در حالیکه هنوز نتیجه ی کالبد شکافی و سم شناسی بدن مایکل اعلام نشده است، هائفلین میگوید که مایکل در لحظه ی مرگش مقدار کشنده ای از داروهای مسکن بسیار قوی، دمرول و پروپوفول را در بدن خود داشته است. وی میگوید آخرین بار در سال ۱۹۹۸ به مداوای مایکل پرداخته بود و یکبار نیز در سال ۲۰۰۲ در مداوای وی که توسط یک عنکبوت سمی گزیده شده بود، شرکت داشته است.

هائفلین میگوید مایکل وی را در جریان استفاده ی بسیار خود ار داروهای مسکن در سال ۲۰۰۲ قرار داده بود. در آن سال مرتب مسکن بسیار قوی دمرول به او تزریق میشد. وی در این مصاحبه گفت که برای هیچ کدام از مصاحبه هایش پولی دریافت نکرده است. در طی مصاحبه هایش، هائفلین نام برخی از پزشکانی را که باور دارد به مایکل مسکن میداده اند، افشا کرده است. او همچنین گفت که خانواده ی جکسون به تعقیب قضایی پزشکانی خواهند پرداخت که اعتقاد دارند در مرگ مایکل نقش داشته اند.

هائفلین گفته است که مایکل از پزشکانش تزریق کولاژن و بناکویین، که از بین برنده ی لکه های رنگ پوست (۱) است، دریافت کرده بود. این پزشک همچنین گفته است که مایکل برای درمان وجود آکنهء روی بینی و صورتش، تزریق سلستاین که یک کورتیزون قوی است را دریافت کرده بود. هائفلین با تزریق کولاژن و کورتیزون مخالفت کرده بود. زیرا مایکل مبتلا به لوپوس بود (۲) و نمی بایست کولاژن دریافت میکرد. او میگوید تزریق کولاژن میتواند باعث تحلیل رفتن بافت های صورت شود.

"من به او گفتم که او دیگر نباید چیزی تزریق کند زیرا داشت بافت صورت و بینی اش را شل میکرد."

هائفلین میگوید پزشکی با نام مستعار عمر آرنولد، یکی از آنهایی است که این درمان ها را برای مایکل تجویز کرده اند.

هائفلین در پایان اضافه کرد که خانواده ی جکسون در فکر برخورد قانونی با ایان هالپرین هستند. در ماه های گذشته در همین صفحه مطالبی را در مورد دروغ سازی ها و شایعه پردازی های هالپرین در مورد مایکل خواندید. برای مثال او گفته بود چشم چپ مایکل نابینا شده است و نیاز به پیوند ریه دارد. او اوایل این ماه کتابی تحت عنوان "Unmasked: The Final Years of Michael Jackson" منتشر کرده و در آن نوشته است که مایکل جکسون همجنس گرا بود و همین مسئله موجب مرگش شد!

هائفلین میگوید طرفداران مایکل باید این کتاب را بایکوت کنند و آن را در خیابان ها آتش بزنند.

(۱) ویتیلیگو

مایکل بر اثر بیماری ویتیلیگو رنگدانه های پوستش را از دست داده بود و پوست صورتش بسیار سفید شده بود. به گفته ی این پزشک، مایکل برای از بین بردن دانه های کوچک رنگی به جا مانده بر روی صورتش، بناکویین تزریق کرده بود. از بین بردن لکه های رنگی در مراحل پیشرفت بیماری ویتیلیگو، از راههای رایج درمان پزشکی به منظور یکدست کردن رنگ پوست است و توسط پزشکان توصیه میشود.

بیماری ویتیلیگو درد جسمانی ندارد اما می تواند عوارض روحی دردناکی بر روی فرد مبتلا بر جا بگذارد. شیوع این بیماری در جهان ۱% است.

(۲) لوپوس

لوپوس بیماری نقص سیستم ایمنی بدن است که می تواند قسمت های مختلف بدن، پوست، مفاصل، قلب، ریه ها ، خون، کلیه ها و مغز را درگیر کند.

سیستم ایمنی بدن به صورت طبیعی، آنتی بادیهایی دارد که علیه ویروس ها و دیگر مواد خارجی (آنتی ژن ها) که موجب اختلال سیستم ایمنی بدن میشوند، عمل میکنند. در بیماری لوپوس، سیستم ایمنی نمی تواند فرقی بین ماده خارجی و سلول ها و بافت خود بدن بگذارد. در نتیجه به بافت خودی حمله می کند . این روند دلیل التهاب و درد و صدمه، در قسمتهای مختلف بدن مبتلایان به لوپوس است.

علائم شایع این بیماران درد و تورم مفصلی است که بیشتر مفاصل کوچک را درگیر می‌کند. این درد ها ممکن است مداوم و یا گذرا باشند. در کنار این دردها ضایعات پوستی در بیماران ایجاد می‌شود به این صورت که بیماران وقتی در معرض نور خورشید قرار می‌گیرند، پوست صورتشان قرمز رنگ می‌شود و ضایعات شبیه بال پروانه ممکن است روی گونه ‌ها و پل بینی ایجاد شود. زخم‌هایی هم در دهان این بیماران ایجاد می‌شود، علاوه بر اینکه این بیماری همراه با ریزش مو هم هست. علائم خستگی، تب با علت نامشخص و کاهش وزن هم ممکن است در این افراد ایجاد شود.

منشا و دلایل ابتلا به لوپوس ناشناخته است ولی عوامل محیطی و ژنتیکی میتواند در ایجاد بیماری نقش داشته باشد. بعضی از عوامل محیطی که می تواند این بیماری را بیدار کند، عبارتند از عفونت ها، هورمون ها، داروهایی مانند آنتی بیوتیک ها و گروه پنی سیلین ها، نور ماوراء بنفش مانند آفتاب و لامپهای مهتابی و فشارهای عصبی زیاد.

لوپوس در هر سنی میتواند بروز کند. ۹۰% از بیماران را زنان تشکیل می دهند. و در رنگین پوستان ۲ تا ۳ برابر بیشتر از بقیه افراد است.

منبع: eMJey / Access Hollywood / lupus.ir