مایکل شگفت تر از همیشه

ببینید همین چند جمله ی اخر مایکل خیلی خیلی پرمعناست ..اصلا باید تفسیرش کرد . برای منم همین عجیب بود دیگه فکر نمیکردم مایکل تا این حد عارف بوده باشه . یعنی مرحله ی اخر دیگه اوجه عرفانه ....کسی که به بالاترین کمالات رسیده .......
از نظر من وقتی که شعر های مولا نا و مسائل عرفانیشوتو کلاس بررسی میکنیم برام خیلی جالبه من برای هر قممت از اون مفاهیم یاد یکی از جمله های مایکل تو کتابش میفتم ...نه مولوی سعدی هم تو گلستان از این مفاهیم عرفانی به کار برده .. کسی که همه ی مراحل عرفان رو طی کرده و به حدی از عشق به خدا رسیده که خودش رو با معشوقش (خدا)یکی میدونه . یعنی از سر عشق به قدری مطلع باشه که از خودش هم بی خبره …اختیارشو از دست میده تا جایی که هستی و وجود خودش رو فراموش میکنه و یک زندگی جدید رو اغاز میکنه ….. مثلا این مصراع از سعدی (ان را که خبر شد خبری بازنیامد) . همچین افرادی فقط و فقط عشق به خدا دارن و رسیدن به بهشت براشون مفهومی نداره.

مرحله ی اخر عرفان (فنا در راه خدا _بقا در راه خدا)

یک بار با شناخت خدا و این اگاهی می میره و دیگه به وصال خودش رسیده و یک زندگی اغاز میشه .ویژگی های عاشق و محبوب یکی میشه .چون عاشق دیگه وجود خودش براش معنی نداره و خودش رو جزئی از معشوق میبینه . (اتحاد عاش و معشوق )
الان این چند جمله ی مایکل تو قسمتی که در مورد خدا نوشته : بی کرانگی خدا مرا در اغوش میگیرد ……..ما یکی میشویم ……. این دقیقا همین مرحله ی اخر عرفانه .

فهمیدن همینا واقعا اشکمو در میاره ….که این ادم به چه اوجی رسیده بود….هر چقدر هم که فکر میکنی میشناسیش بازم خوب ازش شناخت نداری …………

من کتاب رقصاندن رویا مایکل رو که الناز جون ترجمه کرده به معلمم نشون میدم و میخوام دقیقا نظرش رو در مورد عرفانی بودن این متن بدونم … مطمئنم خیلی خوشش میاد و حتما تو کلاس بین بچه ها مطرح میکنه . قسمت جالبش اینه که اخرش اسم نویسنده رو میپرسن …

فعلا که تو کلاس چندتا از نوشته های مایکل رو بردم دست به دست بین بچه ها میچرخه و واقعا علاقه مند میشن ..حتی هنوز نگفتم بهشون که مایکل جکسون اینارو نوشته هر روز بهم یاداوری میکنن که کل نوشته ها رو براشون ببرم و اسم نویسندشو پیدا کنم .

[/size]

کار خیلی قشنگی میکنی عاطفه جون.
و جای خوشبختیه که تونستم ترجمه‌اش کنم... امیدوارم که همه اینطوری نوشته‌های مایکل رو بخونن چون این کتاب خیلی عمیقه و حرفای استادت هم اینجا بازم برامون بنویس اگه چیزی ازش گفت. اجرایی هم که حمید میگه واقعا همونطوریه.

امروز همون متن مایکل رو درمورد خدا و همین طور یه قسمتی که در مورد بچه ها نوشته به معلممون نشون دادم ..با دقتت خوند و خیلی خوشش اومده بود اسم نویسنده رو ازم پرسید منم گفتم یه نویسنده ی خارجیه دقیقا اسمش یادم نیست (میخواستم بدون این که اسم نویسنده رو بدونه در مورد نوشته قضاوت کنه ) بعد گفت این نوشته کاملا مسیر عرفانی داره به خصوص اون جمله ای که گفتم در مورد مرحله ی اخر عرفانه هم ازش پرسیدم .حرفمو تایید کرد و گفت این نویسنده رو ما نمی شناسیم که واقعا عارف بوده یا نه ولی نوع نوشته و مفهوش کاملا عرفانیه و مشخصه که نویستدش نگرش عرفانی داشته که تا مرحله ی اخر عرفان هم پیش رفته ... از خوشحالی داشتم پر درمیاوردم .

عزیز دلم،
البته که نوشته های اون کتاب کاملا عرفانی ست، و روی 90 درصد محتویات این کتابش میشه نکته های ریز و ظریف عرفانی رو پیدا و درک کرد و تحلیل کرد، اما نمیشه اینقدر قطعی بگی تا مرحله هفت و فنا رفته بوده!
تاکیدی که داری روی جمله ( بی کرانگی خدا مرا در اغوش میگیرد ……..ما یکی میشویم …….) این رو میشه یک مراقبه نامید، یک مراقبه ی کامل و واقعی همینطوریه. نه حتما نشونه ی رسیدن به مرحله آخر!
میدونی این یعنی چی؟ اینکه کسی به فنا برسه؟ یعنی طرف تموم میشه، یعنی چنان غرق خداوند میشه که که از هرچه هست و نیست غافل میشه! یعنی مسائل مادی رو با همه خوب و بدش میبوسه میذاره کنار! یعنی از خداوند، جز خداوند نمیخواد، یعنی داشتن شهرت و حفظ اون و محبوب بودن برای خلق و غیره براش مطرح نیست. نمیخوام بیشتر پیش برم، مقصودم این نیست که مایکل این نبوده، میگم از رو این 4 تا جمله چطور میشه فهمید؟ مصداق نهایت سیر و سلوک که از روی نوشتار نتیجه گیری میشه، امثال حافظ هست و البتتته مولانا، در نوع کلاسیک و سهراب ورژن مدرن ترش، که در حجم سبز کاملا پیداست که گذرونده و به آرامش رسیده...
نتیجه گیری در مورد مرحله آخر به این سادگی ها نیست! قصه قصه سیمرغه و کوه قاف فقط با یه عصا و همیان... چه رسمی شد ببخشید!
اما این در مورد نوشته ها بود، اگه به ابعاد دیگه مایکل مراجعه کنیم، اونوقت وضع فرق میکنه !
اصلا بچه ها به عقیده من برای قضاوت در مورد جایگاه عرفانی مایک، بی انصافی ست که فقط به نوشته هاش مراجعه کرد! چون اون نویسنده نبود، کلمه ها حق مطلب رو در موردش ادا نمیکنن، باید برگشت و به اصلش نگاه کرد، اصلی که آوازه خوان بود و صحنه گردان. برگردیم و به امثال کلیپ و آواز -ارث سانگ- نگاه کنیم، عرفان اش، اونجاست!
بدون شک اگه صد کتاب و نوشته علمی و عرفانی، مضرات و پیامد های تخریب محیط زیست رو شرح بدن، هیچ کدوم به گرد پای درد ناشی از درکی، که ارث سانگ توی قلبتون میکوبه نمیرسن!

دقیقا شاپرک جان با حرفات موافقم .منم وقتی به معلممون نشون دادم گفت که من نویسنده رو نمی شناسم که وقعا عارف بوده یا نه ولی این نوشته عارفانه ست و اون جمله ی اخر هم مرحله ی اخر عرفانو نشون میده و این که مطمئنا هرکس بوده نگرش عرفانی داشته ..این که گفتی مراقبه به نظرم در مورد مایکل درست تر باید باشه .......رسیدن به همچین مقامی واقعا تحسین برانگیزه .........

امروز بین تایپک ها می گشتم که این بخش نظرم رو جلب کرد.وقتی نوشته ها رو خوندم بغض گلومو گرفت. نمی دونم این انسان چه حسی داره که وقتی افرادی که می شناسنش انقدر دلهاشون و حرفهاشون به هم نزدیک می شه. عاطفه جان خیلی خوشحال شدم که بخشی برای این مبحث باز کردی و حیفه که این بخش بی توجه بمونه. به نظر من تمام خلاقیت مایکل از منبع الهی بوده. چیزی که نمی شه توصیف کرد. رقص و آواز او بهانه ای بود برای بیان وجدش نسبت به خدا. نیرویی که اونو در بر گرفته بود و حتی صداش رو می شنید. معتقدم خدا از طریق مایکل خیلی از حرفها رو بیان می کرد. کاش اسمش رو به همه بچه ها و معلمت می گفتی چون مایکل فراتر از یک هنرمنده یک انسان به تمام معنیه. چیزی که خیلی از ما از درکش عاجز هستیم. چند روزه که کتابی به اسم نیروی قصد نوشته "وین دبلیو دایر" wayne walter Dayer می خونم. نویسنده برای آشنایی با نیروی قصد (خدا) و ساکنین در دامنه قصد توصیه کرده تا خواننده بخش نهایی کتاب رو ابتدا بخونه. باورم نمی شد نمی تونستم جلوی اشکهامو بگیرم چون هرچی می خوندم فقط ویژگی های مایکل رو می دیدم.به چند مورد اشاره می کنم:
1- واصلین مردمی بسیار سخاوتمند هستند
2- آنها می گویند: می خواهم یک پدیدآورنده باشم هرچه بیشتر از خود و آنچه به طرفم جاری می شود بدهم بیشتر به طرفم جاری خواهد شد
3- واصلین بیشتر از شکل در روح زندگی می کنند در نتیجه الهام پذیر و الهام بخش هستند
4- انسانهایی هستند که حس قوی نسبت به سرنوشت خود دارند. احترام شدیدی به جهان روح قائل بوده و با راز و نیاز از آن الهام می گیرند
5- سطح انرژی آنها به طور استثنایی بالاست. ارتعاشی سریع که عشق را به حضور نفرت آورده و نفرت را به عشق تبدیل می کندوقتی اطراف این افراد باشید احساس انرژی، پاکی، سلامت و الهام می کنید.....
6- آنها خود را با سیاره (زمین) یکی می بینند و مسئولیتی در قبال هماهنگی با دامنه قصد برای کمک به ثبات و هماهنگی نیروهای جهان که تحت تأثیر زندگی در سلطه خویش به ناترازی می رود حس می کنند.
7- همیشه چیزی برای سپاس پیدا می کنند
8- زیبایی را در کودکان می بینند و تابشی طبیعی و باشکوه در سالخوردگان می یابند......
و در باره هستی کنجکاو هستند.
وقتی این مطالب رو می خوندم خشکم زده بود و فقط اشک می ریختم. چون برای هر بخش از این موارد می شه دهها مثال از کارها و حرفهای مایکل زد. پس هیچ بعید نیست که او صدای خدا رو هم می شنیده. وقتی به اینها فکر می کنم قلبم از جا کنده می شه و می خوام مایکل رو همه اینطوری بشناسن. امیدوارم سرتونو درد نیاورده باشم فقط آرزو می کنم ما هم نه عین او شاید شبیه او بشیم.