وقتی موری پی به وخامت اوضاع مایکل برد، اندینگ پشت خط تلفن بود. او می‌گوید که موری ناگهان صحبت خود را قطع نمود.

"یادم می‌آید که گفتم الو، الو، الو! آنجایی؟"

اندینگ می‌گوید که صدای خش خش می‌شنید مانند آنکه گوشی در جیب یا جایی افتاده باشد. او در ادامه، صدای سرفه و زمزمه شنید که تشخیص آن دشوار بود.

اندینگ گفت که این تماس ۵ تا ۶ دقیقه به طول انجامید و موری بر روی خط بازنگشت. طبق گزارش مخابرات، موری در ساعت ۱۱:۵۱ صبح به اندینگ تلفن زده بود. تماس با اورژانس تا ساعت ۱۲:۲۱ برقرار نشد. این اختلاف زمانی بسیار با اهمیت است. اگر موری حدود ساعت ۱۱:۵۵ از وخامت حال بیمارش مطلع شده است، به چه دلیلی تماس با اورژانس را حدود ۲۵ دقیقه به درازا کشانده است؟

ماموران اورژانسی که پس از ساعت ۱۲:۲۱ خبر شدند، در ساعت ۱۲:۲۶ به اتاق مایکل رسیدند. آنها می‌گوید که مایکل دست کم ۲۰ دقیقه پیش از آن از دنیا رفته بود، یعنی در ساعت ۱۲:۰۶ دقیقه‌ی ظهر ۲۵ ژوئن ۲۰۰۹. بدین ترتیب اگر موری به محض آگاهی یافتن از ایست تنفسی مایکل، اورژانس را خبر کرده بود، پزشکان چند دقیقه برای نجات جان مایکل، پیش از آنکه قلبش از کار بیافتد، فرصت داشتند.

دادستانی روز گذشته بار دیگر به قاضی یادآور شد که متهم طی مدت زمانی که باید از بیمارش مراقبت می‌کرد، ۱۱ تماس از تلفن خود برقرار کرده بود.

بریجت مورگان، یک دوست دختر سابق دیگر گفت که حدود نیم ساعت پیش از ایست تنفسی مایکل به موری زنگ زده بود اما نتوانست با وی صحبت کند.

نیکول آلوارز ۲۹ ساله، دوست دختر کنونی و مادر فرزند نوپای کانراد موری شاهد دیگر دادستان بود. او در سال ۲۰۰۵ موری را در کلوپ آقایان در لاس وگاس، جایی که در آن پیشخدمت بود، ملاقات نمود.

دادستان از او پرسید: "آیا هنگامی که رابطه‌ی خود را با دکتر موری آغاز کردید، می‌دانستید که او از زنان دیگر صاحب شش فرزند است؟"

قاضی مایکل پاستور سوال را بی‌ربط دانست و از آلوارز خواست پاسخی ارائه ندهد.

دادستان ادامه داد که آیا وقتی در لاس وگاس با موری آشنا شد، می‌دانست که او مردی متاهل و دارای فرزند است؟ نیکول پاسخ داد که به خاطر نمی‌‌آورد. البته او بعدا در شهادتش گفت که موری در یک خانه‌ی دایمی در لاس وگاس با همسرش زندگی می‌کرد.

آلوارز در مارس ۲۰۰۹، پسر موری را به دنیا آورد. او گفت که تصمیم داشت پسرش را همراه خودشان به لندن ببرند، جایی که موری وظیفه داشت طی برگزاری کنسرت‌های مایکل، مراقب سلامتیش باشد.

دادستان فیش خریدی را ارئه داد که نشان می‌داد دکتر موری ۶ بسته‌ی دارو را از داروخانه‌ای در لاس وگاس به آپارتمان اجاره‌ای نیکول که موری هزینه‌اش را پرداخت می‌کرد؛ فرستاده بود. موری داروی پروپوفول را از همین داروخانه خریداری کرده بود. نیکول گفت که هرگز درون جعبه‌ها را نگاه نکرده بود.

او گفت که موری هر شب آپارتمان را به مقصد خانه‌ی مایکل ترک میکرد. اما هیچ چیزی در مورد درمان‌ها به وی نمی‌گفت.

نیکول طی سوال و جواب بارها درخواست تکرار پرسش‌ها را میکرد تا اینکه قاضی ناچار شد در مورد حواس پرتی‌اش به او اخطار دهد.

همچنین در این روز بازرس پزشکی قانونی گفت که ۱۲ شیشه‌‌ی حاوی پروپوفول را در گنجه‌ای در اتاقی که مایکل در آن درگذشت، پیدا کرده بود.

الیسا فلیک گفت که ۹ تا از این شیشه‌ها درون کیفی قرار داشت که بر رویش علامت لوازم بچه زده شده بود. داروهای دیگر از جمله ۶ بطری بی‌حس کننده‌ی لیدوکائین و سرنگ‌های تزریق بخش دیگری از کشفیات پلیس در خانه‌ی مایکل بودند. بخشی از داروها در کنار تخت مایکل قرار داشتند.

وکیل مدافع از فلیک پرسید که آیا مایکل می‌توانسته از روی تخت به این داروها دسترسی داشته باشد؟ قاضی شاهد را از پاسخگویی به این پرسش منع کرد. اما فلیک پاسخ داد که شیشه و سرنگ پروپوفول در فاصله‌ی ۶۰ سانتی‌متری تخت قرار داشتند.

وکیل مدافع پرسید که آیا او میزان داروی باقی مانده در شیشه‌ها را بررسی کرده بود؟

"شیشه‌های داروی بسیاری در اتاق بود. نمی‌دانم کدام بیشتر یا کمتر حاوی دارو بود."

منبع: eMJey / AP / LA Times / Yahoo News