشکی‌اش تصمیم گیری نماید." پونتام بخشی از مستند TII را به نمایش گذاشت. در این ویدیو فرانک دلیو، مدیر برنامه‌ی مایکل، تست اجرای رقصندگان داوطلب را از روی صندلی تماشا می‌کند. این آزمون در روزهای ۱۳، ۱۴ و ۱۵ آپریل ۲۰۰۹ در سالن نوکیا (Nokia Theater) به انجام رسید. مایکل در روز آخر حاضر شد و تصمیم نهایی را در خصوص انتخاب رقصندگان اتخاذ کرد. گانگ ور گفت که مایکل بسیار درگیر کار بود. اورتگا می‌خواست آزمون اجرای این افراد را ضبط کند تا در وب سایت michaeljacksonlive.com به نمایش بگذارد. هزینه‌ی فیلمبرداری از این آزمون بسیار زیاد بود به همین دلیل گانگ ور دو دوربین فیلمبرداری خریداری کرد و از کارمندان خودش خواست تا از تست اجرا فیلم بگیرند. در همین زمان روزنامه‌های محلی در انگلستان از شایعات مایکل جکسون در حال انفجار بود. گانگ ور: "آنها در مورد همه چیز دروغ می‌نویسند." برای مثال روزنامه‌ی سان (Sun) ادعا کرده بود که مایکل در ناحیه‌ی سینه به سرطان پوست مبتلا شده است و یا شایعه شده بود که مایکل خواستار نصف شدن تعداد کنسرت‌ها بوده است. کارمندان بخش تبلیغ و رسانه، ایمیلی را برای گانگ ور فرستاده بودند که حاوی تیترهای مربوط به مایکل میشد. گانگ ور به آنان هشدار داده بود که به هیچیک از شایعات پاسخی داده نشود. او نوشته که بود آنها نیازی به فروش بلیط ندارند و می‌خواهد اجرای مایکل جکسون بر صحنه، خود پاسخگوی شایعه‌ها باشد. پاسخ گانگ ور به تاریخ ۲۷ می ۲۰۰۹ در مورد شرکت مایکل در تمرینات رقص که به نادرستی شایعه‌ها اشاره داشت: "این بچه سالم است و هر روز تمرین می‌کند. دیشب وقتی ساعت ۹ محل را ترک می‌کردم، هنوز سرگرم کار بود." گنگ ور در پاسخ به شایعه‌ی ساندی میرر (Sunday Mirror) به تاریخ ۵ ژوئن ۲۰۰۹: "وقتی پای ام‌جی در میان است، لازم نیست واکنشی به رسانه‌ها نشان دهیم. فقط کار را جلو می‌بریم. اگر ام‌جی بهترین نمایش عمرش را ارائه بدهد، پاسخ همه داده خواهد شد. و من به شما می‌گویم که او چنین خواهد کرد، من با چشمان خود دیده‌ام." گانگ ور در ادامه در این ایمیل مورد یک جلسه‌ی تمرین صحبت می‌کند که مایکل طی آن ۹ آهنگ اجرا کرده بود: "شب گذشته او ۹ آهنگ با کل گروه موسیقی، خوانندگان و رقصندگان اجرا کرد. تمامشان را خواند. او شگفت‌انگیز، جذاب و محسور کننده بود. نمیشد از او چشم برداشت. و این تازه شروع کار است. از این هم فراتر می‌رود. وقتی مردم بفهمند که رسانه‌ها فقط چرند می‌گویند، آنگاه در پی شنیدن حقیقت برمی‌آیند. سرطان پوستی در کار نیست. او فقط یک پدر خوب و مهربان است که بچه‌هایش را بزرگ می‌کند. هنر و مهارتش حرف اول را می‌زند. او یک مرد بامحبت است که به مردم اهمیت می‌دهد." برنامه ریزی تمرینات مایکل: از ۲۸ مارس در سنتر استیجینگ (Center Staging) - از ۲۷ می در فروم (Forum) - از ۲۳ ژوئن در استپلس سنتر (Staples Center) و از ۱۳ جولای در اُتو (O۲ Arena). پونتام همچنین از گانگ ور در مورد حادثه‌ای پرسید که کارن فی، آرایشگر مایکل شهادت داده بود. کارن شنیده بود که گانگ ور بر سر دستیار ام‌جی داد می‌کشید. گانگ ور از دیر رسیدن مایکل به تمرین عصبانی بود و در تلفن بر سر دستیار او نعره می‌کشید تا مایکل را به فروم بیاورد. شهادت کارن فی: "گانگ ور با حالتی عصبانی و ناامید به دستیار مایکل دستور داد مایکل را که درِ حمام خانه‌اش را بر روی خودش قفل کرده بود بیرون بکشد و به جلسه‌ی تمرین در فروم بیاورد. او می‌گفت «کلید اضافی نداری؟ هر کار که میشود انجام بده!» گانگ ور و کنی اورتگا تنها افرادی بودند که بر حضور مایکل در تمرینات اصرار می‌ورزیدند." گانگ ور در پاسخ در حالی که سرش را تکان می‌داد گفت: "هرگز، هرگز چنین نشد." او گفت که هرگز به هیچکس دستور نداده بود تا مایکل را به تمرینات بیاورند. گانگ ور در مورد تور: "این نمایش، تماشایی میشد!" پونتام ویدیویی از مایکل در برابر پرده‌ی سبز در کنار یازده رقصنده‌ی دیگر به نمایش گذاشت. این تعداد با تکنیک کامپیوتری بدل به لشکری یازده هزار نفری می‌شدند. گانگ ور مایکل را در این روزها عالی توصیف کرد. بخش‌هایی از ویدیوی سه بعدی تریلر که برای تور ضبط شده بود به نمایش گذاشته شد. مایکل در این ویدیو یک کت چرم قرمز بر تن دارد. رندی فیلیپس در ایمیلی، گانگ ور را موظف کرده بود که بخش‌هایی از مستند TII را که مایکل را بسیار لاغر و با یک کت چرمی قرمز رنگ به تصویر می‌کشید، از مستند بیرون بکشد. گانگ ور گفت که چنین تغییری هرگز در مستند اعمال نشد. او همچنین گفت که تصاویر مایکل ویرایش نشده بود. برای اجرای آهنگ ایرث سانگ (آواز زمین - با مضمون نگاهداری از محیط زیست) یک بولدوزر از روی سطح شیب دار بر روی صحنه می‌آمد. پونتام: "یک بولدوزر حقیقی؟" گانگ ور: "کاش که حقیقی بود، ارزان‌تر تمام میشد، اما بدی‌اش این بود که سطح شیب دارمان را خراب می‌کرد." آنها مجبور بودند ماکت یک بولدوزر را بسازند. این بولدوزر در انتهای آهنگ بر روی صحنه آورده میشد. "فکر می‌کنم نفس‌ تماشاچیان را در سینه حبس می‌کرد." این را گانگ ور در اشاره به صحنه‌ای گفت که دختر کوچکی در پی تنها گیاه باقی مانده بر روی زمین، دوان دوان می‌رود. کنسرت با انیمیشنی سه بعدی خاتمه می‌یافت. یک هواپیما روی باند حرکت می‌کرد. درها باز می‌شد، مایکل سوار هواپیما می‌شد. درها بسته میشد و هواپیما بر بالای سر تماشاچیان به پرواز در می‌‌آمد. اما در حقیقت مایکل دور از چشم همه درون یک آسانسور از صحنه پایین رفته و از ساختمان خارج شده بود. گانگ ور گفت که نمی‌داند آیا کسی به عنوان مسئول خورد و خوراک مایکل تعیین شده بود یا خیر. این تور بسیار خسته کننده و طاقت فرسا می‌بود. گانگ ور دکتر موری را یکبار در خانه‌ی مایکل در کارول وود و یک بار در فروم دیده بود. پونتام پرسید که آیا در نشستی در منزل مایکل، کسی به موری گفت که چگونه باید از مایکل مراقبت کند؟ پاسخ گانگ ور منفی بود. او گفت که دکتر موری در نشست آن روز مشارکت می‌کرد و مرد بسیار باهوشی به نظر می‌رسید که به مراقبت از مایکل اهمیت بسیاری می‌داد و هیچ نشانی از سوء مراقبت در مایکل دیده نمی‌شد. مایکل نیز در بحث مشارکت می‌کرد، به مسائل توجه داشت و از اینکه این جلسه برگزار می‌شد، خوشحال بود. او در مورد تاخیر مایکل و عادت‌اش به سر وقت حاضر نشدن در جلسه‌ها گفت که مایکل کارها را طبق برنامه ریزی‌ و روش خودش انجام می‌داد. گانگ ور گفت که مایکل یک مربی ورزش با نام لوییس (لو) فریگنو استخدام کرده بود. گانگ ور: "من با او قرارداد بستم. قرار بود هر جلسه مبلغ معینی به عنوان دستمزد دریافت کند." پونتام ایمیلی از تراویس پین، طراح رقص تور را در دادگاه ارائه داد. پین در این ایمیل پیشنهاد داده بود که صندلی ماساژ در رختکن مایکل قرار داده شود. گانگ ور در مورد ایمیلی از باگزی که نوشته بود مایکل به چیزبرگر، سوسیس و آب جو نیاز دارد، گفت که باگزی شوخی می‌کرده است. به گفته‌ی او، باگزی اهمیت بسیاری برای مایکل قائل بود. این شاهد تاکید کرد که مایکل مایل به اجرای تور بود و کمپانی تهدید به لغو تور نکرده بود. گانگ ور همچنین در توضیح ایمیلی که در آن نوشته بود دستمزد کانراد موری توسط کمپانی پرداخت می‌شود، گفت که هنگام نوشتن ایمیل دچار اشتباه شده بود. او گفت که دستمزد این پزشک به عنوان وامی برعهده‎ی مایکل به موری پرداخت می‌شد. جلسه‌ی امروز چنین به پایان رسید: در تاریخ ۲۰ ژوئن ۲۰۰۹، پنج روز مانده به فوت مایکل، گانگ ور هیچگونه نگرانی بابت سلامتی مایکل و یا مصرف دارو توسط وی نداشت. اما به سلامت وی اهمیت می‌داد. منبع: eMJey.com / AP & LA Times & ABC NEWS