پشت پرده ی WMA یا وقتی استادیوم بازار شام شود

و جایزه ی شیر تو شیر ترین مراسم داده میشه به... جوایز جهانی موسیقی ۲۰۰۶ در لندن! بازگشت مایکل جکسون که مدتها همه مون رو منتظر گذاشته بود و در آخر هم با خوندن چهار کلمه از آهنگ We Are World خاتمه پیدا کرد، تنها چیزی نبود که باعث سرخی چهره ی روسای WMA بعد از پایان مراسم فلاکت بار روز چهارشنبه میشد. از اونجا که ما در پشت صحنه حضور داشتیم، دهانمون از تعجب حاصل از مشاهده ی یک سری اتفاقات مضحک مفتضحانه باز موند و شاخ هم درآوردیم!!!!در اون شب، روسای WMA با التماس به دنبال بیانسه افتاده بودن که بیاد و جایزه ی امجی رو بر روی صحنه بهش تقدیم کنه. چون فرد دیگه ای در دسترس نبود. و بعد هم بیانسه مجبور شد برای راضی کردن مایکل به رفتن به روی صحنه که حسابی بهش برخورده بود، سی دقیقه تلاش مضاعف انجام بده. ستاره ی معمولا خونسرد ما از عصبانیت خونش رو میخورد و به کارکنان WMA میگفت: "میدونید من هیچوقت عصبانی نمیشم. اما الان دیگه واقعا دارم بدجوری از کوره در میرم!!!؟؟؟" بیانسه تازه از این هم عصبانی تر شد وقتی فهمید گردن کلفتهای پشت صحنه به مادر و پدرش، ماتیو و تینا نالس اجازه ی نزدیک شدن به اطاق لباس مایکل رو ندادن. میکروفون مایکل هم وقتی بالاخره بعد از یه عالمه مکافات به روی صحنه اومد خاموش شد چونکه سر ساعت ۱۱ شب شیپور خاموشی در ارلز کورت نواخته میشه و اون موقع هم از شانس مایکل ساعت از ۱۱ گذشته بود. یکی از رفیقهای مایکل به ما گفت: "اون وحشتناک مایوس شده. اون واسه اجرا، چهار تا از آهنگهاش رو تمرین کرده بود اما اصلا با اجرای تریلر موافقت نکرد. اون تصمیم گرفته بود آهنگ She's Out Of My Life رو بخونه. اما هر وقت که خواست بیاد روی صحنه چیزی بخونه، کارکنها بهش میگفتن آهنگ آماده نیست. بعدش میکروفونش خاموش شد. این یکی دیگه آخر بدبختی بود." سخنگوی WMA دیروز گفت: "استادیوم سر ساعت ۱۱ شب میکروفونها رو قطع میکنه." نماینده ی ارلز کورت هم اضافه کرد: "تا اونجا که ما اطلاع داریم، مایکل خوندنش تموم شده بود." Peaches Geldof یک فرد عادی، از میون جمعیت تماشاچیها بیرون کشیده شد تا جایزه ی آمریکای لاتین رو فقط ۵ دقیقه قبل از اینکه فرد جایزه بگیر به روی صحنه بیاید، بهش تقدیم کنه. لیندزی لوهان هم هو شد. از پله ها افتاد و بعدش هم مجبور شد نقش مجری گریش رو بده به یکی دیگه. برگزار کنندگان متوجه ی یک وضعیت ناجور در برنامه ریزی های خودشون شدن و در نتیجه Katie Melua رو به زور از اطاقی که داشت توش لباس میپوشید، بیرون کشیدن تا یک هنرمندی به اسم "هتل توکیو" رو با جایزه ی برتر آلمان به روی صحنه احضار کنه. این خانوم بعد از اینکه ۲۰ دقیقه بلاتکلیف موند، بهش اطلاع دادن که Sugababes این کار رو به جای اون انجام میده. مدیران عصبانی پشت صحنه داشتن Sugababes رو با چه زور و زحمتی راهی صحنه میکردن که اعلام شد وقت قانونی هتل توکیو به اتمام رسیده و از اونجا که وقت اضافه در کار نبود و همه چیز باید سر ساعت ۱۱ خاموش میشد، سر هتل توکیو از بابت جایزه بی کلاه موند. Pixie Geldof موقع زد و خورد و کتک کاری ستاره ها واسه جاگیر شدن توی صندلی های ۸۰۰ پوندی مخصوص آدم معروفها (VIP) له و لورده شد. حالا تازه این اولین مورد چلونده شدن ستاره ها بود. مراسم که ۱۹ همین سالش بود، اسمهای گنده ای رو جذب کرده بود. پاریس هیلتون، الی مکرسون، ناتالی ایمبورگلیا و جید جگر. و تقریبا با هر کسی که صحبت کردیم، نظرش این بود که این بدترین مراسمی بوده که تا حالا شرکت کرده. یه منبع که خواست نامش فاش نشه، به ما گفت: "این یک شب غیر عادی بود. هر چیزی که ممکن بود خرابکاری ایجاد کنه، دقیقا اتفاق افتاد. همه چیز دیر شد. دستورها موقع برگزاری مراسم داده میشد. به ستاره ها درست ۱۰ دقیقه قبل از اینکه باید کاری رو انجام میدادن، خبر داده میشد. هیچ کسی نبود که جایزه ی مایکل رو بهش بده. حتی بن جوی هم رد کرد. در آخر دست به دامن بیانسه شدند. اون هم قبول کرد. اما قطعا همچین چیزی تو برنامه نبود." بیانسه پروازش به ایالات متحده رو واسه خاطر جایزه ی مایکل از دست داد. خوشبختانه Philip Green میلیاردر قدم پیش گذاشت و جت خصوصیش رو بهش قرض داد. در حقیقت، این آقا یه تنه مراسم رو نجات داد. یه چک با یه عدد هفت رقمی که در آخرین دقایق در وجه برگزار کنندگان WMA کشیده شد، آبروی تیم مدیریت رو خرید. چون اونها در آخرین دقایق به یاد آوردن که غیر از دستمزد اجرا کننده ها، باید هزینه ی رفت و آمد و بلیط و خورد و خوراک و البته تجهیزات پشت صحنه رو بپردازن. اما منفعت این ماجرا در چی بود. لااقل حالا دیگه میدونیم واسه جشن کریسمس رو کیا نباید حساب باز کنیم. منبع: eMJey / Mirror