شریلین چیزی از این دارو نمی‌دانست اما وقتی هفته‌ی بعد به دیدن مایکل رفت، اطلاعاتی را که از یک پزشک متخصص دریافت کرده بود، در اختیار وی قرار داد و گفت که این یک داروی بیهوشی است که برای عمل جراحی در بیمارستان کاربرد دارد و نه درمان بیخوابی و درون خانه. لی گفت که پروپوفول شوخی بردار نیست اما مایکل اصرار ورزید که پزشکش به او اطمینان خاطر داده است تا وقتی علائم حیاتی او تحت مراقبت باشد، خطری وی را تهدید نخواهد کرد.

مایکل گفت که سخت سرگرم تمرین برای کنسرت‌هایش است و به چیزی نیاز دارد که بسیار سریع او را خواب کند تا او بتواند برای حضور در جلسه‌های تمرین، اندزژی کافی را داشته باشد.

لی گفت که مایکل هرگز نام پزشکش را نزد وی افشا نکرده بود. او از دادن این دارو به مایکل خودداری نمود و دیگر به خانه‌ی وی بازنگشت و او را ندید.

شریلین لی سپس در مورد رویدادی در روز ۲۱ ژوئن یعنی ۴ روز پیش از فوت مایکل سخن گفت.

در آن روز فهیم محمد، رییس تیم امنیتی مایکل با لی تماس گرفت و گفت رییس‌اش می‌‌خواهد وی را ملاقات نماید. پرستار در فلوریدا بود و دیدار نامیسر. او در پس زمینه صدای مایکل را می‌شنید که به فهیم می‌گفت:

"نیمی از بدنم سرد و نیمی دیگر داغ است!"

لی به فهیم گفت که هرچه سریعتر او را به بیمارستان برساند. او پس از فوت مایکل به پلیس گفت نگران این بود که مشکلی در سیستم عصبی مرکزی مایکل ایجاد شده باشد و این ایده را ذهن می‌پروراند که این یکی از اثرات جانبی پروپوفول است.

طی پرسش و پاسخ، لی به دادستان گفت که مایکل از دو بیماری لوپوس و ویتیلیگو رنج می‌برد.

دادستان والگرن به جزئیات درمانی مایکل که توسط لی ثبت شده است اشاره کرد. لی تمام اقدامات خود را ثبت کرده و عملکرد وی قابل پیگیری است.

کانراد موری چنین ثبت‌هایی انجام نداده که از نظر پزشکی خارچ از چارچوب استاندارد است. دادستان یکی از ایرادات کار موری را همین می‌داند.

بر طبق آنچه که پرستار لی ثبت کرده است، عملکرد شخص وی کاملا منطبق با استاندارد پزشکی بوده است.

مهمترین اقدام لی آن بود که در مورد پروپوفول به مایکل هشدار داد و گفت که شاید طی بیهوشی از بین برود. دادستان می‌گوید این همان کاری است که متهم موری می‌بایست انجام میداد.

لی به مایکل گفته بود که اگر کسی براستی برای جانش ارزش قائل باشد و به او اهمیت دهد، هرگز به وی پروپوفول نخواهد داد.

شاهد دیگر این روز امیر روبین، افسر ارشد انتظامات بیمارستان یوسی‌ال‌ای بود. او گفت که در روز فوت مایکل به وی خبر داده شد که یک فرد خاص با حفظ نام به بخش اورژانس بیمارستان منتقل شده و لازم است امنیت آن مکان به بهترین وجه تامین گردد. پلیس‌ بیمارستان و پلیس‌ شهر هر دو در موقعیت قرار گرفته بودند.

روبین گفت که آنها همچنین امنیت مکانی را که جرمین جکسون در آنجا طی یک کنفرانس مطبوعاتی، بیانیه‌ی فوت برادرش مایکل را خواند، زیر نظر داشتند. روبین اعلام کرد که متن بیانیه توسط رندی فیلیپس، مدیر عامل AEG و سرپرست روابط عمومی بیمارستان یوسی‌ال‌ای و سپس جرمین جکسون تنظیم شده بود.

کانراد موری به پلیس گفته بود که جرمین از وی خواسته بود تا در نوشتن متن به وی کمک نماید. فیلم بازجویی موری پیشتر در دادگاه نمایش داده شده بود. روبین گفت که موری درخواست کرده بود علت فوت در این بیانیه قید نشود.

کنفرانس مطبوعاتی یک ساعت و نیم پس از ورود مایکل به بیمارستان صورت می‌گرفت.

این شاهد ادامه داد که دکتر ریچل کوپر که وی نیز پیشتر در جایگاه حاضر شده بود در بخش اورژانس بیمارستان خبر فوت مایکل را به مادرش کاترین داد.

روبین گفت که صدای گریه و شیون یک مادر را برای فرزندش شنید:

"شنیدن آن اصلا حس خوبی نداشت."

مایکل هنسون از کمپانی سم شناسی پسیفیک، یکی دیگر از شاهدان جلسه‌ی هفدهم بود. او سم شناسی بدن مایکل را به درخواست وکلای مدافع انجام داده بود.

وی در پاسخ به دادستان والگرن گفت که وقتی سم شناسی در جریان بود، پروفسور شیفر که پیشتر در دادگاه شهادت داده بود، خواستار دریافت اطلاعات و متد انجام سم شناسی شده اما درخواستش توسط کمپانی رد شده بود.

یک بار نیز خانم دادستان برزیل خواستار دریافت این اطلاعات شده بود که کمپانی وی را به وکیل مدافع موری، مایکل فلانگان ارجاع داد. برزیل تهدید به اقدام قانونی کرد و کمپانی خود را موظف دید که اطلاعات را در اختیار دادستان قرار دهد.

طی گزارش سم شناسی، مقدار لورازپام یافت شده درون شکم مایکل برابر با ۱/۳۳۳ یک عدد قرص ۲ میلیگرمی بوده است. وکلای مدافع پیشتر می‌گفتند که مایکل ۸ قرص ۲ میلیگرمی لورازپام را وقتی موری متوجه نبوده، مصرفرکرده است.

منبع: eMJey.com / AP / CNN / Reuters / ABC