تصميم ناعادلانه ي قاضي شايد به نفع مايكل تمام شود

Jonna M. Spilbor در مقاله ي بسيار جالبي كه در CNN منتشر كرد، اذعان داشته است كه تصميم قاضي در مورد مطرح ساختن پرونده هاي قديمي عليه جكسون در دادگاه كنوني وي، اشتباه و ناعادلانه بوده است. اما در عين حال فكر ميكند كه امكان دارد مدارك مربوط به اتهامات گذشته كه مايكل جكسون در مورد هيچكدامشان گناهكار شناخته نشده است، شبهاتي را بر پرونده ي كنوني او وارد سازد و در نهايت به نفع تيم مدافع مايكل تمام شود. به هر جهت علت آنكه دادستان اتهامات گذشته را بار ديگر به ميان آورده، اينست كه ميداند پرونده ي اتهامات كنوني او عليه جكسون از قدرت كافي برخوردار نيست. به بيان ديگر او به موفقيت پرونده ي كنوني خود عليه جكسون اطمينان ندارد. خلاصه ي متن منتشر شده در CNN ...قاضي ملويل اعلام كرده است كه به دادستان اجازه ميدهد پنج پسري را كه ادعا ميكند توسط جكسون مورد سو استفاده جنسي قرار گرفته اند، به جايگاه شهود احضار كند. از بين اين پنج نفر تنها يكي از آنها حاضر به شهادت دادن شده است. ساير شهود نه چهار پسر باقي مانده بلكه افرادي هستند كه مدعي شده اند شاهد انجام اعمال ناشايست جكسون با پسر ها بوده اند. در اين مقاله من با دليل ثابت خواهم كرد كه تصميم قاضي اشتباه و غير منصفانه بوده است. اما در عين حال باز هم با دليل ثابت ميكنم كه امكان دارد مدارك مربوط به اتهامات گذشته كه مايكل جكسون در مورد هيچكدامشان گناهكار شناخته نشده است، شبهاتي را بر پرونده ي كنوني او وارد سازد و در نهايت به نفع تيم مدافع تمام شود. آغاز پرونده ي قبلي به سال 1990 برميگردد. از آنجا كه يادآوري جزييات مربوط به 15 سال پيش بسيار مشكل است، هرگونه شهادتي در مورد آن زمان ميتواند قابل ترديد باشد. به علاوه تنها يكي از اين اتهامت ( اتهامات كنوني ) به دادگاه جنايي ختم شده است. بنابراين هيچ تضميني وجود ندارد كه اتهامات و مدارك مربوط به پرونده هاي قبلي قابل اطمينان باشند _ اگر اينها مدارك محكمي هستند پس چرا هيچگاه مورد رسيدگي قرار نگرفتند؟ _ و اگر اين اتهامات حقيقت دارند، چرا تنها يكي از قربانيان ادعا شده، در دادگاه شهادت ميدهد؟ شايد اين نكته كه كودكان از تجربه ي ناخوشايند شهادت در دادگاه اجتناب ميورزند ، قابل پذيرش باشد اما " مكالي كالكين " و " جوردن چاندلر " ( دو نفر از پنج نفر قربانيان ادعا شده توسط دادستان ) در سنين بيست تا سي سالگي قرار دارند. با اين حال از شهادت دادن خودداري ميكنند. [جوردن چاندلر همان پسري است كه در سال 1993 پس از مطرح ساختن اتهامات سو استفاده جنسي عليه جكسون، با مبلغ توافقي 20 ميليون دلار، از شكايت عليه جكسون منصرف شد.] اضافه بر آن، " مكالي كالكين " كه ممكن است توسط وكلاي مدافع جكسون به جايگاه شهود احضار شود، پيوسته اظهار كرده است كه هيچگاه مور سو استفاده جنسي از جانب جكسون قرار نگرفته است. هشت نفر ادعا كرده اند كه جكسون را در حال آزار و اذيت جنسي كودكان ديده اند. باز هم اين ادعا هاي عجيب سوالي را در ذهن تداعي ميكند. دادستان ادعا كرده است كه جكسون آنچنان مراقب اوضاع بوده است كه براي آنكه مطمئن شود كسي به اطاقش نزديك نميشود و او را حين اعمال جنسي با قربانيانش غافلگير نميسازد، زنگي را در راهروي متصل به اطاق تعبيه كرده بود. [بطوريكه با راه رفتن در راهرو زنگ به صدا در مي آمده است.] آنها در عين حال ادعا ميكنند كه اين اعمال بسيار بي پرده انجام ميشده است. بطوريكه هشت نفر شاهد انجام گرفتن آن بوده اند. و اين وقايع چنين تاثيري در روحيه ي آنان بر جاي گذاشته است كه پس از گذشت بيش از يك دهه قادر به يادآوري جزييات آنها نيز هستند. دادستان بايد يك مسئله را روشن كند: آيا جكسون يك " آزارگر جنسي علني " است يا يك " آزارگر جنسي پنهاني " ؟ اين هشت نفر از كاركنان سابق جكسون در نورلند هستند. هيچكدام از آنها در آن زمان، ارتكاب چنين جرايمي از جانب جكسون را گزارش ندادند. بنابراين بنظر ميرسد دادستان از اعضاي هيئت منصفه خواهد خواست تا باور كنند كه اين هشت نفر شاهد جرايم جنسي بر روي كودكان بوده اند، اما تنها به كناري ايستادند و با دهان باز به تماشا پرداختند. اين مسئله باز هم مشكلات عديده اي در پذيرش اعتبار شهادت آنان ايجاد ميكند. حتي اگر كارمندان نگران از دست دادن شغلشان در نورلند بوده اند، آيا با اين حال فاش ساختن جرايم مهمتر نبود؟ و زمانيكه آنها از كارشان بركنار شده بودند، چطور؟ آيا نبايد فورا جرايم را گزارش ميدادند؟ در نهايت اين شهادتها حاكي از وقوع جرم نيست. دادستاني ميگويد كه يكي از شهودش مايكل جكسون را در حال ليس زدن سر يك پسر بچه ديده است. جرم اين كار به اندازه ي جرم قسمت كردن يك بستني قيفي با يك نفر ديگر است. هركس ميتواند به سادگي والدين يا دوستي را در حال انجام اين عمل به عنوان يك شوخي محبت آميز مشاهده كند. هر نوع تعريف قابل قبول در مورد سو استفاده جنسي از كودكان منحصر به لمس كردنهاي جنسي است. آيا جرم بعدي كه آنان جكسون را بدان متهم ميكنند، بوسيدن يك بچه خواهد بود؟ اين محاكمه براي آن نيست كه بفهميم آيا جكسون با كودكان رفتار ناشايست داشته است يا خير. اين محاكمه در مورد يك جنايت است _ آيا جكسون جرم سو استفاده جنسي از كودكان را مرتكب شده است يا خير _ اين موضوعي كاملا متفاوت است. اما چرا من هنوز فكر ميكنم كه شهادت اين هشت نفر ميتواند به نفع وكلاي مدافع باشد؟ زيرا وكلا با دليل ثابت خواهند كرد و اعضاي هيئت منصفه خواهند ديد كه دليل آنكه كادر دادستاني مدارك قديمي را به جريان اندخته، اينست كه پرونده ي اتهاماتشان عليه جكسون ضعيف است. احتمال دارد وكلاي مدافع خودشان قربانيان ادعا شده از جمله " مكالي كالكين " را به جايگاه شهود احضار كنند. و يا اينكه وكلاي مدافع به سادگي سوال كنند كه چرا كادر دادستاني خود اين شاهدان را به جايگاه فرانخوانده است؟ و از اعضاي هيئت منصفه بپرسند " چرا دادستان نميخواست مدارك را توسط بهترين منابع ممكن (قربانيان) در دادگاه مطرح كند؟ " حساسيت قربانيان قبلي كه اكنون مردان جواني شده اند، نميتواند براي هيئت منصفه دليل قابل قبولي براي عدم حضور آنان در جايگاه شهود باشد. پس از جلسات طرح سوالات مكرر از شاهدان دادستان كه تا كنون توسط توماس ميزرو ( وكيل ارشد جكسون ) در دادگاه به نمايش گذاشته شده است، اين وكيل حرفه اي ميتواند هيئت منصفه را به تفكر وادارد كه شهود اصلي پرونده ( قربانيان ادعا شده ) نيز در صورت قرار گرفتن در جايگاه مانند سايرين فرو ميريختند. ميزرو همچنين ميتواند اين مسئله را مطرح كند كه " اگر دادستان تام اسندون واقعا باور دارد كه پنج قرباني وجود دارد، چرا هيچگاه از جانب آنان شكايتنامه اي عليه جكسون تنظيم نكرده است؟ " اسندون هيچگونه تلاشي براي برقراري عدالت در مورد كساني كه باور دارد آزار ديده اند، نميكند. شايد به دليل آنكه نميتواند اتهامات را به اثبات برساند. منبع: CNN