مقدار پروپوفول تزریقی به مایکل برای جراحی مناسب بود

مقدار داروی بیهوش کننده ای که کانراد موری در ساعات پایانی زندگی مایکل به وی تزریق نمود، برابر با مقداری بود که در جراحی های عمده در داخل اتاق های مجهز بیمارستان به بیماران تزریق می گردد. علاوه بر آن، این تزریق از مرزهای استاندارد پزشکی کاملا به دور بود. پزشکی قانونی در گزارش خود نوشته است: "استاندارد تزریق پروپوفول رعایت نشده بود. تجهیزات مناسب، نظارت بر بیمار طی بیهوشی، دقت در اندازه گیری تزریق و احیای بیمار مد نظر قرار نگرفته بود."

پلیس یک مخزن اکسیژن خالی را در کنار تختی که مایکل رویش جان سپرده بود پیدا کرد. تجهیزات پزشکی به برق متصل نبودند و هیچ صفحه ی هشدار دهنده یا کنترل کننده ی مخصوص تزریق در محل یافت نشد.

خواب آورهای موجود در خون مایکل که طی چند ساعت پیش از مرگش به او تزریق شده بود، تاثیر پروپوفول بر ریه ها و قلب مایکل را شدت بخشیده بود.

یک پزشک مختصص بیهوشی در گزارش پزشکی قانونی نوشته است: "تا جایی که من اطلاع دارم از پروپوفول برای درمان بیخوابی استفاده نمی شود." این پزشک زیر واژه ی نمیشود را به عنوان تاکید خط کشیده است. او نوشته است تنها گزارش هایی که از استفاده ی مقدار کشنده ی پروپوفول در داخل خانه در دست است (اولین بار در سال ۱۹۹۲) مربوط به پرونده های خودکشی، قتل و یا تزریق تصادفی می باشد.

در ادامه آمده است که نظارت مستمر و شدید بر بیماری که با پروپوفول بیهوش شده است، به خاطر ریسک بسیار بالای این دارو، الزامی است: "مرز باریکی بین تسکین درد و بیهوشی کامل توسط این دارو وجود دارد."

این پزشک در مورد مقدار داروی پیدا شده در خون مایکل نوشته است: "مقدار یافت شده در خون برابر با مقداری است که در جراحی ها برای بیهوشی کامل استفاده میشود."

منبع: eMJey / LA Times