لایونل ریچی: مایکل هنوز هم جادو می کند

لایونل ریچی، خواننده ی سیاه پوست ۵۹ ساله ی آمریکایی، هم اکنون سرگرم برگزاری تور خود برای تبلیغ آلبوم جدیدش "Just Go" است. او در مصاحبه ای تازه گفته است: "من به کنسرتی از گروه جکسون فایو رفتم و مایکل جکسون را دیدم که همراه با برادرانش بر صحنه قدم گذاشت در حالیکه پولی در جیبشان نبود. یک ساعت و ده دقیقه اجرا کردند و بعد با ۲۰۰ هزار دلار از صحنه بیرون رفتند."سالها بعد در ۱۹۸۵، مایکل و لایونل آهنگ We Are The World را برای کمک به قحطی زدگان اتیوپی و سودان ساختند و از آن زمان تا کنون دوستان خوبی برای یکدیگر بوده اند. مایکل همچنین پدرخوانده ی نیکول، دختری است که لایونل به فرزندی قبول کرده است. "من این روزها که بابا جکسون شده است، بیشتر با او صحبت میکنم. او به من زنگ می زند و در مورد بچه ها از من کمک می خواهد. بنابراین این روزها بیشتر از هر زمان دیگری در گذشته، با او صحبت میکنم. و به این خاطر خوشحالم زیرا باید او را به کاری که در آن بهترین است (اجرا در صحنه)، بازگردانم." لایونل ریچی از اینکه سلطان پاپ بلیط تمامی ۵۰ کنسرت خود در لندن را به فروش رسانده شادمان است. "من همراه با گروه کنسرت کار میکنم. من همراهش هستم" "من به او گفتم که هیچکس در حرفه ی ما از روی صحنه رفتن نمرده است. صحنه گردان ها همیشه بر اثر اتفاقات خارج از صحنه از بین رفته اند. هر مشکلی که در زندگی ام داشته باشم، وقتی بر صحنه وارد میشوم، برای دو ساعت هم که شده از شر آن مشکلات خلاص میشوم. من واقعا فکر می کنم تنها کاری که مایکل باید انجام دهد، اینست که این موضوع را دوباره به خاطر آورد و شاید پنج یا شش کنسرت طول بکشد. اما او پر انرژی ترین صحنه گردان زمان ماست و برای او، نبودن بر روی صحنه یک جنایت است." لایونل در پاسخ به این سوال که آیا مایکل هنوز هم جادوی مونواک را به همراه دارد، گفت: "بار آخر که دیدمش، بله البته که داشت. او دیگر ۲۵ یا ۳۰ ساله نیست. پس باید در مورد خودش حقایقی را بپذیرد که پیشتر از قبول آنها اجتناب کرده بود. چیزی که او دارد، انبوهی از آهنگ های فوق العاده است. او تنها باید این نکته را به ذهنش بسپارد که ما صحنه گردانها روی صحنه می رویم چون مردم می خواهند ما را در حال خواندن آن آهنگ ها ببینند. چه موانواک برقصد، چه اسکای واک چه در سرتاسر صحنه سر بخورد، این ها همه تزئینات جانبی است. مهمترین چیز بلند کردن میکروفون و خواندن Thriller است. این تنها چیزی است که اهمیت دارد." "از نقطه نظر یک هنرمند، دور ماندن از صحنه برای مدت طولانی، نا امنی به همراه دارد. حتی برای من که فقط یک سال و نیم از صحنه دور بودم، کمی دلهره و نگرانی وجود دارد و به خودم میگویم تو میدانی داری چکار میکنی؟ مایکل بسیار بیشتر از من از صحنه دور بوده است و بنابراین کمی دچار دلهره و تشویش خواهد شد. اما اگر مجبور شوم او را کشان کشان به صحنه ببرم، این کار را خواهم کرد." منبع: eMJey / Walesonline