Skip to main content


نامه‌ی سرگشاده‌ی طرفدار مایکل جکسون به اپرا وینفری

یک طرفدار مایکل جکسون نامه‌ای سرگشاده را خطاب به اپرا وینفری در وب‌ سایت این مجری تلویزیونی منتشر کرده است. محور اصلی این نامه که تاریخ ۱۶ اکتبر را دارد، سرزنش رفتار اپرا وینفری نسبت به مایکل جکسون است. نویسنده به ویژه به مصاحبه‌ی اخیر وی با کاترین جکسون، مادر مایکل و فرزندانش اشاره می‌کند. او می‌نویسد: اپرا به دلیل پیش داوری و بدگویی در مورد مایکل جکسون، معذرت خواهی به او بدهکار است. متن این نامه را در ادامه بخوانید... [توضیحات از eMJey : اپرا در مصاحبه‌هایش با همسر سابق مایکل، لیزا ماری پریسلی ازدواج آنها را زیر سوال میبرد و به شوخی و تمسخر می‌پرداخت. در جریان دادگاه سال ۲۰۰۵ مایکل جکسون، اپرا وینفری نیز به جرگه‌ی محکوم کنندگان مایکل پیوسته بود. او شعار «بیگناه تا زمان اثبات جرم» را مانند همه به فراموشی سپرده بود و نخواست از نفوذش در بین مردم و در رسانه‌ها به نفع انسانی بیگناه که خود قربانی بود، استفاده کند... اپرا وینفری حتی پس از تبرئه‌ شدن مایکل از اتهاماتش در یک دادگاه عادل، گفته بود: ما که حقیقت را نمی‌دانیم. اما مایکل نمی‌خواست کسی در دفاع از او برخیزد. او تنها محترمانه از رسانه‌ها تقاضا کرد که برایش حکم محکومیت صادر نکنند و اجازه دهند حقایق در دادگاه گفته و شنیده شود. او تنها "روز دادگاهش" را می‌خواست! این در حالیست که اپرا وینفری - و هر سیاه پوست آمریکایی دیگری از جمله باراک اوباما رییس جمهور - مدیون مایکل جکسون است. مایکل اولین بت سیاه پوست هر فرد ۸ تا ۸۰ ساله‌ای در دنیا بود. (به نقل از کویینسی جونز، تهیه کننده‌ی آلبوم تریلر) - و موفقیت و محبوبیت مایکل در بین سفید پوستان آمریکا به شهروندان رنگین پوست ثابت کرد که می‌توان مرزها را شکست. همچنین موفق ترین برنامه‌ی تلویزیونی اپرا وینفری در طول مدت حرفه‌اش، همان مصاحبه‌ی معروف او با مایکل جکسون در سال ۱۹۹۳ در نورلند، منزل مایکل است. این برنامه بالاترین رتبه را دریافت کرده است.]
--------------------------------------------
[متن با حفظ مفهوم، کمی کوتاه شده است.] اپرای عزیز، خواسته‌ی قلبی من است که این نامه را ببینی و با قلبت بخوانی. [...] تمام کودکان معصوم به دنیا می‌آیند. دیدن زجر کودکان دردآور است. مجرمان باید محاکمه شوند، ما سو استفاده از کودکان را نادیده نمی‌گیریم. ما باور داریم شما در مورد مایکل جکسون تماما به خطا رفته‌اید. شما طی دادگاه مایکل (۲۰۰۵) از مایکل بدگویی کردید. رومان پولانسکی را که به تجاوز به دختری ۱۳ ساله اعتراف کرده بود، سرزنش نکردید. حال وقتش کی خواهد رسید که دست از آزار و اذیت مردی که گفته بود بیگناه است، بر‌دارید؟ [...] تام اسندون (دادستان دادگاه ۲۰۰۵) برای اثبات جرم علیه مایکل دست به مدرک سازی زد. پول گزاف خرج کرد. نقل قول‌های ساختگی و تماما منفی علیه مایکل را به رسانه‌ها سرازیر کرد. علیرغم نقشه‌های استادانه‌ی دادستان که برای به بند کشیدن مایکل جکسون زنده بود، وی توسط هیئت منصفه از تمامی اتهامات تبرئه شد. اگر این حقیقت که دادگاه ۲۰۰۵ بخشی از روح مایکل را به کشتن داد نبود، ما از تام اسندون به خاطر اینکه ناخواسته، بیگناهی مایکل را بی هیچ شک و تردید به اثبات رساند، قدردانی می‌کردیم. شما برای بدگویی ناچیزی در مورد رابین گیوینگز، از وی عذر خواهی کردید. اما هنوز یک معذرت خواهی به مایکل جکسون بدهکارید. پس از فوت او، چهره‌های برجسته همدردی خود را تسلیم کردند. او پیشگام هنر و سرگرمی سیاه پوستان در آمریکا بود. اما مایوس کننده بود که شما به عنوان یک چهره‌ی با نفوذ در جامعه‌ی سیاه پوستان آمریکا از ابراز همدردی غفلت کردید. ما شما را با ایمیل‌ها بمباران کردیم و تازه پس از آن بود که اعلام کردید یک برنامه‌ی یادبود از وی به پخش خواهید گذاشت که مانند یک سیلی در گوش ما بود. (این برنامه در روز ۱۶ سپتامبر بیش از دو ماه پس از فوت مایکل پخش شد.) رفتار او همواره با همه از جمله کارمندان رسانه‌ها مهربان و محترم بود. به جای اینکه به خاطر شخصیت بزرگوار و کمالاتش مورد ستایش قرار گیرد، توسط رسانه‌ها تازیانه زده میشود چرا که تعصب و نادانی رسانه‌ها در به تصویر کشیدن خود را نادیده گرفت و به جای آن، تنها قلبش را برای همه گشود. شما داعیه‌ی مبارزه برای آزادی و جنگ علیه تعصب و تجاوز به حقوق دیگران را داشتید. طرفدران مایکل جکسون انتظار داشتند که دست کم شما دیگر مایکل را بفهمید. اما متاسفانه شما قادر نبوده‌اید که تعصب خودتان را کنار بگذارید. مدتی است زیرکانه مایکل را مورد حمله قرار داده‌اید و ما از اهانت‌های شما به تنگ آمده‌ایم. هدف شما از مصاحبه با لیزا ماری پریسلی و کاترین جکسون، بالا بردن رتبه‌تان در تلویزیون است. اگر آنقدر "زن" نیستید که یک عذرخواهی تلویزیونی به انجام برسانید، پس چرا از نام او استفاده می‌کنید تا ارزش کار خودتان را بالا ببرید؟ آیا پخش مصاحبه با لیزا ماری را برای این عقب انداختید که بلافاصله پس از دو برنامه در مورد سو استفاده‌ی جنسی پخش شود؟ شما به یک مرد بیگناه سنگ زدید. حالا که مرده است نیز سنگ می‌زنید. اشتباه خود را جبران کنید. ما با احترام درخواست می‌کنیم از مایکل جکسون، خانواده و طرفدارانش عذرخواهی کنید که یک مرد بیگناه را پیش از آنکه دادگاهش پایان یابد، محکوم کردید. بدتر اینکه پس از تبرئه‌اش نیز چنین کردید. [...] گذشته از این خبر رسیده است که فرزندان مایکل نیز شاید جزو برنامه‌ی شما باشند. مایکل جکسون پیش از هر چیز، یک پدر بود. او "بهترین بابای دنیا" بود. (به نقل از پاریس دخترش در مراسم یادبود وی در جولای ۲۰۰۹) - او کودکانش را از فلاش‌های دوربین دور نگاه داشت و در مصاحبه‌‌هایش گفت که برای فرزندانش خلوت می‌خواهد. بسیار ناشایست خواهد بود اگر از تصاویر آنان در برنامه‌ی خود استفاده کنید. لطفا به خواسته‌ی مایکل برای فرزندانش احترام بگذارید. کاترین و جو ۸۰ ساله هستند و شاید با موافقت با انجام این مصاحبه، از خود ضعف قضاوت نشان داده‌اند. اما این باز هم برنامه‌ی شماست. شما حرف آخر را برای نمایش آن می‌زنید. ما از انسان درون شما و نه از آن زن اهل کسب و کار تقاضا می‌کنیم. لطفا راستی و درستی را بر کسب و کار مقدم بدارید و مصاحبه‌ی کاترین جکسون را پخش نکنید. ------------------------------------ گفته‌های مرتبط: مارلون جکسون، برادر مایکل، جولای ۲۰۰۹. مراسم یادبود مایکل جکسون: "شاید حالا، مایکل، راحتت بگذارند." رندی جکسون، برادر مایکل: "تازه پی برده‌ام که اپرا در خانه‌ی ما بوده است. معده‌ام درد گرفت. می‌دانم اپرا چه طرز فکری در مورد برادر و خانواده‌ام دارد. همچنین می‌دانم این اصلا چیزی نبود که او می‌خواست. اپرا آخرین نفری است در زمین، که مایکل می‌خواست دور و بر فرزندانش باشد." در سال ۲۰۰۵ اپرا برنامه‌ای در محکومیت سواستفاده‌ی جنسی از کودکان داشت. رندی اعتقاد دارد این تصادفی نبوده است. کارن فی، دوست دیرینه و آرایشگر شخصی مایکل: "احتمالا الان دارد به این پایین نگاه می‌کند و سرش را تکان می‌دهد و با خودش فکر میکند چطور مادرش اجازه داده اپرا وارد خانه‌ی جکسونها شود." یک طرفدار مایکل: "تصور اپرا در خانه‌ی مایکل مرا به وحشت می‌آورد... چه هتک حرمتی!" منبع: eMJey / Oprah.com

رسانه‌ها, هواداران مایکل