یکی از شاهدان روز گذشته آلن متزگر، پزشک سابق مایکل بود. او گفت که مایکل دو ماه پیش از مرگش از او درخواست تزریق داروی بیهوشی کرده بود. متزگر گفت که وی مایکل را از خطر این کار برحذر داشته بود.

متزگر که برای دو دهه دوست و پزشک مایکل بود، گفت که از ۱۵ سال پیش می‌دانست مایکل برای خوابیدن دچار مشکل است. او گفت که طی یک تماس تلفنی با منزل مایکل در ۱۸ آپریل سال ۲۰۰۹، سلطان پاپ از وی خواسته بود که او را از طریق تزریق داروهایی مورد مداوا قرار دهد. متزگر یادآور شد که مایکل هرگز نام داروی خاصی را نیاورده بود.

متزگر برای مایکل داروی خوراکی تجویز نموده و مایکل گفته بود میداند که داروی خوراکی بر روی وی اثری ندارد. مایکل به متزگر گفته بود که داروی بیهوشی می‌خواهد.

دادستان در همین لحظه از فرصت بدست آمده استفاده کرد تا نشان دهد که یک پزشک دیگر نیز درخواست مایکل برای دریافت داروی غیر معقول را رد کرده بود. همانطور که شاهد پیشین آنها، پروفسور شیفر در دادگاه بیان داشته بود، کار یک پزشک اطاعت از دستورات بیمار نیست.

دادستان دیوید والگرن: "شما برای وی توضیح دادید که تزریق داروی بیهوشی خطرناک است و نباید در مکانی خارج از بیمارستان انجام پذیرد. درست است؟"

متزگر تایید کرد و نیز ادامه داد که هیچ ثروتی در جهان نبود که بتواند او را وادارد تا با دادن داروی بیهوشی (پروپوفول) به مایکل، جان وی را به خطر اندازد.

پرستار شریلین لی شاهد بعدی بود. او گفت که پیش از فوت مایکل او را با ویتامین‌ها مورد مداوا قرار داده بود. او گفت پس از آن حال مایکل رو به بهبودی گذاشت و حتی مایکل از وی دعوت کرد که برای تور جدیدش، همراه وی به لندن برود.

لی گفت مایکل سپس به وی خبر داد که نمی‌تواند بخوابد و از لی خواسته بود به خانه‌اش برود و به او کمک کند.

این پرستار گفت که در ابتدا فکر می‌کرده است مشکل بیخوابی از مصرف نوشیدنی‌های حاوی کافئین بسیار ناشی شده است. وی گفت که کافئین را از برنامه‌ی روزانه‌ی وی حذف کرد اما تغییری در حال او ایجاد نشد.

پرستار به مایکل گفت که بهتر است نزد یک کارشناس برود تا روند خواب وی مورد آزمایش قرار گیرد. پاسخ مایکل این بود که وقت چنین کاری را ندارد.

در میانه‌ی آپریل ۲۰۰۹، درست کمی پیش از آنکه درمان بیخوابی با پرپوفول را نزد دکتر موری آغاز نماید، مایکل از شریلین خواسته بود به خانه‌اش برود و بر خواب او نظارت نماید. شریلین گفت که او ۵ ساعت خوابید و وقتی بیدار شد، عصبی بود که نتوانسته بیشتر بخوابد.

"او گفت می‌بینی؟ من نمی‌توانم بیشتر بخوابم."

پس از فوت مایکل در ژوئن ۲۰۰۹، لی در مصاحبه با یک خبرگزاری، گفت که مایکل از وی درخواست پروپوفول نموده اما وی درخواست او را رد کرده بود. انتظار می‌رود در جلسه‌ی پیش رو، لی در جایگاه در این مورد شهادت دهد.

همچنین استیون شیفر برای پنجمین روز در جایگاه قرار گرفت اما گذشت روزها و پرسش‌های وکیل مدافع، خللی در شهادت و ثبات گفته‌های وی پدید نیاورد.

شیفر با اطمینان گفت که کانراد موری تنها شخصی است که سنگینی فوت مایکل بر دوش‌اش است. او پزشک را سهل انگار و بی‌حواس خواند و گفت که از سر گیجی و دست پاچگی نمی‌دانست چگونه باید به بیمارش تنفس مصنوعی دهد.

روز گذشته چهار شاهد دیگر نیز به جایگاه فرا خوانده شدند. دو پلیس که از موری و شریلین لی بازجویی کرده بودند، مامور ثبت تماس‌ها با اورژانس ۹۱۱ و یک متخصص در زمینه‌ی دوربین‌های مدار بسته.

در دادگاه گفته شد که پس از فوت مایکل، فیلم دوربین مدار بسته‌ی مربوط به روز فوت وی توسط پلیس پاک شد زیر آنها فکر نمی‌کردند که با یک پرونده‌ی جنایی سر و کار دارند.

دیروز تکه‌هایی از این فیلم - مربوط به آخرین ورود اتومبیل مایکل به خانه‌اش در ساعت ۱۲:۴۵ صبح ۲۵ ژوئن، روزی که فوت کرد - در دادگاه نمایش داده شد. باقی این فیلم برای همیشه از بین رفته است و مشخص نیست در زمان فوت مایکل چه کسانی به خانه‌ی مایکل آمد و شد داشتند.

وکلا می‌خواستند تمام ۲۴ ساعت این فیلم را ببینند، اما محتوای آن برای همیشه از بین رفته زیرا چیز دیگری بر رویش ضبط شده است.

منبع: eMJey.com / AP / CNN