- ارسال ها: 2908
- تشکرهای دریافت شده: 1357
زندانی بدون دیوار
12 سال 5 ماه قبل #31023
توسط FeanoR
زندانی بدون دیوار ایجاد شد توسط FeanoR
بعد از جنگ آمريکا با کره، ژنرال ويليامماير که بعدها به سمت روانکاو ارشد ارتش آمريکا منصوب شد، يکی از پيچيدهترين موارد تاريخ جنگ در جهان را مورد مطالعه قرار میداد.
حدود ١٠٠٠ نفر از نظاميان آمريکايی در کره، در اردوگاهی زندانی شده بودند که از استانداردهای بين المللی برخوردار بود. زندان با تعريف متعارف تقريباً محصور نبود. آب و غذا و امکانات به وفور يافت میشد. از هيچيک از تکنيکهای متداول شکنجه استفاده نمیشد.
اما بيشترين آمار مرگ زندانيان در اين اردوگاه گزارش شده بود. زندانيان به مرگ طبيعی میمردند. امکانات فرار وجود داشت اما فرار نمیکردند. بسياری از آنها شب میخوابيدند و صبح ديگر بيدار نمیشدند. آنهايی که مانده بودند احترام درجات نظامی را ميان خود رعايت نمیکردند و عموماً با زندانبانان خود طرح دوستی می ريختند.
دليل اين رويداد، سالها مورد مطالعه قرار گرفت و ويليام ماير نتيجه تحقيقات خود را به اين شرح ارائه کرد:
"در اين اردوگاه، فقط نامه هايی که حاوی خبرهای بد بودند به دست زندانيان رسيده میشد. نامههای مثبت و اميدبخش تحويل نمیشدند.
هر روز از زندانيان میخواستند در مقابل جمع، خاطره يکی از مواردی که به دوستان خود خيانت کردهاند، يا میتوانستند خدمتی بکنند و نکرده اند را تعريف کنند.
هر کس که جاسوسی ساير زندانيان را میکرد، سيگار جايزه میگرفت. اما کسی که در موردش جاسوسی شده بود هيچ نوع تنبيهی نمیشد. همه به جاسوسی برای دريافت جايزه (که خطری هم برای دوستانشان نداشت) عادت کرده بودند."
تحقيقات نشان داد که اين سه تکنيک در کنار هم، سربازان را به نقطه مرگ رسانده است.
با دريافت خبرهای منتخب (فقط منفی) اميد از بين میرفت.
با جاسوسی، عزت نفس زندانيان تخريب میشد و خود را انسانی پست می يافتند.
با تعريف خيانتها، اعتبار آنها نزد همگروهیها از بين میرفت.
و اين هر سه برای پايان يافتن انگيزه زندگی، و مرگهای خاموش کافی بود.
اين سبک شکنجه، شکنجه خاموش ناميده میشود.
اين روزها همه فقط خبرهای بد میشنوند شما چطور؟
اين روزها هيچکس به فکر عزت نفس نيست شما چطور؟
اين روزها همه در فکر زيرآب زدن بقيه هستند شما چطور؟
اين روزها همه احساس میکنند در زندانی بدون ديوار دوران بی پايان محکوميت خود را میگذرانند
شما چطور ......؟
حدود ١٠٠٠ نفر از نظاميان آمريکايی در کره، در اردوگاهی زندانی شده بودند که از استانداردهای بين المللی برخوردار بود. زندان با تعريف متعارف تقريباً محصور نبود. آب و غذا و امکانات به وفور يافت میشد. از هيچيک از تکنيکهای متداول شکنجه استفاده نمیشد.
اما بيشترين آمار مرگ زندانيان در اين اردوگاه گزارش شده بود. زندانيان به مرگ طبيعی میمردند. امکانات فرار وجود داشت اما فرار نمیکردند. بسياری از آنها شب میخوابيدند و صبح ديگر بيدار نمیشدند. آنهايی که مانده بودند احترام درجات نظامی را ميان خود رعايت نمیکردند و عموماً با زندانبانان خود طرح دوستی می ريختند.
دليل اين رويداد، سالها مورد مطالعه قرار گرفت و ويليام ماير نتيجه تحقيقات خود را به اين شرح ارائه کرد:
"در اين اردوگاه، فقط نامه هايی که حاوی خبرهای بد بودند به دست زندانيان رسيده میشد. نامههای مثبت و اميدبخش تحويل نمیشدند.
هر روز از زندانيان میخواستند در مقابل جمع، خاطره يکی از مواردی که به دوستان خود خيانت کردهاند، يا میتوانستند خدمتی بکنند و نکرده اند را تعريف کنند.
هر کس که جاسوسی ساير زندانيان را میکرد، سيگار جايزه میگرفت. اما کسی که در موردش جاسوسی شده بود هيچ نوع تنبيهی نمیشد. همه به جاسوسی برای دريافت جايزه (که خطری هم برای دوستانشان نداشت) عادت کرده بودند."
تحقيقات نشان داد که اين سه تکنيک در کنار هم، سربازان را به نقطه مرگ رسانده است.
با دريافت خبرهای منتخب (فقط منفی) اميد از بين میرفت.
با جاسوسی، عزت نفس زندانيان تخريب میشد و خود را انسانی پست می يافتند.
با تعريف خيانتها، اعتبار آنها نزد همگروهیها از بين میرفت.
و اين هر سه برای پايان يافتن انگيزه زندگی، و مرگهای خاموش کافی بود.
اين سبک شکنجه، شکنجه خاموش ناميده میشود.
اين روزها همه فقط خبرهای بد میشنوند شما چطور؟
اين روزها هيچکس به فکر عزت نفس نيست شما چطور؟
اين روزها همه در فکر زيرآب زدن بقيه هستند شما چطور؟
اين روزها همه احساس میکنند در زندانی بدون ديوار دوران بی پايان محکوميت خود را میگذرانند
شما چطور ......؟
لطفاً ورود یا ايجاد حساب كاربری برای پیوستن به بحث.
12 سال 5 ماه قبل #31024
توسط bahareh
پاسخ داده شده توسط bahareh در تاپیک زندانی بدون دیوار
حس زندانی بودن رو خیلی وقته دارم
از ترس اخبار بدهم که جرات نمیکنم بشینم پا تلویزیون
ولی تو فکر زیراب زدن نیستم امیدورارم همچین موضوعی هم واسم پیش نیاد
از ترس اخبار بدهم که جرات نمیکنم بشینم پا تلویزیون
ولی تو فکر زیراب زدن نیستم امیدورارم همچین موضوعی هم واسم پیش نیاد
لطفاً ورود یا ايجاد حساب كاربری برای پیوستن به بحث.
کمتر
بیشتر
- ارسال ها: 1014
- تشکرهای دریافت شده: 517
12 سال 5 ماه قبل #31027
توسط farzam
She works so hard, just to make her way
For a man who just don’t appreciate
پاسخ داده شده توسط farzam در تاپیک زندانی بدون دیوار
جنايتي كه اينا دارن انجام ميدن
هيچ كجاي اين عالم هيچ جاي اين دنيا ، هيچكي ، مردم خودشونو اينجوري نكردن....
هيچ كجاي دنيا ديده نميشه همچين چيزي، هر جا يك مشكلي هست به هر حال پاي عواملي خارجي ديده ميشه ولي اينجا نه
اينا اينقد حر....... كه فقط و فقط بد بختي دارن واسه اين مردم
هيچ كجاي اين عالم هيچ جاي اين دنيا ، هيچكي ، مردم خودشونو اينجوري نكردن....
هيچ كجاي دنيا ديده نميشه همچين چيزي، هر جا يك مشكلي هست به هر حال پاي عواملي خارجي ديده ميشه ولي اينجا نه
اينا اينقد حر....... كه فقط و فقط بد بختي دارن واسه اين مردم
She works so hard, just to make her way
For a man who just don’t appreciate
لطفاً ورود یا ايجاد حساب كاربری برای پیوستن به بحث.
زمان ایجاد صفحه: 0.374 ثانیه