۲۳ ژوئن ۲۰۰۹: اجرای افسانه‌ای مایکل بر روی صحنه‌ی استپل سنتر در لس آنجلس، جهت آمادگی تور کنسرت‌هایش در لندن.
۲۴ ژوئن: تمرین مجدد. مایکل شاد و خوش‌بین سالن را ترک می‌کند و در ساعت ۱ صبح ۲۵ ژوئن به خانه می‌رسد.
در همین زمان ماموران امنیتی، اتومبیل بی‌ام‌و کانراد موری را مشاهده می‌کنند.

روز ۲۵ ژوئن، منزل مایکل در هالمبی هیلز، لس آنجلس

۱:۳۰ دقیقه‌ی صبح: کانراد موری مداوای بیخوابی مایکل را آغاز می‌کند.

۲ صبح: قرص‌های والیوم تجویز می‌شود که البته برای درمان بیخوابی مایکل کارساز نمی‌افتد.

۳ صبح: تزریق داخل وریدی دیازبیم

۵ صبح: داروهای دیگر.

۷:۳۰ صبح: تزریق داروها از طریق کیسه‌ی سرم.

۱۰:۴۰ تا ۱۱ صبح: تزریق پروپوفول. مایکل دچار ایست تنفسی می‌شود و می‌میرد، پیش از آنکه پزشکان اورژانس سر برسند.
در زمان انجام تزریق تنها دو نفر: ام‌جی و موری در اتاق حاضر بودند.

۱۱:۵۱ صبح: تماس تلفنی موری ۱۱ دقیقه به طول می‌انجامد. فردی که با او صحبت می‌کرد به پلیس گفته است که در آن طرف خط، سرو صداهایی می‌شنید، گویا موری تازه پی برده بود که مایکل نفس نمی‌کشد.

۱۲:۱۲ بعد از ظهر: موری پیغامی برای امیر ویلیامز، دستیار شخصی مایکل می‌فرستد و تقاضای کمک می‌کند.

۱۲:۱۵ بعد از ظهر: ویلیامز با موری تماس می‌گیرد و موری می‌گوید که مایکل واکنش بدی نشان داده است. ویلیامز با یک مامور امنیتی تماس می‌گیرد که در آن زمان در خانه حضور ندارد.

۱۲:۱۷ بعد از ظهر: ویلیامز با آلبرتو آلوارز، یک مامور امنیتی دیگر که در اتاقکی خارج از خانه مستقر بود، تماس می‌گیرد. آلوارز با اخذ اجازه وارد خانه می‌شود و به اتاق مایکل که در طبقه‌ی بالا قرار دارد، میرود.

آلوارز می‌بیند که مایکل بر روی تخت دراز کشیده است و موری با یک دست عمل ماساژ قلبی را بر روی تشک نرم انجام می‌دهد. (ماساژ قلبی باید بر روی سطح سخت انجام گیرد.)

موری می‌گوید مایکل واکنش بدی نشان داده است و از وی می‌خواهد داروها را از روی زمین جمع آوری نماید. تماس با اورژانس هنوز برقرار نشده است.

۱۲:۲۱ بعد از ظهر: آلواز یک کیف برداشت و موری شیشه‌های دارو، کیسه‌ی سرم و باقی وسایل را درون آن ریخت.
پس از این زمان بود که موری از آلوارز خواست با اورژانس تماس بگیرد.

با توجه به اینکه موری ۲۰ دقیقه در خبر کردن اورژانس تاخیر داشته است، می‌تواند به این معنی باشد که مایکل پیش از ظهر از دنیا رفته بود.

۱۲:۲۶ بعد از ظهر: پزشکان اورژانس در اتاق مایکل هستند. چشمان مایکل ثابت و مردمک چشم او باز شده است. بدنش سرد است. ضربان قلب ندارد.

ماموران اورژانس هیچ نشانی از امکانات مورد نیاز برای مدیریت تزریق پروپوفول در محل نمی‌بینند. از موری در مورد داروهای تزریقی می‌پرسند. موری پاسخ می‌دهد اما اسمی از پروپوفول نمی‌برد.

دادستانی می‌گوید دانستن این نکته می‌توانست به پزشکان کمک کند.

بیمارستان به مامورانش می‌گوید که تلاش بیشتر، بیهوده است.

۱:۰۷ بعد از ظهر: آمبولانس مایکل را به بیمارستان یو‌سی‌ال‌ای منتقل می‌کند.

۱:۱۳ بعد از ظهر: مایکل در اورژانس بیمارستان بستری میشود.

پزشکان در بیمارستان از موری می‌پرسند که چه داروهایی به مایکل تزریق کرده است. والیوم و فلوماکس از این داروها هستند اما نامی از پروپوفول برده نمی‌شود.

پزشکان همچنان در تلاش‌اند تا مایکل را به زندگی بازگردانند.

۲:۲۶ بعد از ظهر: دکتر کوپر در یو‌سی‌ال‌ای فردی است که فوت مایکل را اعلام می‌کند.

در این زمان موری در بیمارستان سرگرم گفتگو با مامور امنیتی مایکل است.

پلس روز بعد در ۲۶ ژوئن از موری بازجویی می‌کند و تازه در آن هنگام است که نام پروپوفول به میان می‌آید.

گزارش پزشکی قانونی: علت مرگ، مسمومیت با پروپوفول است.

موارد نقض استاندارد پزشکی از دید دادستان:

نبود امکانات پزشکی لازم در مکان تزریق پروپوفول.
پروپوفول درمان بیخوابی نیست.
تزریق همزمان داروهای مختلف که اثر هم‌افزایی دارند.
ماساژ قلبی غیر موثر. این عمل باید بر روی سطح سخت انجام شود. موری آن را بر روی تشک نرم انجام داده بود.
عدم برقراری تماس فوری با اورژانس ۹۱۱.
ندادن اطلاعات صحیح در مورد داروهای تجویزی به پزشکان.

منبع: eMJey / Fox News