در اقرار نامه ی ضمیمه شده به این سند، عنوان شده که کانراد موری، پزشک متخصص قلب به ماموران پلیس لس آنجلس گفته است که وی به مدت شش هفته مایکل را به خاطر بیخوابی تحت درمان قرار داده بود. او هر شب ۵۰ میلی گرم پروپوفول به مایکل تزریق میکرد. اما او می ترسید که مایکل به این دارو اعتیاد پیدا کند. به همین خاطر سعی کرد این دارو را با مسکن های دیگری جایگزین نماید. او دوز پروپوفول را به ۲۵ میلی گرم کاهش داد و آن را با خواب آورهای لورازپام و میدازولام مخلوط کرد. در روز ۲۳ ژوئن، دو روز پیش از مرگ مایکل، او این دو خواب آور را بدون پروپوفول به مایکل تزریق نمود و مایکل توانست بخوابد.

مایکل پس از انجام تمرین کنسرت، در ساعات اولیه ی صبح ۲۵ ژوئن به خانه بازگشت و به خاطر بالا بودن سطح آدرنالین خونش قادر به خوابیدن نبود. این در حالی بود که او می خواست برای تمرین روز بعد خود را آماده نماید. کانراد موری سعی کرد با استفاده از داروی های خواب آور و بدون استفاده از بیهوش کننده ی پروپوفول مایکل را خواب کند.

در این اقرار نامه کانراد موری گفته است که مایکل، نام "شیر" را برای پروپوفول استفاده میکرد. این داور سفید رنگ است.

او در ساعت ۱:۳۰ دقیقه ی صبح ۲۵ ژوئن به مایکل داروی خواب آور والیوم تزریق کرد. اما وقتی این دارو اثر نکرد، در ساعت ۲ صبح، تزریق لورازپام (نام تجاری، آتیوان) را انجام داد. در ساعت ۳ صبح، وقتی مایکل پس از تزریق این دارو ها همچنان بیدار بود، خواب آور سوم یعنی میدازولام (نام تجاری، ورسد) را به وی تزریق نمود. در طی ساعت های بعدی او باز هم داروی های خواب آور به مایکل تزریق کرد. در ساعت های ۵ و ۷:۳۰ دوباره لورازپام و میدازولام به مایکل تزریق شد که هیچ کدام او را خواب نکردند. نهایتا پس از آنکه مایکل به طور مکرر پروپوفول درخواست نمود، کانراد موری در ساعت ۱۰:۴۰ دقیقه ی صبح، ۲۵ میلی گرم از بیهوش کننده ی پروپووفول (نام تجاری، دیپریوان) را که با داروی لیدوکائین (نام تجاری، زالوکن) رقیق شده بود، وارد بدنش کرد.

دکتر دیوید زرا، رئیس دپارتمان بیهوشی در دانشگاه کارولینای شمالی می گوید اگر فردی بر اثر تزریق ترکیبی از داروهای خواب آور فوت کند، اصلا جای تعجب ندارد.

"تمامی این داروها اثر یکدیگر را تشدید میکنند. گرچه اثر پروپوفول از سایر داروها بیشتر است."

لی کانترل، رئیس بخش سم شناسی در سن دیگو میگوید: "۲۵ میلی گرم پروپوفول مقدار زیادی نیست. احتمالا این ترکیب داروهای خواب آور (بنزودیازپاینز) بوده که ماشه را کشیده است. هیچ کس این همه دارو را یک جا به یک فرد بیخواب نمیدهد."

گرچه کانراد موری تزریق پروپوفول را از همان ابتدا به پلیس اعتراف کرد اما آنها نتوانستند مدرکی را بیایند که نشان دهد کانراد موری تحت پروانه ی طبابت اش یا شماره ی رد گیری اداره ی نظارت بر دارو، پروپوفول را خریداری کرده یا سفارش داده است. موری به پلیس گفت که او نه پروپوفول خریده است و نه سفارش خرید آن را داده است. اما ماموران در بازرسی یک داروخانه در لاس وگاس در تاریخ ۱۱ آگوست، مدارکی به دست آوردند که نشان میداد دکتر موری به شیوه ای قانونی، این دارو را از داروخانه ی لاس وگاس خریداری کرده بود.

ماموران پلیس ۸ شیشه ی حاوی پروپوفول را همراه با داروها و قرص های دیگری در صندوقی در خانه ی مایکل یافتند که توسط پزشک متخصص قلب، کانراد موری، پزشک متخصص پوست، آرنولد کلین و پزشک متخصص روماتیسم، دکتر آلن متزگر برای مایکل تجویز میشد. کانراد موری شخصا پلیس را از وجود این صندوق با خبر کرده بود. داروهای دیگری که در خانه ی مایکل پیدا شدند، عبارتند از والیوم، تمزولازین، لورازپام، تمازپام، کلونازپام، ترازادون و تیزانیدین. آنها پروپوفول را در کیف طبابت کانراد موری نیز یافتند. موری به پلیس گفت که او اولین دکتری نبود که داروی خواب آور قوی به مایکل تزریق میکرد. حداقل دو پزشک ناشناس طی ماه های مارس و آپریل سال ۲۰۰۹ در آلمان به مایکل پروپوفول تزریق کردند.

مرز بین مقدار مطمئن و خطرناک پروپوفول باریک است و همیشه باید یک متخصص بر بالین فردی که تزریق دریافت کرده، حاضر باشد. مصرف خانگی پروپوفول عملا پیش از این شنیده نشده بود. تزریق پروپوفول در اتاق های عمل انجام میشود، زیر نظر متخصص بیهوشی و در حضور امکانات کامل پزشکی.

موری گفته است که بنا به درخواست مایکل با دکتر دیوید آدامز در لاس وگاس تماس گرفت تا او تزریق پروپوفول را برای مایکل انجام دهد. تزریق در مطب یک پزشک زیبایی توسط آدامز انجام گرفت و موری نیز حاضر بود.

موری به پلیس گفته است از همان ابتدا که به عنوان پزشک مایکل کارش را آغاز کرد، مرتب از وی می پرسید که غیر از وی، چه پزشکان دیگری در اختیار داشته است و آنها چه داروهایی به او داده اند اما مایکل اطلاعاتی نمی داد. موری متوجه ی علائم تزریق روی دست و پای مایکل شد و وقتی از او دلیلش را پرسید، مایکل به وی پاسخ داد ترکیبی از مایعات برای کمک به وی به او تزریق شده بود.

علاوه بر موری، ماموران اسناد پزشکی دکتر آرنولد کلین، دکتر آلن متزگر، دکتر دیوید آدامز، دکتر دیوید اسلاویت که برای اجرای کنسرت از مایکل تست سلامت به عمل آورده بود، دکتر رندی روزن، دکتر مارک تدریسای و پرستار شریلین لی را جمع آوری کرده اند.

کانراد موری به پلیس گفته است که پس از تزریق پروپوفول مایکل را فقط به مدت ۲ دقیقه برای رفتن به دستشویی تنها گذاشته بود و پس از بازگشت متوجه ی نفس نکشیدن وی شده بود. گزارش شده است که مایکل در ساعت ۱۰:۴۰ دقیقه ی صبح ۲۵ ژوئن به خواب رفت و قلبش در ساعت ۱۱ صبح از کار افتاد. موری گفته است پس از ۱۰ دقیقه تحت نظر قرار دادن مایکل، او اتاق را برای رفتن به دستشویی ترک کرد. وقتی برگشت ساعت ۱۱ بود و مایکل نفس نمی کشید. او بلافاصله با استفاده از تنفس مصنوعی و تزریق فلومازلین (نام تجاری، انکسیت) یک داروی به هوش آورنده برای از بین بردن تاثیر پروپوفول، عملیات احیای مایکل را آغاز کرد.

اما پلیس به تناقضاتی بر خورد کرده است. گوشی همراه کانراد موری نشان میدهد که او روز ۲۵ ژوئن از ساعت ۱۱:۱۸ تا ۱۲:۰۵ دقیقه ی صبح، سه تماس تلفنی جداگانه برقرار کرده بود که مدت شان در جمع ۴۷ دقیقه میشود. اما موری می گوید در طی این مدت مشغول انجام عملیات احیا بر روی مایکل بوده است.

موری پس از آنکه متوجه شد مایکل نفس نمی کشد، با منشی خصوصی مایکل تماس گرفت و خواست تا ماموران حفاظتی را به طبقه ی بالا به اتاق مایکل بفرستد. اما پس از چند دقیقه که از کمک خبری نشد، موری به طبقه ی پایین دوید و به آشپرخانه رفت. او از آشپز خواست که پسر بزرگ مایکل، پرینس را به طبقه ی بالا بفرستد. موری گفت که او تا رسیدن ماموران اورژانس به انجام عملیات احیا ادامه داد. موری همان روز پلیس را از تزریق پروپوفول به مایکل مطلع ساخت.

اما موری در بازجویی دیگری به پلیس گفته است که برای برقراری تماس تلفنی با مطب و اعضای خانواده اش، مایکل را که تحت تاثیر پروپوفول قرار داشت، تنها گذاشته بود. وقتی بازگشت متوجه شد که مایکل نفس نمی کشد. عملیات احیا را شروع کرد و یکی از کارمندان مایکل، به مرکز فوریت های ۹۱۱ زنگ زد. سلطان پاپ ۵۰ ساله به بیمارستان یو سی ال ای برده شد و مدتی بعد خبر فوت وی اعلام گردید.

موری ماموران اورژانس یا پزشکان بیمارستان یو سی ال ای را در جریان تزریق پروپوفول به مایکل قرار نداد و به آنها گفته بود که فقط داروی لورازپام و سپس فلومازلین را برای از بین بردن اثر لورازپام، به وی تزریق نموده است. پس از بازجویی پلیس بود که موری به تزریق پروپوفول اعتراف کرد.

در واکنش به گزارش روزنامه ی ال ای تایمز، وکیل کانراد موری این ادعا ها رد کرده و گفته است که موکل وی هیچگاه به پلیس نگفته است که در ساعت ۱۱ صبح متوجه ی نفس نکشیدن مایکل جکسون شده بود و یا نگفته است که برای برقراری تماس تلفنی بیمارش را ترک کرده بود. این وکیل با حفظ مواضع قبلی خود اعلام کرده است که حاضر نیست بر اساس گفته های منابعی که نامشان را فاش نمی کنند، اظهار نظر نماید.

اهمال موری در تزریق بیهوش کننده ی قوی پروپوفول که مخصوص اتاق های عمل است، می تواند او را با جرم قتل غیر عمد و یا حتی قتل درجه دوم مواجه کند.

خانواده ی مایکل روز دوشنبه پس از افشای این اطلاعات، در بیانیه ای اعلام داشتند که به روند قانونی پرونده و تلاش ماموران رسیدگی کننده، اعتماد کامل دارند.

"خانواده در انتظار روزی است که عدالت اجرا شود."

منبع: eMJey / AP / LA Times