آنان گفتند که بنا بر باور آنان، اتهامات علیه مایکل به منظور ضربه زدن به حرفه‌اش به میان آمد و برادرشان همچون مسیح مورد قضاوت قرار گرفت و مصلوب شد. آنان همچنین تاثیری که مایکل بر روی زندگی مردمان در سرتاسر جهان داشته است را با تاثیر مسیح مقایسه کردند.

وقی مصاحبه‌گر از آنان پرسید که تلخ‌ترین چیزی که رسانه‌ها نوشته‌اند چه بوده است؟ جرمین که گاهی عفت کلام‌اش را طی این مصاحبه از دست می‌داد، گفت:

"ذله‌مان کرده‌اند، خواهم گفت چرا. به برادرم تهمت دروغین زدند. در دادگاه نشستیم و به آن ادعاهای وحشتناک گوش دادیم. خودشان هم می‌دانند که مایکل گناهکار نبود اما آنها فقط می‌خواستند اسم و فامیل‌اش را لکه دار کنند."

جکی می‌گوید تمامش به خاطر تصاحب کاتالوگ آهنگ‌های او بوده است. آنها رابطه‌ای را میان کمپانی سونی و کمپانی نشر موسیقی سونی/‌ای‌تی‌وی و پزشک قاتل مایکل، کانراد موری تصور می‌کنند. گاردین اما می‌نویسد تا به امروز هیچ مدرک دیگری در پرونده‌ی مرگ مایکل جکسون پیدا نشده است و هنوز هم عامل مرگ او، استفاده‌ی بیش از حد از پروپوفول است که توسط پزشک موری تزریق شده بود.

جرمین می‌گوید: "کلام آخر اینکه آنها او را کشتند. یک سیاهپوست یک سیاهپوست دیگر را کشت. دکتر فقط یک وسیله بود."

او عقیده دارد که کانراد موری از جانب کمپانی موسیقی برای کشتن مایکل اجیر شده بود.

مایکل بیش از دو دهه بی‌خوابی مزمن داشت. دارو‌های مسکن و آرام بخش دیگر اثربخش نبودند و موری برای خواب کردن مایکل از بیهوشی استفاده می‌کرد، شیوه‌ای که در نهایت جان‌اش را گرفت. البته موری نخستین دکتری نبود که پروپوفول تجویز می‌کرد. برخی حتی می‌گویند داروی مسکن دمرول که مایکل در دوره‌ای به آن وابستگی پیدا کرده بود توسط الیزابت تیلور، دوست دیرینه‌اش به وی معرفی شده بود.

جرمین به آلبوم «نامبر وانز» (Number Ones) مایکل اشاره می‌کند. وقتی در سال ۲۰۰۳ اتهام آزاری جنسی کودکان علیه مایکل به میان آمد، در روز ۱۷ نوامبر دهها تن از پلیسان به خانه‌ی مایکل، نورلند هجوم بردند. درست در همین روز آلبوم نامبر وانز در دنیا و یک روز بعد در آمریکا منتشر شد.

برادران جکسون می‌گویند که هرچه مایکل در صنعت موسیقی قدرت بیشتری گرفت و هرچه کنترل‌اش بر روی سونی/‌ای‌تی‌وی (بزرگترین کمپانی نشر موسیقی دنیا که مایکل ۵۰٪ از سهم آن را در اختیار دارد) بیشتر شد؛ آنان تمایل بیشتری به کاهش قدرت وی پیدا کردند.

جرمین در مورد نامبر وانز می‌گوید: "آن بزرگترین آلبومی بود که مایکل هرگز می‌توانست منتشر کند، احتمالا حتی بزرگتر از تریلر. و آنها این اراجیف را درست در روز انتشار این آلبوم در موردش بر سر زبان‌ها انداختند. این تصادفی نبود."

مشاهده‌ی این وقایع دردناک بوده است به ویژه وقتی که به گفته‌ی مارلون می‌دانیم اتهامات واقعی نبودند.

مارلون: "و بدتر آنکه یک مرتبه هزاران خودروی پلیس به خانه‌اش سرازیر شدند، به همه جا هجوم بردند و همه چیز را تکه تکه کردند."

جرمین می‌گوید: "آنها پول نیز دزدیدند. آنها هشتصد هزار دلار پول نقد از خانه برداشتند."

مارلون تاکید می‌کند: "و هیچکدامشان توبیخ نشدند، همگی قصر در رفتند."

مارلون به این حقیقت اشاره دارد که پلیس طبق دستور دادستان وقت و بدون در دست داشتن حکم و اجازه‌ی قضایی به نورلند هجوم برده بود.

کمی پس از هجوم پلیس، جکی به نورلند رفت. او می‌گوید مایکل میکروفون‌هایی را که در خانه‌اش کار گذاشته شده بودند، به وی نشان داد. آنها مخفیانه تمامی گفتگو‌های مایکل را شنود می‌کردند.

جکی: "نمی‌توانستم باور کنم که با او اینچنین رفتار شده بود."

گاردین می‌پرسید که آیا این به نوعی مصلوب شدن بود؟ از حق نگذریم مایکل برای بسیاری یک قدیس، یک مسیح موعود بود.

برادران که همگی - به استثنای جرمین که در سال ۱۹۸۹ مسلمان شد - از دین مسیح پیروی می‌کنند، از مسیح خوانده شدن برادرشان استقبال نمی‌کنند گرچه منکر وجود شباهت‌ها نیز نمی‌شوند.

جکی می‌گوید: "هیچکس بزرگتر از خدا یا مسیح نیست. اما مایکل به هر جا که پا گذاشت، هر کشوری، وقتی فرودگاه را ترک می‌کرد، مردم در بزرگراه صف می‌کشیدند تا یک نظر او را ببینند."

گاردین می‌گوید مایکل جاذبه‌ی روحانی یک شخصیت بزرگ مذهبی را داشت. هرچه باشد از یک قدیس هندو که کمتر نبود.

جکی ادامه می‌دهد: "تنها چیزی که می‌گویم اینست که خدا به او نظر لطف داشت و به او برکت داد چرا که می‌دانست مایکل از استعدادش به نیکویی استفاده خواهد کرد. او صدای کودکان گرسنه بود و آهنگ‌هایی چون «ما دنیاییم»، «دنیا را التیام ببخش» و «مرد درون آینه» به جهانیان هدیه داد. او هرکار که کرد برای پیشرفت بشریت بود. شما از مسیح نام بردید. ببینید وقتی او به زمین آمد چه شد. او آن همه معجزه کرد و با این حال آنها چیزی را دستاویز قرار دادند تا او را به صلیب بکشند."

(ادامه دارد)

منبع: eMJey.com / Guardian