سه شنبه، ۶ مرداد ۱۳۸۸ | 28/07/2009
پزشک مایکل قبل از مرگش به او دارو داد
دیروز، دوشنبه افسر پلیسی که نخواست نامش فاش شود، به آسوشیتدپرس گفت که پزشک متخصص قلب، کانراد موری که توسط مایکل برای مراقب از او استخدام شده بود، شب قبل از مرگ مایکل، ۲۴ ژوئن، ساعاتی پس از نیمه شب، به او داروی بیهوشی پروپوفول (دیپریوان) تزریق کرده بود.
لازم به ذکر است که هنوز پزشکی قانونی بطور رسمی نتیجه ی سم شناسی بدن مایکل را اعلام نکرده است و هرگونه اظهار نظر قطعی منوط به وجود گواهی پزشکی قانونی است.
پلیس میگوید مایکل ۲ سال بود که برای نجات خود از بیخوابی، زیر نظر پزشک یا پزشکان خود داروی پروپوفول دریافت میکرد. پلیس در حال بررسی این موضوع است که به جز کانراد موری دیگر چه پزشکانی به مایکل داروی بیهوشی داده اند.
پروپوفول میتواند با ایجاد اختلال در سیستم تنفس فرد، ضربان قلب او را نامنظم کند و در نهایت باعث ایست قلبی شود. به خاطر ریسک بالای این دارو، آن را فقط در اتاق های مجهز به امکانات پزشکی و تحت نظر متخصصین استفاده میکنند. روی جعبه ی این دارو هشدار داده شده است که در صورت تزریق، فرد در تمام مدت بیهوشی باید بطور مداوم زیر نظر پزشک باشد و مخزن و ماسک اکسیژن حتما باید در دسترس باشد تا اگر تنفس فرد مختل شد، بتوان سریعا به او امداد رساند.
پلیس گفته است در اتاق خواب مایکل، سه مخزن اکسیژن و ۱۵ مخزن دیگر نیز در اتاق نگهبانی وجود داشت. همچین شیار قطره چکانی در اتاق مایکل پیدا شده است که مایع دیپریوان را قطره قطره وارد رگش میکرده است. دکتر وی با قطع این تزریق قطره ای، مایکل را به هشیاری باز میگردانده است.
از کانراد موری ۵۱ ساله در اوراق دادگاه، به عنوان مظنون به ارتکاب قتل غیر عمد یاد شده است. موری در تحقیقات پلیس با آنها همکاری کامل داشته است.
داروی بیهوشی پروپوفول به بیمارانی که باید در اتاق عمل جراحی شوند، تزریق میشود و به گفته ی پزشکان متخصصی که در رابطه با پرونده ی مرگ مایکل اظهار نظر کرده اند، استفاده از آن برای خواب کردن فرد در خانه و به دور از تجهیزات پزشکی، کژکاری حرفه ای محسوب میشود.
وکیل دکتر موری همچنان اصرار دارد که موکلش هیچ دارویی که منجر به مرگ مایکل شده باشد به وی تزریق نکرده است. او در مورد ادعاهای این افسر پلیس گفته است که او در مورد شایعات و یا گفته های اشخاص ناشناس، اظهار نظر نمی کند.
کانراد موری در ماه می امسال پزشک مخصوص مایکل شد و قرار بود او را طی برگزاری کنسرت های لندن زیر نظر داشته باشد. او طی این مدت در عمارت بل ایر در لس آنجلس در خانه ی مایکل مهمان بود.
او روز پنج شنبه ۲۵ ژوئن، مایکل را بیهوش در اتاقش پیدا کرد و سعی نمود با یک دست در حالیکه دست دیگرش را برای حفاظت از بدن نحیف مایکل پشت کمر وی قرار داده بود، احیا نماید.
دقیقا مشخص نیست چقدر طول میکشد تا اورژانس را خبر کند اما وکلیش گفته است در اتاق مایکل دستگاه تلفن موجود نبود و حدودا نیم ساعت طول کشیده است تا موری بتواند یکی از کارمندان مایکل را در آن قصر سه طبقه پیدا کند و از او بخواهد به اورژانس زنگ بزند. موری گفته است خودش آدرس دقیق خانه ی مایکل را نمی دانسته است. بالاخره تماس با اورژانس در ساعت ۱۲:۲۱ دقیقه ی بعد از ظهر انجام شد و ماموران اورژانس ظرف سه دقیقه به خانه ی مایکل رسیدند و دکتر موری را دیدند که همچنان بر روی سینه ی مایکل فشار میاورد تا او را احیا کند. ماموران اورژانس نیز به مدت ۴۲ دقیقه تلاش میکنند تا مایکل را به زندگی بازگردانند. آنها سپس مایکل را درون آمبولانس آژیرکشان به بیمارستان دانشگاه لس آنجلس میبرند. مایکل در ساعت ۱۴:۲۶ از دنیا میرود.
لاتویا خواهرش که همراه با سه فرزند وی، او را در بیمارستان دیده بود، در مصاحبه ای گفت که سینه ی مایکل از فرط انجام عملیات احیا و شوک الکتریکی، ملتهب و قرمز بود.
این افسر پلیس گفته است که طبقه ی سوم خانه ی مایکل در انحصار خودش، فرزندانش و پزکشش دکتر موری بود و هیچ کس دیگه ای به جز این پنج نفر حق ورود به آن طبقه را نداشت.
اتاق مایکل بسیار به هم ریخته بوده و حدود بیست کاغذ که رویشان چیزی دست نویس شده بود، به دیوار زده شده بود.
بر روی یکی از این کاغذها نوشته شده بود «بچه ها دوست داشتنی و پاک هستند.»
بخاری ها و سیستم گرم کننده فعال بودند و دمای این طبقه بطرز غیر معمولی بالا بود زیرا مایکل همواره احساس سرما میکرد.
منبع: eMJey / AP
