به مناسبت درگذشت نلسون ماندلا: بررسی دوستی مایکل جکسون و ماندلا و بیانیه‌ی بنیاد
نلسون ماندلا، نخستین رئیس جمهور سیاهپوست کشور آفریقایی جنوبی، رهبر مبارزه با رژیم نژاد پرست آن کشور و از برجسته‌ترین و محبوب‌ترین چهره‌های مبارزه علیه تبعیض نژادی در جهان، امروز در ۹۵ سالگی دار فانی را وداع گفت.
نلسون ماندلا و مایکل جکسون از دوستان قدیمی و همواره حامی و پشتیبان یکدیگر بودند. مایکل او را پدربزرگ می‌خواند و از قدرت و ایستادگی و مبارزات او در راه انسان دوستی الهام می‌گرفت. نلسون ماندلا نیز مایکل را عضو نزدیکی از خانواده‌اش می‌دانست و از او با عنوان منبع الهام خود یاد می‌کرد، قدرت ایستادگی او را می‌ستود و از کمک‌های وی به کودکان دنیا قدردانی می‌نمود.
ماندلا در زمانیکه جهان انگشت‌اش را به خاطر اتهامات پوچ آزار جنسی علیه مایکل نشانه گرفته بود، علیرغم فشارهای جهانی از وی حمایت نمود و او را منبع الهامی توصیف کرد که طی ۲۷ سال حبس در زندان‌های رژیم آپارتاید کشورش، به او برای مبارزه و ادامه‌ی راه نیرو می‌داد. نلسون ماندلا گفته بود که به این فکر می‌کرد که اگر کودکی سیاهپوست می‌تواند با غلبه بر فقر و نژادپرستی به موفقیت و شهرت دست یابد و حرفهای سخت را آغاز نماید، پس او نیز می‌تواند بر سالهای حبس خود چیره شود.ماندلا در ۳۰ مارس سال ۲۰۰۵ در گفتوگو با یک مجله‌ی دانمارکی گفت که در دوران زندان، قدرت را در مایکل جکسون پیدا کرده بود:
"وقتی بدون کوچکترین امیدی به آزادی در پشت میله‌ها هستید، نیاز دارید تا قدرت‌تان را از هر کجا که می‌شود بدست آورید. من شخصا قدرت را در مایکل جکسون پیدا کردم. ترک کردن گروه جکسون فایو (در کودکی) و روی آوردن به حرفه‌ی انفرادی جرات بسیاری می‌‌خواهد. من با خود فکر کردم که اگر او جرات انجام چنین کاری را داشته است، من هم باید اراده‌ی ادامه‌ی راه را داشته باشم. "
ماندلا همچنین مایکل را یک «منبع همیشگی الهام» توصیف کرده بود.
این نقل قول در کتاب The Visual Documentary نوشته‌ی ادرین گرنت آمده است.
ماندلا نیز تاثیر متقابلی بر روی مایکل داشت. مایکل در سال ۱۹۹۹ پس از دیداری با نلسون ماندلا، ترانه‌ی «بیش از این چه توانم بخشید» (What More Can I give) را نوشت. او خود در این باره گفته بود:
"در گفت‌وگویی که امسال با رئیس جمهور ماندلا داشتم، در مورد مفهوم بخشش بحث کردیم که در نتیجه عبارت «بیش از این چه توانم بخشید» به ذهنم متبادر شد. ما همگی می‌بایست آنچه که در توان داریم را عرضه کنیم تا درد و رنجی که نباید وجود داشته باشد را ریشه کن نماییم."
مایکل در ژوئن سال ۱۹۹۹ دو کنسرت خیریه در آلمان و کره‌ی جنوبی ترتیب داد و در نظر داشت تا آهنگ «بیش از این چه توانم بخشید» را در آنها اجرا کند که محقق نشد، در عوض عنوان این کنسرت‌ها "مایکل جکسون و دوستان - بیش از این چه توانم بخشید" خود گویای مسئله بود. مایکل بخشی از سود کنسرت‌ها را به صندوق کودکان نلسون ماندلا اهدا نمود.
(گفتنی است پس از حادثه‌ی تلخ یازده سپتامبر در نیویورک، مایکل ترانه‌ی این آهنگ را بازنویسی کرد و در کنسرت خیریه‌ای که برای کمک به بازماندگان حادثه و به یاد قربانیان برگزار شده بود، اجرا نمود. شرح)
تاثیر پذیری مایکل از ماندلا، از قدرت متقابلی نشئت می‌گرفت که این مبارز پیر به او می‌بخشید. مایکل در سال ۲۰۰۵ در حال دست و پنجه نرم کردن با موقعیت بسیار دشواری بود. حیثت و آبروی او در گروی پیروزی در دادگاهی قرار گرفته بود که بعدها توسط بسیاری به "نمایش سیرک" توصیف شد. در همان سال در مصاحبه‌ای از مایکل پرسیده شد:
- "اکنون حیثت شما در معرض حمله قرار گرفته است. چگونه با این شرایط کنار می‌آیید؟"
- مایکل: "از طریق استفاه از افرادی که در گذشته درگیر چنین مسائی بوده‌اند. داستان ماندلا و آنچه که از سر گذرانده است، قدرت بسیاری به من می‌بخشد... هیتلر نفرت عمیقی در دنیا ایجاد کرد، در حالیکه ماندلا عکس این کار را انجام داد. او در زندان آرام و موقر بود، هیچگونه تلخی در وجودش نبود، تا همین امروز که هشتاد ساله است و جوانی‌اش رفته - زیرا زمان زیادی در زندان ماند - افسوس هیچ چیزی را نمی‌خورد. او دوست داشتنی و مانند کودکان است.... او عاشق کودکان است. وقتی به دیدن‌اش رفتم، کودکانی به همراه داشتم و مردم می‌گفتند که بچه‌ها باید بمانند و همراه من نیایند. من گفتم که مطمئنم آقای ماندلا از دیدن بچه‌ها ناراحت نمی‌شود. گفتم که اگر بچه‌ها نروند، من نیز نخواهم رفت. به خاطر دارم که نمایندگان‌اش با این حالت [چهره‌ی عبوس و شکاک آنها را تقلید میکند] به من نگریستند و سپس گفتند که همگی می‌توانیم برویم. (پس از ورود) نخستین کاری که ماندلا کرد این بود که به سوی بچه‌ها دوید و آنها را بلند کرد و در آغوش گرفت. من می‌دانستم که او چنین خصلتی دارد و عاشق بچه‌هاست. او با آنها صحبت کرد و پس از آن با من دست داد. من می‌دانستم که اشتباه نمی‌کردم."
مایکل و نلسون ماندلا در موقعیت‌های مختلفی با یکدیگر دیدار و گفتوگو کرده بودند. برای مثال نلسون ماندلا در سال ۱۹۹۶ از مایکل دعوت کرده بود تا در جشن تولد خصوصی او در ژوهانسبورگ شرکت نماید. فیلم این مراسم که مربوط به روز ۱۸ جولای آن سال است در یوتوب موجود می‌باشد.
دو روز پس از آن مایکل پیش از ترک آفریقای جنوبی در محل اقامت ماندلا در پرتوریا اوقاتی را با او گذراند.
مایکل حتی خبر برگزاری دو کنسرت خیریه‌ی سال ۹۹ که از آن یاد شد را زمانی به گوش جهان رساند که در روز ۲۳ مارس در کیپ تاون شانه به شانه‌ی نلسون ماندلا در پیش چشم خبرنگاران حرکت می‌کرد.
مایکل همچنین در ۴ سپتامبر سال ۱۹۹۹ در مراسم جوایز موسیقی آفریقا در کنار نلسون ماندلا بر صحنه حاضر شد تا جایزه‌ی یک عمر دستاورد هنری را دریافت نماید. نلسون ماندلا در همین مراسم ابراز امیدواری کرد که مردمِ نه تنها آفریقا بلکه جهان با الگو برداری از مایکل جکسون، به کمک کودکان بشتابند. مایکل در همین مراسم چکی به مبلغ یک میلیون دلار که حاصل دو کنسرت در کره و آلمان بود را به خیریه‌ی کودکان نلسون ماندلا تقدیم نمود.
پس از فوت مایکل در سال ۲۰۰۹، نلسون ماندلا پیام تسلیتی فرستاد که در مراسم بزرگداشت وی خوانده شد. متن این بیانیه بدین شرح بود:
"مرگ نابهنگام مایکل جکسون بسیار مایه‌ی تاسف و تاثر ما شده است. مایکل پس از آمدن به آفریقای جنوبی و اجرا در اینجا، به ما نزدیک شد. ما به او انس گرفتیم و او یک عضو نزدیک خانواده‌ی ما شد. ما استعداد و توانایی او را برای فائق آمدن بر مصائبی که در موقعیت‌های گوناگون بر او وارد شد، می‌ستودیم. مایکل یک غول و یک اسطوره در موسیقی بود. ما همگام با میلیون‌ها طرفدار در سرتاسر دنیا، خانواده و دوستان‌اش، فقدان دوست عزیزمان را به سوگ می‌نشینیم. دلمان برای او تنگ می‌شود و یاد او برای مدتی بسیار طولانی گرامی داشته خواهد داد. من، همسرم، خانواده و دوستان‌مان همدردی خود را در این زمان سوگواری به شما تقدیم می‌داریم. قوی باشید."
خاطره‌ی جالبی از مایکل و نلسون ماندلا
پاتریک تریسی (Patrick Treacy)، از پزشکان نام آشنای مایکل و از مدافعان او، خاطره‌ی زیر را امروز در news۲۴.com به اشتراک گذاشت:
"یک روز همراه با مایکل در مطب دوبلین بودیم و در مورد کنسرتی که قرار بود در آفریقا ترتیب بدهیم صحبت می‌کردیم که نلسون ماندلا با موبایل مایکل تماس گرفت. در ابتدا فکر کردم که یک برگزار کننده‌ی کنسرت در آفریقای جنوبی تماس گرفته است و حدود پنج تا ده دقیقه صحبت معمولی و خسته کننده‌‌ای را در مورد زندگی در کیپ تاون با وی ادامه دادم و سپس گوشی را به مایکل پس دادم.
مایکل سپس خندید و گفت: "هی، پاتریک، واقعا تعجب می‌کنم که وقتی فرصت‌اش را داشتی، چه حرفهای مختصری به پدربزرگم، مادیبا، زدی. تو که در موردش زیاد حرف می‌زدی."
برگرفته از ویکیپدیای فارسی: ماندلا را در آفریقای جنوبی اغلب تحت عنوان "مادیبا" می‌شناسند، این عنوان افتخاری را بزرگان خاندان ماندلا به وی داده‌اند. این عنوان دیگر مترادف با نام نلسون ماندلاست. بسیاری از مردم آفریقای جنوبی نیز به‌نشانه‌ی احترام وی را مخولو (پدربزرگ) صدا می‌زنند.
بیانیه‌ی بنیاد مایکل جکسون به مناسبت درگذشت نلسون ماندلا
امروز بیانیه‌ی بنیاد مایکل جکسون به مناسبت فوت رهبر محبوب آفریقای جنوبی در وب سایت رسمی پادشاه پاپ منتشر شد. در این بیانیه آمده است:
"مایکل افتخار می‌کرد که نلسون ماندلا را دوست خویش بخواند. مایکل همچون میلیون‌ها تن از تحسین کنندگان او در سرتاسر دنیا، از شهامت رئیس جمهور ماندلا، مبارزه‌اش برای شان انسانی و تعهدش نسبت به صلح، الهام می‌گرفت. او طی سفرهایش به آفریقای جنوبی، اغلب با رئیس جمهور ماندلا که مایکل را «یکی از اعضای نزدیک خانواده» می‌نامید، دیدار می‌کرد. ما در این غم بی‌انتها با خانواده‌ی رئیس جمهور ماندلا و مردم عزیز کشورش ابراز همدردی می‌کنیم.
سرپرستان بنیاد مایکل جکسون، جان برانکا و جان مک کلین."
نلسون ماندلا که بود؟برگرفته از ویکیپدیای فارسی: نِلسون رولیهلاهلا ماندِلا (زاده ۲۶ تیر ۱۲۹۷ برابر با ۱۸ ژوئیه ۱۹۱۸ - درگذشته در ۱۴ آذر ۱۳۹۲ برابر با ۵ دسامبر ۲۰۱۳) نخستین رئیس جمهور آفریقای جنوبی است که در انتخابات دموکراتیک عمومی برگزیده شد. وی پیش از ریاست جمهوری از فعالان برجستهٔ مخالف آپارتاید در آفریقای جنوبی و رهبر کنگره ملی آفریقا بود. او به خاطر دخالت در فعالیت‌های مقاومت مسلحانه مخفی محاکمه و زندانی شد. مبارزه مسلحانه، برای ماندلا، آخرین راه چاره بود؛ او همواره پایبند به عدم توسل به خشونت بود. ماندلا در طول ۲۷ سال زندان، که بیشتر آن را در یک سلول در جزیره روبن سپری کرد، مشهورترین چهرهٔ مبارزه علیه آپارتاید در آفریقای جنوبی شد. گرچه رژیم آپارتاید و ملت‌های طرفدار آن وی و کنگره ملی آفریقا را کمونیست و تروریست می‌دانستند، مبارزه مسلحانه بخشی جدایی‌ناپذیر از مبارزه علیه آپارتاید بود. ماندلا پس از آزادی از زندان در سال ۱۹۹۰، سیاست صلح‌طلبی را در پیش گرفت، و این امر منجر به تسهیل انتقال آفریقای جنوبی به سمت دموکراسی‌ای شد که نماینده تمامی اقشار مردم باشد.
نلسون ماندلا پس از ۲۷ سال در ۱۹۹۰ از زندان آزاد شد. او از سال ۱۹۹۴ تا ژوئن ۱۹۹۹ رئیس جمهور آفریقای جنوبی بود. او در سال ۹۹ خود را بازنشسته کرد و از سیاست فاصله گرفت.
از سخنان نلسون ماندلا: "در طول زندگی‌ام خود را وقف مردم آفریقا کرده‌ام. با استیلای سفدپوستان مبارزه کرده‌ام، و با استیلای سیاهان نیز مبارزه کرده‌ام. به دنبال آرمان جامعه‌ای آزاد و دموکراتیک که همه بتوانند در آن در توازن و با فرصت‌هایی برابر زندگی کنند بوده‌ام. این آرمان من است که امیدوارم با آن زندگی کرده و بدان دست یابم. اما اگر نیاز باشد آماده‌ام برای این آرمان بمیرم."
بسیاری از رهبران و افراد سرشناس جهان فقدان نلسون ماندلا را تسلیت گفته‌اند.
نلسون ماندلا همواره به عنوان یکی از تاثیرگذارترین رهبران مبارزه علیه نژاد پرستی در دنیا شناخته خواهد شد. روحش شاد و یادش گرامی.
منبع: eMJey.com
نلسون ماندلا، نخستین رئیس جمهور سیاهپوست کشور آفریقایی جنوبی، رهبر مبارزه با رژیم نژاد پرست آن کشور و از برجسته‌ترین و محبوب‌ترین چهره‌های مبارزه علیه تبعیض نژادی در جهان، امروز در ۹۵ سالگی دار فانی را وداع گفت.
نلسون ماندلا و مایکل جکسون از دوستان قدیمی و همواره حامی و پشتیبان یکدیگر بودند. مایکل او را پدربزرگ می‌خواند و از قدرت و ایستادگی و مبارزات او در راه انسان دوستی الهام می‌گرفت. نلسون ماندلا نیز مایکل را عضو نزدیکی از خانواده‌اش می‌دانست و از او با عنوان منبع الهام خود یاد می‌کرد، قدرت ایستادگی او را می‌ستود و از کمک‌های وی به کودکان دنیا قدردانی می‌نمود.
ماندلا در زمانیکه جهان انگشت‌اش را به خاطر اتهامات پوچ آزار جنسی علیه مایکل نشانه گرفته بود، علیرغم فشارهای جهانی از وی حمایت نمود و او را منبع الهامی توصیف کرد که طی ۲۷ سال حبس در زندان‌های رژیم آپارتاید کشورش، به او برای مبارزه و ادامه‌ی راه نیرو می‌داد. نلسون ماندلا گفته بود که به این فکر می‌کرد که اگر کودکی سیاهپوست می‌تواند با غلبه بر فقر و نژادپرستی به موفقیت و شهرت دست یابد و حرفهای سخت را آغاز نماید، پس او نیز می‌تواند بر سالهای حبس خود چیره شود.ماندلا در ۳۰ مارس سال ۲۰۰۵ در گفتوگو با یک مجله‌ی دانمارکی گفت که در دوران زندان، قدرت را در مایکل جکسون پیدا کرده بود:
"وقتی بدون کوچکترین امیدی به آزادی در پشت میله‌ها هستید، نیاز دارید تا قدرت‌تان را از هر کجا که می‌شود بدست آورید. من شخصا قدرت را در مایکل جکسون پیدا کردم. ترک کردن گروه جکسون فایو (در کودکی) و روی آوردن به حرفه‌ی انفرادی جرات بسیاری می‌‌خواهد. من با خود فکر کردم که اگر او جرات انجام چنین کاری را داشته است، من هم باید اراده‌ی ادامه‌ی راه را داشته باشم. "
ماندلا همچنین مایکل را یک «منبع همیشگی الهام» توصیف کرده بود.
این نقل قول در کتاب The Visual Documentary نوشته‌ی ادرین گرنت آمده است.
ماندلا نیز تاثیر متقابلی بر روی مایکل داشت. مایکل در سال ۱۹۹۹ پس از دیداری با نلسون ماندلا، ترانه‌ی «بیش از این چه توانم بخشید» (What More Can I give) را نوشت. او خود در این باره گفته بود:
"در گفت‌وگویی که امسال با رئیس جمهور ماندلا داشتم، در مورد مفهوم بخشش بحث کردیم که در نتیجه عبارت «بیش از این چه توانم بخشید» به ذهنم متبادر شد. ما همگی می‌بایست آنچه که در توان داریم را عرضه کنیم تا درد و رنجی که نباید وجود داشته باشد را ریشه کن نماییم."
مایکل در ژوئن سال ۱۹۹۹ دو کنسرت خیریه در آلمان و کره‌ی جنوبی ترتیب داد و در نظر داشت تا آهنگ «بیش از این چه توانم بخشید» را در آنها اجرا کند که محقق نشد، در عوض عنوان این کنسرت‌ها "مایکل جکسون و دوستان - بیش از این چه توانم بخشید" خود گویای مسئله بود. مایکل بخشی از سود کنسرت‌ها را به صندوق کودکان نلسون ماندلا اهدا نمود.
(گفتنی است پس از حادثه‌ی تلخ یازده سپتامبر در نیویورک، مایکل ترانه‌ی این آهنگ را بازنویسی کرد و در کنسرت خیریه‌ای که برای کمک به بازماندگان حادثه و به یاد قربانیان برگزار شده بود، اجرا نمود. شرح)
تاثیر پذیری مایکل از ماندلا، از قدرت متقابلی نشئت می‌گرفت که این مبارز پیر به او می‌بخشید. مایکل در سال ۲۰۰۵ در حال دست و پنجه نرم کردن با موقعیت بسیار دشواری بود. حیثت و آبروی او در گروی پیروزی در دادگاهی قرار گرفته بود که بعدها توسط بسیاری به "نمایش سیرک" توصیف شد. در همان سال در مصاحبه‌ای از مایکل پرسیده شد:
- "اکنون حیثت شما در معرض حمله قرار گرفته است. چگونه با این شرایط کنار می‌آیید؟"
- مایکل: "از طریق استفاه از افرادی که در گذشته درگیر چنین مسائی بوده‌اند. داستان ماندلا و آنچه که از سر گذرانده است، قدرت بسیاری به من می‌بخشد... هیتلر نفرت عمیقی در دنیا ایجاد کرد، در حالیکه ماندلا عکس این کار را انجام داد. او در زندان آرام و موقر بود، هیچگونه تلخی در وجودش نبود، تا همین امروز که هشتاد ساله است و جوانی‌اش رفته - زیرا زمان زیادی در زندان ماند - افسوس هیچ چیزی را نمی‌خورد. او دوست داشتنی و مانند کودکان است.... او عاشق کودکان است. وقتی به دیدن‌اش رفتم، کودکانی به همراه داشتم و مردم می‌گفتند که بچه‌ها باید بمانند و همراه من نیایند. من گفتم که مطمئنم آقای ماندلا از دیدن بچه‌ها ناراحت نمی‌شود. گفتم که اگر بچه‌ها نروند، من نیز نخواهم رفت. به خاطر دارم که نمایندگان‌اش با این حالت [چهره‌ی عبوس و شکاک آنها را تقلید میکند] به من نگریستند و سپس گفتند که همگی می‌توانیم برویم. (پس از ورود) نخستین کاری که ماندلا کرد این بود که به سوی بچه‌ها دوید و آنها را بلند کرد و در آغوش گرفت. من می‌دانستم که او چنین خصلتی دارد و عاشق بچه‌هاست. او با آنها صحبت کرد و پس از آن با من دست داد. من می‌دانستم که اشتباه نمی‌کردم."
مایکل و نلسون ماندلا در موقعیت‌های مختلفی با یکدیگر دیدار و گفتوگو کرده بودند. برای مثال نلسون ماندلا در سال ۱۹۹۶ از مایکل دعوت کرده بود تا در جشن تولد خصوصی او در ژوهانسبورگ شرکت نماید. فیلم این مراسم که مربوط به روز ۱۸ جولای آن سال است در یوتوب موجود می‌باشد.
دو روز پس از آن مایکل پیش از ترک آفریقای جنوبی در محل اقامت ماندلا در پرتوریا اوقاتی را با او گذراند.
مایکل حتی خبر برگزاری دو کنسرت خیریه‌ی سال ۹۹ که از آن یاد شد را زمانی به گوش جهان رساند که در روز ۲۳ مارس در کیپ تاون شانه به شانه‌ی نلسون ماندلا در پیش چشم خبرنگاران حرکت می‌کرد.
مایکل همچنین در ۴ سپتامبر سال ۱۹۹۹ در مراسم جوایز موسیقی آفریقا در کنار نلسون ماندلا بر صحنه حاضر شد تا جایزه‌ی یک عمر دستاورد هنری را دریافت نماید. نلسون ماندلا در همین مراسم ابراز امیدواری کرد که مردمِ نه تنها آفریقا بلکه جهان با الگو برداری از مایکل جکسون، به کمک کودکان بشتابند. مایکل در همین مراسم چکی به مبلغ یک میلیون دلار که حاصل دو کنسرت در کره و آلمان بود را به خیریه‌ی کودکان نلسون ماندلا تقدیم نمود.
پس از فوت مایکل در سال ۲۰۰۹، نلسون ماندلا پیام تسلیتی فرستاد که در مراسم بزرگداشت وی خوانده شد. متن این بیانیه بدین شرح بود:
"مرگ نابهنگام مایکل جکسون بسیار مایه‌ی تاسف و تاثر ما شده است. مایکل پس از آمدن به آفریقای جنوبی و اجرا در اینجا، به ما نزدیک شد. ما به او انس گرفتیم و او یک عضو نزدیک خانواده‌ی ما شد. ما استعداد و توانایی او را برای فائق آمدن بر مصائبی که در موقعیت‌های گوناگون بر او وارد شد، می‌ستودیم. مایکل یک غول و یک اسطوره در موسیقی بود. ما همگام با میلیون‌ها طرفدار در سرتاسر دنیا، خانواده و دوستان‌اش، فقدان دوست عزیزمان را به سوگ می‌نشینیم. دلمان برای او تنگ می‌شود و یاد او برای مدتی بسیار طولانی گرامی داشته خواهد داد. من، همسرم، خانواده و دوستان‌مان همدردی خود را در این زمان سوگواری به شما تقدیم می‌داریم. قوی باشید."
خاطره‌ی جالبی از مایکل و نلسون ماندلا
پاتریک تریسی (Patrick Treacy)، از پزشکان نام آشنای مایکل و از مدافعان او، خاطره‌ی زیر را امروز در news۲۴.com به اشتراک گذاشت:
"یک روز همراه با مایکل در مطب دوبلین بودیم و در مورد کنسرتی که قرار بود در آفریقا ترتیب بدهیم صحبت می‌کردیم که نلسون ماندلا با موبایل مایکل تماس گرفت. در ابتدا فکر کردم که یک برگزار کننده‌ی کنسرت در آفریقای جنوبی تماس گرفته است و حدود پنج تا ده دقیقه صحبت معمولی و خسته کننده‌‌ای را در مورد زندگی در کیپ تاون با وی ادامه دادم و سپس گوشی را به مایکل پس دادم.
مایکل سپس خندید و گفت: "هی، پاتریک، واقعا تعجب می‌کنم که وقتی فرصت‌اش را داشتی، چه حرفهای مختصری به پدربزرگم، مادیبا، زدی. تو که در موردش زیاد حرف می‌زدی."
برگرفته از ویکیپدیای فارسی: ماندلا را در آفریقای جنوبی اغلب تحت عنوان "مادیبا" می‌شناسند، این عنوان افتخاری را بزرگان خاندان ماندلا به وی داده‌اند. این عنوان دیگر مترادف با نام نلسون ماندلاست. بسیاری از مردم آفریقای جنوبی نیز به‌نشانه‌ی احترام وی را مخولو (پدربزرگ) صدا می‌زنند.
بیانیه‌ی بنیاد مایکل جکسون به مناسبت درگذشت نلسون ماندلا
امروز بیانیه‌ی بنیاد مایکل جکسون به مناسبت فوت رهبر محبوب آفریقای جنوبی در وب سایت رسمی پادشاه پاپ منتشر شد. در این بیانیه آمده است:
"مایکل افتخار می‌کرد که نلسون ماندلا را دوست خویش بخواند. مایکل همچون میلیون‌ها تن از تحسین کنندگان او در سرتاسر دنیا، از شهامت رئیس جمهور ماندلا، مبارزه‌اش برای شان انسانی و تعهدش نسبت به صلح، الهام می‌گرفت. او طی سفرهایش به آفریقای جنوبی، اغلب با رئیس جمهور ماندلا که مایکل را «یکی از اعضای نزدیک خانواده» می‌نامید، دیدار می‌کرد. ما در این غم بی‌انتها با خانواده‌ی رئیس جمهور ماندلا و مردم عزیز کشورش ابراز همدردی می‌کنیم.
سرپرستان بنیاد مایکل جکسون، جان برانکا و جان مک کلین."
نلسون ماندلا که بود؟
برگرفته از ویکیپدیای فارسی: نِلسون رولیهلاهلا ماندِلا (زاده ۲۶ تیر ۱۲۹۷ برابر با ۱۸ ژوئیه ۱۹۱۸ - درگذشته در ۱۴ آذر ۱۳۹۲ برابر با ۵ دسامبر ۲۰۱۳) نخستین رئیس جمهور آفریقای جنوبی است که در انتخابات دموکراتیک عمومی برگزیده شد. وی پیش از ریاست جمهوری از فعالان برجستهٔ مخالف آپارتاید در آفریقای جنوبی و رهبر کنگره ملی آفریقا بود. او به خاطر دخالت در فعالیت‌های مقاومت مسلحانه مخفی محاکمه و زندانی شد. مبارزه مسلحانه، برای ماندلا، آخرین راه چاره بود؛ او همواره پایبند به عدم توسل به خشونت بود. ماندلا در طول ۲۷ سال زندان، که بیشتر آن را در یک سلول در جزیره روبن سپری کرد، مشهورترین چهرهٔ مبارزه علیه آپارتاید در آفریقای جنوبی شد. گرچه رژیم آپارتاید و ملت‌های طرفدار آن وی و کنگره ملی آفریقا را کمونیست و تروریست می‌دانستند، مبارزه مسلحانه بخشی جدایی‌ناپذیر از مبارزه علیه آپارتاید بود. ماندلا پس از آزادی از زندان در سال ۱۹۹۰، سیاست صلح‌طلبی را در پیش گرفت، و این امر منجر به تسهیل انتقال آفریقای جنوبی به سمت دموکراسی‌ای شد که نماینده تمامی اقشار مردم باشد.
نلسون ماندلا پس از ۲۷ سال در ۱۹۹۰ از زندان آزاد شد. او از سال ۱۹۹۴ تا ژوئن ۱۹۹۹ رئیس جمهور آفریقای جنوبی بود. او در سال ۹۹ خود را بازنشسته کرد و از سیاست فاصله گرفت.
از سخنان نلسون ماندلا: "در طول زندگی‌ام خود را وقف مردم آفریقا کرده‌ام. با استیلای سفدپوستان مبارزه کرده‌ام، و با استیلای سیاهان نیز مبارزه کرده‌ام. به دنبال آرمان جامعه‌ای آزاد و دموکراتیک که همه بتوانند در آن در توازن و با فرصت‌هایی برابر زندگی کنند بوده‌ام. این آرمان من است که امیدوارم با آن زندگی کرده و بدان دست یابم. اما اگر نیاز باشد آماده‌ام برای این آرمان بمیرم."
بسیاری از رهبران و افراد سرشناس جهان فقدان نلسون ماندلا را تسلیت گفته‌اند.
نلسون ماندلا همواره به عنوان یکی از تاثیرگذارترین رهبران مبارزه علیه نژاد پرستی در دنیا شناخته خواهد شد. روحش شاد و یادش گرامی.
منبع: eMJey.com