دکتر کوپر در ساعت ۱۲:۵۷ به ماموران اورژانس از طریق بی‌سیم اطلاع داد که مایکل را مرده اعلام کنند با این حال مایکل به بیمارستان منتقل شد. کوپر می‌گوید مایکل جکسون نخستین فردی بود که وی پس از اینکه فوتش را اعلام کرد، همچنان در اتاق اورژانش برای زند کردنش تلاش میکرد.

"هرگز اتفاق نیافتاده بود که مرگ یک بیمار را اعلام کنم و سپس آن بیمار برای زنده کردن نزد من آورده شود."

کوپر می‌گوید این اتفاق ربطی به سرشناسی مایکل جکسون ندارد و تنها از آن جهت بوده است که پزشک همراه بیمار (دکتر موری) بر این کار اصرار می‌ورزیده است.

یکی دیگر از پزشکان اورژانس با نام تائو گاین در جایگاه شهود گفت که قرار دادن یک بالون در شاهرگ مایکل، تلاش بیهوده‌ی دیگری برای نجات جان وی بود و تنها برای این صورت گرفت که دکتر موری را از نظر ذهنی آماده‌ی پذیرفتن مرگ بیمارش نماید و دکتر اجازه دهد که مایکل این دنیا را در آرامش و وقار ترک نماید.

جوآن بندارز-پرشد، یک پزشک زن اهل هیوستون، تگزاس در جایگاه گفت که یکی از چندین فردی بود که دکتر موری در روز فوت مایکل تلفنی با آنها صحبت کرده بود. او گفت که در ساعت ۱۰:۲۰ به موری زنگ زده بود تا دستور وی را در مورد یکی از بیمارانش که قرار بود در بیمارستان هیوستون تحت عمل جراحی قرار بگیرد، جویا شود.

کانسوئلا انجی، یک کارمند داوطلب در مطب دکتر موری واقع در لاس وگاس گفت که موری به آنها گفته بود وظیفه‌ی مراقبت از مایکل جکسون را برعهده گرفته است و برای جانشینی خود در مطب به دنبال یک فرد شایسته می‌گردد. داده‌ها نشان می‌دهد که موری در ساعت ۱۱:۱۸ با این مطب تماس حاصل کرده بود.

آنتونت گیل یکی دیگر از بیماران دکتر موری در ساعت ۸:۴۹ با وی تماس گرفته بود. او گفت که موری کار برای مایکل را شانسی خوانده بود که تنها یک بار در زندگی به سراغ هر فردی می‌آید. گیل طی مکالمه‌ی کوتاهش با موری در روز فوت مایکل، از وی خواسته بود پزشک دیگری را به وی معرفی نماید اما پیشنهادی دریافت نکرده بود.

دادستان می‌گوید موری اتاق مایکل را ترک کرد تا به تماس‌های تلفنی‌اش برسد.

بریجت مورگان، یکی از دوست دختران متعدد کانراد موری نیز از شاهدان روز دوشنبه بود. قاضی مانع این شد که دادستان وارد حیطه‌ی خصوصی مورگان و موری شود. مورگان در ماه ژانویه گفته بود که در سال ۲۰۰۳ در کلوپی در لاس وگاس با موری که یک مرد متاهل بود، آشنا شده بود.

مورگان گفت که در ساعت ۱۱:۲۶ یعنی ۳۰ دقیقه پیش از آنکه موری متوجه‌ی ایست تنفسی مایکل شود، به او زنگ زده اما نتوانسته بود با وی صحبت کند.

نمایندگان دو شرکت مخابراتی نیز در جایگاه در مورد اطلاعات به دست آمده از تلفن موری شهادت دادند. زمانبندی تماس‌های تلفنی، یک کلید اساسی برای اثبات جرم موری به حساب می‌آید.

این دو گفتند که طی یک ساعت پیش از برقراری تماس با اورژانس یعنی از حدود ساعت ۱۱:۲۰ تا ۱۲:۲۰ موری با تلفن خود تماس برقرار کرده و پیام متنی فرستاده بود.

منبع: eMJey.com / CNN.com