جلسه ي بيست و دوم دادگاه

در جلسه ي امروز عنوان شد كه آزمايشات و تحقيقات انجام شده بر روي ملافه هاي تختخواب مايكل، نشاني از DNA، موي شاكي و برادرش، و يا ساير مواردي كه بتواند حضور آن دو بر روي تخت خواب را به اثبات برساند، به دست نداده است. مامور تحقيق پرونده، Jeff Klapakis در جايگاه شهود گفت: ما تمامي وسائل خواب را مورد آزمايش قرار داديم. هيچ اثري از شاكي و برادرش پيدا نكرديم.“ او افزود كه بطري ها يا ليوانهاي حاوي الكل پيدا شده در اطاق مايكل، آشپزخانه، انبار مشروب، مبلمان خانه، جعبه ها، عروسكهاي اسباب بازي، ميله هاي راه پله و درهاي اطاق مايكل را براي پيدا كردن اثر اگشت مورد بررسي قرار نداده اند. Jack Green، مامور بررسي سيستم تلفني نورلند، ديگر شاهد امروز بود. او شهادت داد كه سيستم تلفني نصب شده در نورلند، امكان شنود مكالمات تلفني را فراهم كرده است. اما اضافه كرد كه هيچ چيز غير معمولي در مورد اين سيستم مشاهده نشده و شماره گيري 911 (فوريتهاي پليسي) نيز امكان پذير است. شاهد بعدي، Larry Feldman، وكيل مدافع خانواده ي شاكي سال 1993 بود. او توانست در آن سال در پي توافقي خارج از دادگاه، 20 ميليون دلار براي خانواده ي شاكي از مايكل بدست آورد. Feldman گفت كه او شاكي فعلي و خانواده اش را نزد Katz دكتر روانشناس فرستاده بود. زيرا به قول خودش: ”سعي داشته است تا از موضوع سر در بياورد.“ بر طبق شهادت وي، پس از اينكه شاكي اتهام سو استفاده ي جنسي را عليه مايكل مطرح كرد، اين Feldman و katz بودند كه پليس لس آنجلس را در جريان قرار دادند. وقتي پليس آن ناحيه از دنبال كردن موضوع سر باز زد، Feldman با توماس اسندون، دادستان كل ناحيه ي سانتا باربارا تماس گرفت و وي را به جريان انداختن اين پرونده ترغيب كرد. Jesus Salas،‌كارمند سابق نورلند به عنوان آخرين شاهد اين جلسه در جايگاه قرار گرفت. وي به مدت 20 سال در نورلند مشغول به كار بوده و در جوئن سال 2003 از سمتش بركنار شده بود. Salas آخرين بار خانواده ي شاكي را از نورلند بيرون برده بود. در جلسه ي بعدي مشخص ميشود كه آيا اين خروج با موافقت مايكل انجام گرفته بود يا اينكه وي با اين مسئله مخالف بوده است. منبع: Reuters / AP via Yahoo