Alan Wake

ممنون شایان جان از ایجاد تاپیکش.
این بازی یک روند خیره کننده داره. چیز کاملا جدیدیه. احساسی رو از نو بودنش دارم که شاید اولین بار که مکس پین 2 رو بازی کردم داشتم.

فضا، صداها، دیالوگ‌ها، گرافیک خیره کننده محیط و یک روند تازه همه باعث می‌شن گیج و مبهوت این بازی بمونیم!
خوندن دست نوشته‌هایی که بین راه پیدا می‌شه (داستانی که نوشته نشده و همون لحظه نویسنده درونش قرار داره) یه جور پیشگویی محسوب می‌شه و آمادگی خاصی از حوادث بعدی می‌ده!

این که با تنظیم نور چراغ قوه و استفاده از باطری‌هاش هم‌زمان با اسلحه تبدیل به عادت بشه یه مقدار زمان می‌خواد. اگه دشمنا با نور بوست شده تضعیف نشن کشتن‌شون حدود 6 تیر می‌خواد که اگه روش صحیح استفاده چراغ قوه، یعنی بوست به موقع و شلیک به موقع انجام بشه، شاید یه گلوله هم کافی باشه! - این وقتی سخت می‌شه که چند هدف از 360 درجه اطراف نزدیک می‌شن و هر کدوم یه چیزی پرتاب می‌کنن!

انسان‌های سایه دار بازی خیلی شبیه به رزیدنت ایول 4 هستن. روستایی‌های وحشی‌ای هستن که با ابزارهایی مثل داس، چاقو، تبر و حتی اره برقی حمله می‌کنن، - روند بازی هم بی‌شباهت نیست! - اما خیلی جون سخت‌تر و بدتر از همه، خیلی قوی‌تر از شخصیت اول بازی‌ان! - با دو سه ضربه کار تمومه!

بازی خیلی خاصه. خون به سرعت با چند ضربه‌ی سایه‌ها تموم می‌شه اما به محض رسیدن به نور کاملا پر می‌شه. تیرها گاهی اینقد کم میان که فقط فرار می‌مونه اونم با این طرز دویدنو زود خسته شدن فقط مرگ در انتظاره و بس! حدود 4 ثانیه دویدن یه استراحت کاملا کافی می‌خواد. فوق‌العاده رئاله - حتی خستگی دویدن کاملا درون گیمر حس می‌شه - اما خیلی جاها واقعا اذیت کننده می‌شه. تمام این‌ها رو روی حال آسون تجربه کردم!!
گاهی گلوله‌ها تا این حد کم میان و گاهی با یه خشاب پر اپیزود تموم می‌شه!!

خب این خیلی بیشتر از انتظار از یک ادونچر شوتره سوم شخصه!
دیروز بعد از حدود یه ساعت بازی کاملا نا امید بودم! گفتم از من بر نمیاد اما کم کم دیدم روند همینه. چیز کاملا جدیدیه. عاقبت اندیشی اصلا معنا نداره تو این بازی! فقط لحظه‌ای که یه مشت اراذل از هر طرف با سرعت دوبرابر آلان می‌ریزن سرش مهمه. چون بعدش هم خونش تا ته پر می‌شه و هم فشنگ لازم گیر میاد - گاهی هم نمیاد البته!

نمی‌دونستم سم لیک پروژه دیگه‌ای هم داده! با خوندنش توی لیست بازی‌های شایان حسابی هیجان زده شدم! عاشق سم لیکم.

این بازی رو فقط باید تجربه کرد!!!

شایان چه توصیه‌هایی داری خودت واسش؟ بعد از تموم شدن چیز جدیدی نمی‌ده واسه بار بعد تموم کردن؟

واقعا باهات موافقم علی جان در مورد اون موضوع پیدا شدن برگه هایی از داستان واقعا فوق العاده هستن و گاهی وقتی میگه قراره چه اتفاقی بیفته دلهره آور میشه!
اگر با نور ضعیف نشن موجودات کشتنشون واقعا سخته و اگر زیاد بشن که دیگه کشتنشون غیر ممکنه.اوایل بازی واقعا سخته چون اسلحه خاصی بهت نمیده اما جلوتر که میری بهتر میشه قضیه و همیشه مهمات گیر میاد البته به قول خودت همش رو در حالت اسون تجربه شده اینطوریه چه برسه به نرمال و هارد....
وقتی که محاصره میشی از طرف یک سری از دشمنان فقط تنها نقطه امید یک منبع نوره که از دستشون در بری...باهات موافقم خستگی و ترس الن کاملا احساس میشه وقتی که داره خستگی در میکنه انگار خودم دارم خستگی در می کنم درگیری های بازی واقعا نفس گیرن و باید تجربه پیدا کرد...وقتی دشمن ها پیداشون میشه بیشترین ترس رو داره چون تا نکشنت دست بردار نیستن هر وقت سر و کله شون پیدا میشد میگفتم وای خدا رحم کنه!همیشه لازم نیست باطری رو بارگذاری کرد میشه فرصت داد تا شارژ باطری پر بشه البته بعضی جاها واقعا نمیشه.نمیدونم علی جان الان کدوم قسمت بازی هستی اما کم کم اسلحه های بهتری داده میشه و همچنین وسایل نورزایی که در درگیری های شلوغ واقعا کمک می کنه و دیگه مثل اوایل نیست البته هنوز سخت می مونه ولی بهتر میشه.


راستش بعد از تموم کردن بازی نکته خاصی من ندیدم و یا جایی نخوندم که اضافه بشه اما دو قسمت مجزا باز میشه که اون ها هم ارزش تجربه کردن دارن...شاید دلیل اصلی که باعث شد بازی جوری طراحی نشه که بخواهیم چند دفعه بریم عرضه شدن یک بازی از این سری باشه...Alan Wake's American Nightmare...الان تو بازار موجوده مطمئنا دیدیش...بعد از پایان این بازی اون رو هم حتما تجربه کن میشه گفت ایرادات موتورگرافیکی نسخه کامپیوتر و یک سری ضعف های بازی در اونجا کاملا از بین رفته و آلن دیرتر خسته میشه خدا رو شکر!
البته اینو بگم که داستان بازی در این شماره تموم نمیشه و ادامه داره و ماجرا در بازی Alan Wake 2 ادامه پیدا می کنه که برای کنسول ها و نسل بعد بازی های کامپیوتری عرضه میشه و حداقل باید دو سال دیگه منتظرش بود...

یک نکته جالبی بهت بگم تو اکثر بازی ها نارنجک flash اصلا کاربردی نداره ولی تو این بازی مهمترین عامل نابودی دشمنانه...حتما این ها رو جمع کن چون جلوتر درگیری های واقعا شدیدی در انتظارته....بازی از اون سری بازی ها نیست که انجام دادن رفتارهای مختلف یا کارهای مختلف چند پایان داشته باشه چون اصلا پایانی اینجا در کار نیست میشه بازی alan wake رو پایان اولین فصل این سری داستان ها دونست...مثل یک پایان نسبتا جمع و جور هر فصل سریال ها این بازی ها در پایانش جمع و جور تموم میشه ولی هنوز ادامه داره.فقط جمع کرده تمامی برگه های داستان ها باعث میشه ایتم های بیشتری باز بشه بخصوص در بازی American Nightmare باعث میشه اسلحه های بهتری رو باز کنی و این خودش تنها دلیلی میشه که جز دیلی لذت بردن این بازی رو چند بار رفت....

پس این می‌تونه تنها ایراد کار باشه. حتما می‌بایست یه اسلحه جدید می‌داشت یا امکانات بیشتر واسه دادن انگیزه برای بازی دوباره با درجه نایتمر.
بعد از یه بار تموم کردن این درجه تازه باز می‌شه! حالا چه انگیزه‌ای واسه تجربه دوبارش هست؟ نه کاستومی نه اسلحه‌ای نه هیچ چیز جدید؟!
داستان به قدری قوی هست که چندبار دیدنش هم بی‌نهایت لذت بخش باشه اما از نقطه نظر گیم پلی می‌گم این ضعف‌ بزرگیه.

انگیزه رو هم برای بار دوم پیدا کردم!

قسمتی به نام Video Commentaries رو از جایی دانلود کردم که مثه یه DLC واسه بازی می‌مونه.

درست مثل لایه صدای Commentaries فیلم‌های دی‌وی‌دی و بلو-ری! با فعال کردن این لایه صدا، صدای فیلم خیلی جاها کم می‌شه و صحبت عوامل فیلم رو راجع‌به همون بخش‌ها می‌شونیم. بعضی فیلم‌ها تا سه لایه صدای Commentary با اشخاص مختلف داریم.
خب...، این فیلم‌ها رو چند بار مثل بار اول می‌شه دید!

بعد از ریخت فایل‌ها در جای مخصوص، با فعال کردن این گزینه در آپشنز، در قسمت‌های مخصوص یه کادر کوچیک کنار صفحه باز می‌شه و صحبت عوامل به صورت ویدئویی پخش می‌شه. نمی‌دونم قبلا هم بوده یا نه، اما فوق‌العاده زیبا و ابتکاریه! این بازی مثل یه فیلم سینمایی می‌مونه، فقط همینش کم بود!

جالب شد!DLC ها جدیدا برای بازی ها ارائه میشن و خیلی جذابیت ها و قسمت های جدیدی به بازی اضافه می کنن و تو بازی های جدیدی دیگه داره به یک امر عادی تبدیل میشه.خیلی جالب بود برام این موضوعی که گفتی علی جان.ایده جالبی گرفتن دقیقا مثل فیلم های بلو ری!هر چقدر فیلم بود فیلم تر هم شد!