روز ۱۹ دادگاه: اعتیاد دارویی

روز گذشته در دادگاه دکتر رابرت ولدمن، متخصص در زمینه‌ی اعتیاد دارویی در جایگاه حاضر شد و گفت احتمالا مایکل نسبت به داروی مسکن دمرول که پزشک متخصص پوست، آرنولد کلین به وی میداد، اعتیاد پیدا کرده بود. ولدمن به نسخه‌هایی اشاره کرد که نشان میداد کلین برای از بین بردن چروک صورت و تزریق بوتاکس از این مسکن برای مایکل استفاده می‌کرد. او گفت شواهدی هست که نشان می‌دهد مایکل به دمرول وابستگی پیدا کرده بود. ولدمن گفت که تخصصی در زمینه‌ی پوست ندارد اما با پزشکان متخصص این امر صحبت کرده و آنها گفته‌اند که تزریق بوتاکس و یا برطرف کردن چروک پوست چنان دردی ندارد که لازم باشد برای انجامش از مقدار زیادی داروی مسکن استفاده نمود. نسخه‌های پزشکی آرنولد کلین نشان می‌دهد که مایکل طی یک نوبت ۹۰ دقیقه‌ای، برابر با ۳۷۵ میلیگرم دمرول دریافت کرده بود در حالیکه مقدار استاندارد برابر با ۵۰ میلیگرم است. وکلای مدافع موری می‌گویند مایکل به دمرول اعتیاد پیدا کرده بود و بیخوابی وی ناشی از عدم مصرف این دارو بود. دادستان دیوید والگرن برای آنکه نشان دهد دمرول نسبت به پرونده‌ی کنونی بی‌ارتباط است، اشاره کرد که کالبدشکافی ردی از دمرول را در بدن مایکل نیافته بود. والدمن سخن وی را تایید نمود و پذیرفت که بنا بر گزارش سم شناسی، این ماده در بدن مایکل یافت نشده بود. والگرن همچنین ولدمن را متهم کرد که پا را از گلیم خود فراتر نهاده و بر اساس گفته‌های اشخاص سوم، به خود اجازه میدهد که در حضور هیئت منصفه، فردی را به داشتن اعتیاد متهم نماید. والگرن: "آیا شما می‌توانید تنها بر اساس برگه‌هایی که در دست من است تشخیص دهید که یک نفر به دمرول اعتیاد دارد؟" ولدمن: "احتمالا نه." والگرن: "اگر بیمارتان از شما بخواهد یک داروی خطرناک که می‌تواند آسیب رسان باشد را به وی بدهید، آیا از انجام این کار خودداری خواهید کرد؟" ولدمن: "به طور قطع!" دادستان می‌گوید کانراد موری باید در برابر خواست مایکل برای دریافت پروپوفول ایستادگی میکرد. مایکل مشکل بیخوابی داشت و طبق گفته‌ی پرستار شریلین لی، پزشکش به وی اطمینان خاطر داده بود که تا وقتی تحت مراقبت پزشک باشد، این دارو آسیبی به وی نخواهد رساند. دادستان می‌گوید کانراد موری پس از تزریق این دارو به مایکل او را به مدت بیش از ۴۵ دقیقه تنها گذاشت و طی این مدت مایکل بر اثر ایست تنفسی از دنیا رفت. والگرن سپس پرسشی به میان آورد. او با اشاره به فاصله‌های زمانی زیاد بین ملاقات‌های مایکل با دکتر کلین در مطبش گفت که اگر یک معتاد به دمرول طی ۸ ساعت پس از مصرف این دارو، دچار عوارض اعتیاد می‌شود؛ پس چگونه مایکل جکسون توانسته است چند روز را بدون دریافت این دارو سپری کرده باشد. مایکل از یک هفته پیش از فوتش به مطب کلین نرفته بود. شاهد در اینجا نسخه‌های پزشکی کلین را ناکافی تشخیص داد و گفت که اطلاعات دقیق را بیان نمی‌کنند. والگرن سپس از ولدمن پرسید که آیا نسخه‌های پزشکی دکتر موری را خوانده است؟ هیئت منصفه طی این دادگاه به تکرار شنیده است که دکتر موری در اصل هیچ نسخه‌ای برای مایکل ننوشته و جزئیات درمانش را ثبت نکرده است و این عبور از مرزهای استاندارد پزشکی محسوب می‌شود. قاضی به شاهد گفت که به این پرسش پاسخ ندهد زیرا ضرورتی ندارد. منبع: eMJey.com / LA Times