سؤال با حال ترین جمله ای که تو عمرت شنیدی

"نمي توانم خدايي را تصور كنم كه هدف آفرينش خويش را پاداش داده يا كيفر مي دهد، كسي كه آماجش پس از آماج خود ما پيكربندي شده- خدا، كوتاه سخن، چيزي به غير از ناداني انسانها نيست. هم چنين نمي توانم باور كنم كسي پس از مرگ بدنش زنده بماند، باري، انسانهاي ناتوان به چنين انديشه هايي از روي ترس يا خودپرستي پوچ، پناه مي برند."

زندگی و مرگ تو همچون نت منفردی است که در اکستر ابدی برای سرگرمی او (خدا) نواخته می شود. تصور کن چه می شود اگر این نغمه را دوست نداشته باشی؟

و سرانجام چقدر بزدلانه است که افسوس خرافاتی را بخوری که از شر آنها رهایی یافته ای و بخواهی چیزی را باور کنی که اعماق وجودت بدانی حقیقت ندارد.

"انسانی که اخلاقیاتش و زندگیش وابسته به چیز خاصی باشد، نمیتونه انسان باشه."

"امروزه تئوري فرگشت يك واقعيت پذيرفته شده براي هر كس، مگر اقليتي از بنيادگراها، كسي كه رد كردن آن ها بر پايه خردورزي نبوده بلكه بر پايه پاي بندي به آموزه هاي ديني مي باشد."

"تا زماني كه گمان مي كنيم جهان آغازي دارد، مي توانيم گمان كنيم بايد آفريدگاري هم داشته باشد. ولي اگر جهان، هر آينه به طور كامل بدون وابستگي، بدون لبه يا كراني باشد، نه آغازي و نه پاياني دارد: جهان به سادگي هست. پس، چه جايي براي آفريدگار هست؟"

"بي شك، انچه شما در باره ي باور سخت ديني من مي خوانيد يك دروغ است، دروغي كه به گونه ي منظم تكرار مي شود. من به خداي شخصي باور ندارم و هيچ گاه اين را رد نكرده ام، بلكه هميشه به روشني همين را گفته ام. اگر چيزي در من هست كه بشود آن را دين ناميد، ستايش بي كران براي ساختار جهان تا جايي كه دانش ما مي تواند آن را آشكاركند، هست."

دردنیایی مملو از نفرت، باید همچنان امیدوار باشیم

در دنیایی مملو از عصبانیت باید همچنان تسلی ببخشیم

در دنیایی مملو از نا امیدی باید همچنان رویا پردازی کنیم

و در دنیایی مملو از بی اعتمادی باید همچنان باور داشته باشیم. [/b]

اشتیاق برای رفتن به بهشت، تمایل انسان‌ها برای انسان نبودن است.

"میلان کوندرا"

یــادت باشــه وقتــی از کسی میشنوی
بیــا دوست معمولــی بــاشیم , یعنی بمون تو آب نمک ...
تـا هر وقت حوصِلم سر رفت بـاهات سرگرم شم!

ﭼﻘﺪﺭ ﺳﺨﺖ ﺍﺳﺖ ﻫﻤﺮﻧﮓ ﺟﻤﺎﻋﺖ ﺷﺪﻥ ﻭﻗﺘﯽ ﺟﻤﺎﻋﺖ ﺧﻮﺩﺵ ﻫﺰﺍﺭ ﺭﻧﮓ ﺍﺳﺖ