برنده ی جایزه ی پولیتزر از مایکل مینویسد

نام مایکل جکسون خود به تنهایی جنجال آفرین است و کسی نیست که نظری در مورد وی نداشته باشد. کتاب تازه ی مارگو جفرسون (Margo Jefferson) با عنوان «در مورد مایکل جکسون» (On Michael Jackson)، همانطور که از نامش پیداست، در رابطه با مایکل جکسون نوشته شده است و گذری دارد بر تاثیری که مایکل بر فرهنگ و جامعه ی آمریکایی گذارده و تاثیری که متقابلا از این جامعه پذیرفته است. از زبان جفرسون، "مایکل با همین تاثیرگذاری هایش ما را آشفته میسازد." این خانم نویسنده که با مایکل و یا اعضای خانواده اش هیچ برخوردی نداشته است، زندگی نامه های نوشته شده در مورد مایکل را منبع استفاده ی خود قرار داده و ماحصل تحقیقات و یافته های خود را در قالب این اثر منتشر کرده است. وی در بخشی از این کتاب، زندگی مایکل را با نمایش های ‍پی.تی بارنوم (P.T. Barnum) مقایسه کرده و عنوان میکند که مایکل پیوسته سعی داشته است مردم را ولو با استفاده از رخدادهای زندگی شخصی خود سرگرم سازد. او مینویسد: "مایکل طرفدار پر و پا قرص بارنوم بود و میخواست که زندگی اش جالب ترین و پر بیننده ترین نمایش روی زمین باشد."علاقمندی های مایکل همچون دیزنی و نورلند نکته ی بعدی است که نویسنده بر آن دست گذاشته است. جفرسون در کتابش مینویسد: "در طی دو دهه ی اخیر ما شاهد بودیم که چگونه مایکل جکسون از یک مرد لاغر اندام و بلند قد با پوستی قهوه ای رنگ، به یک مرد سفید پوست که بنظر میرسد به بی اشتهایی مبتلاست تغییر شکل داده است." او عقیده دارد که روش مایکل برای دست یابی به موفقیت، همین تغییر شکلهایش بوده است. نویسنده به روابط مایکل نیز پرداخته و از اتفاقات تاثیر گذار دوران کودکی اش، برای توضیح روابط او با زنان بزرگسال و پسر بچه ها استفاده کرده است. او در کتابش عنوان میکند که زنانی که مایکل با آنها روابط دوستانه برقرار کرده، برای وی نمادی مادرانه داشته اند و پسر بچه ها نیز در واقع تجسم ذهنیتی هستند که وی از خود دارد. او روابط مایکل با مادرش و قرار گرفتن در معرض دید عموم در سنی بسیار پایین را تاثیر گذار ترین عامل این مسئله ذکر میکند. کریس راجرز دانشجوی رشته ی ارتباطات و یک فن پروپا قرص میگوید: "او هیچوقت فرصت این را نداشت که همچون یک فرد عادی زندگی کند. من یکی از طرفداران پروپا قرص مایکل جکسون هستم. تغییر شکلهای او شاید کمی نگران کننده باشد، اما برای من کوچکترین اهمیتی ندارد و من همچنان به موسیقی او گوش میدهم." اریک هفندن، دانشجوی رشته ی مهندسی، یکی دیگر از پر قدرت ترین و ماندگار ترین تاثیرات مایکل بر روی جامعه ی آمریکایی را یادآور میشود: "او سازنده ی تریلر است"، آلبومی که برای همیشه چهره ی موسیقی را دگرگون ساخت. هفندن موسیقی مایکل را "محشر" توصیف میکند و میگوید گذشته و حال مایکل از هم جدایی ناپذیرند. مردم قادر نیستند از گذشته ی مایکل بگویند بدون آنکه به امروز او فکر نکنند. نکته ی دیگری که نویسنده به آن اشاره میکند اینست: "من از استعداد و نبوغ او دفاع میکنم اما نه از خودش. من هنوز غصه ی آشفتگی ای را میخورم که او در زندگی شخصی اش ایجاد کرده است." جفرسون برنده ی جایزه ی پولیتزر به عنوان منتقد برتر بوده است و در نیویورک تایمز مطلب مینویسد. منبع: eMJey / thelantern.com