1 -
2 -
3
-
4 -
5 -
6 -
7 -
8 -
9 -
10
- 11
- 12
- 13 - 14
- 15
- 16
- 17
- 18
- 19
- 20
- 21
- 22
- 23
- 24
در 17 آپريل سال 1991، يك
شركت كوچك موسيقي
رقص هندي، «نيشنز ركوردز» را تهديد كرد كه اگر
مايكل، از نام آنها براي
محصولات خود استفاده كند، او را به دادگاه
ميكشانند. «كاترين كانُويل» ادعا
كرد كه آنها براي مدت 3 سال، محصولات خود را با اين نام (نيشنز ركورد) به
فروش ميرسانده اند و به اعتبار جهاني دست يافته اند. بنابراين مايكل، نام
محصولات خود را به «MJJ» تغيير داد.
در سپتامبر سال 1991، در مراسم جوايز
كليپهاي موسيقيِ «اِم.تي.وي»، اعلام شد كه جايزه ي «طلايه دار كليپ
موسيقي»، مهمترين جايزه ي «اِم.تي.وي»، از اين پس با نام ”مايكل جكسون“ به
برندگان اهدا خواهد شد. «بُن جُوي» اولين كسي بود كه اين جايزه را دريافت
كرد.
در نوامبر سال 1991، تيزر تبليغاتي آلبوم
جديد و مدتها وعده داده شده ي مايكل، به مدت 30 ثانيه، و به كارگرداني
«ديويد لينچ» از تلويزيون پخش شد. اين آلبوم «Dangerous»
نام داشت.
بالاخره در 14 نوامبر سال 1991، اولين كليپ
موسيقي از آلبوم «Dangerous» با نام «Black or White» براي اولين بار در 27
كشور جهان از تلويزيون پخش شد. تعداد بينندگان آن 500 ميليون نفر تخمين زده
شد و اين بالاترين آماري بود كه تا آن زمان براي پخش تلويزيوني يك كليپ
موسيقي بدست آمده بود.
[كليپ «Black Or White»]
در اين كليپ افرادي همچون «مكالي
كالكين [بازيگر نقش «كوين» در فيلم «تنها در خانه»]، برندي
[دختر «جكي» برادر
مايكل]، بارت سيمپسون، جورج ونت و هوي دي [خواننده ي رَپ] حضور داشتند.
كليپ «Black Or White» توسط «جان لنديس» [كارگردان كليپ «Thriller»]، كارگرداني
شد.
بعد از اولين نمايش اين كليپ، مطبوعات از
شدت هيجان ديوانه شدند. كليپ جديد مايكل با
خود يك رويداد بزرگ به همراه
داشت! بعد از 4 سال انتظار، بازگشت مايكل با موفقيت فوق العاده اي همراه
بود.
تنها چند ساعت پس از نمايش «Black
Or White»،
اين كليپ از تمام شبكه هاي خبري سرتاسر دنيا در حال پخش بود و بلافاصه
غوغايي بر سر قسمت پاياني اين كليپ كه تا اندازه اي خشونت آميز بود
[قسمت
مربوط به پلنگ سياه] به پا شد و به جنجالي جهاني منجر گرديد.
به ويژه مادران و پدران از
آنچه كه رسانه ها صحنه هايي خشونت
آميز و جنسي مربوط به شكستن شيشه و تظاهر مايكل جكسون به
استمنا ناميدند، آشفته
شده بودند.
[قسمت مروبط به پلنگ سياه از كليپ «Black Or White»]
سخنگوي مايكل در رابطه با اين موضوع عنوان
كرد كه مدل رقص مايكل در اين قسمت، تعبير او را از رفتار وحشي و حيواني
پلنگ نمايش ميدهد.
مايكل موافقت كرد
كه اين قسمت 4 دقيقه اي
را از كليپ حذف كند و بيانيه اي در اين باره منتشر كرد:
”فكر كردن راجع به اين مسئله كه كليپ «Black
Or White» ميتوانست بر روي رفتارهاي كودكان يا بزرگسالان تأثيرات مخربي
بر جاي بگذارد، آزارم ميدهد. من هميشه كوشيده ام تا الگوي خوبي باشم. بنابراين
تغييراتي در اين كليپ ايجاد كردم تا از هرگونه تأثير منفي بر رفتار هر شخص
جلوگيري كرده باشم. من عميقأ از بابت هر لطمه اي كه در نتيجه ي تماشاي قسمت
آخر كليپ «Black Or White»، متوجه ي كودكان، والدينشان يا سايرين شد،
متأسفم.“
اما اين تنها قسمت پاياني «Black
Or White»
نبود كه آن را تماشايي و درخور توجه ميكرد. اين اولين باري بود كه در يك
كليپ موسيقي از جلوه هاي ويژه معروف به «مورفينگ» استفاده ميشد. اين تكنيك
انقلابي، تنها در 2 فيلم[ويلو ـ ترميناتور 2] استفاده شده بود. اما هرگز در
يك كليپ موسيقي به كار نرفته بود.
مايكل براي بار ديگر بنيانگذار روشي نوين
در صنعت موسيقي بود.
اين كليپ به موفقيت فوق العاده اي دست يافت
و در صدر جدول قرار گرفت. آهنگ «Black Or White» كه گيتار آن را «اِسلَش»
گيتاريست «تفنگها و گلهاي رز ـ [Guns and Roses]» مينواخت، كامل شده ي
آهنگي است كه براي قسمت آغازين آلبوم «Bad» در نظر گرفته شده بود.
در سال 1989، زمانيكه مايكل كار بر روي
آلبوم «Dangerous» را آغاز كرد، از «بيل بُترِل» كه غزليات قسمت
«رپ» آهنگ
«Black Or White» را نوشته و همچنين دستيار توليد اين آهنگ بود، خواست تا آن
آهنگ را كه بدست فراموشي سپرده شده بود، دوباره زنده كند.
در بيست و پنجمين سالگرد مراسم جوايز
موسيقي «NAACP»، مايكل براي آهنگ «Black Or White» جايزه اي را
دريافت كرد.
چيزي كه دنياي موسيقي، 4 سال تمام در
انتظارش به سر برده بود، در 21 نوامبر سال 1991 اتفاق افتاد.
آلبوم
«Dangerous» منتشر شد. و رسم 20 ساله را در هم شكست. براي اولين بار در طول
مدت 20 سال، يك آلبوم به جاي روز دوشنبه، در سه شنبه عرضه شده بود.
از آنجا كه ممكن بود محصولاتي نظير در روز
دوشنبه وارد خاك آمريكا شوند، تصميم گرفته شد كه عمده فروشان آمريكا، نسخه
هاي آلبوم «Dangerous» را در روز سه شنبه 21 نوامبر دريافت كنند. يعني 5 روز
قبل از روزي كه رسمأ براي انتشار آن برنامه ريزي شده بود.
آلبوم «Dangerous» به مدت يك هفته در صدر جدول
75 آلبوم برتر بريتانيا قرار گرفت و 96 هفته در جدول باقي ماند.
اين آلبوم، از تمام آلبومهاي شماره يكي كه
تا به حال عرضه شده اند، سريعتر به فروش رفته است. «Dangerous» تنها سه روز پس
از انتشارش، در مكان اول جدول جاي گرفت. [مايكل با آلبوم بعدي ركورد خود را
ميشكند]
آلبوم «Dangerous» به مدت 6 هفته در صدر جدول
بهترين آلبومهاي ايالات متحده قرار داشت. اين آلبوم در مكان يازدهم جدول
آلبومهاي برتر سياه پوستان وارد شد و در هفته ي چهارم در صدر جدول قرار
گرفت و به مدت 12 هفته مكانش را حفظ كرد.
در نيمه شب 24 نوامبر،
درهاي «توير ركوردز ـ برج
صفحه هاي موسيقي» واقع در بلوار «سانسِت» در آمريكا، براي عرضه ي آلبوم
«Dangerous» به روي متقاضيان گشوده شد. در حاليكه قسمتهايي از آلبوم را بر روي
صفحه ي غول پيكر 25 فوتي كه بر بالاي برج نصب شده بود، نمايش ميداد.
پوشش سي دي «Dangerous» كه آماده شدنش 6 ماه به طول انجاميد، توسط «مارك رايدن» طراحي شده
بود. او براي تكميل اين اثر سمبليك كه با استفاده از اكريل براق شده بود، با «نانسي
دونالد» برجسته ترين كارگردان هنري كمپاني موسيقي سوني و مايكل همكاري كرد.
[پوشش آلبوم «Dangerous»]
مايكل ميخواست اين طرح رمز آميز باشد و هر
كس بتواند تعبيري از آن براي خود ارائه دهد.
براي اولين بار از زمان انتشار آلبوم «Off
The Wall»، مايكل با «كويينسي جونز» همكاري نكرد. در عوض محبوبترين تهيه
كنندگان صنعت موسيقي و بدعت گذاران فني دهه 90 را انتخاب كرد: ”«تدي
رايلي»، «برايان لورن» و باز هم «بروس سوئدن»“
مايكل همراه با «تدي رايلي»، كسي كه آهنگهاي «هيپ
هاپ» را با آوازهاي سريع تركيب كرده و در سالهاي اخير بر جدول موسيقي «R&B» حكم رانده بود، به راهش ادامه داد.
آلبوم «Dangerous» در سرتاسر جهان موفقيت فوق
العاده اي بدست آورد.
در 3 فوريه سال 1992، مايكل در طي يك
كنفرانس مطبوعاتي در تالار موسيقي راديويي شهر «نيويورك»،
اعلام كرد كه قصد دارد يك
تور جهاني ديگر را اين بار بمنظور جمع آوري پول براي مؤسسه
ي خيريه ي تازه تاسيس اش با نام «Heal The World _
دنيا را التيام ببخش»، برگزار نمايد.
[ايستگاه راديويي موسيقي شهر
«نيويورك»]
در پي آن، مايكل در مقابل دوربينهاي
خبرنگاران، قراردادي را با كمپاني «پپسي كولا» به امضا رساند.
در 18 جوئن سال 1992،
كتاب
«Dancing The Dream _ به پرواز درآوردن آرزوها»،
كه حاوي شعرها و مقالات مايكل بود، توسط
انتشارات «دابل دي» منتشر شد.
[كتاب «Dancing The
Dream»]
در 23 جوئن سال 1992، مايكل در يك كنفرانس
مطبوعاتي در مورد مؤسسه ي خيريه اش
«Heal The World»، گفت: ”من مؤسسه ي خيريه ي
«Heal The World» را براي آن تأسيس كرده ام تا صدايي باشد براي بيصداها: بچه
ها“
در 27 جوئن سال 1992، «استاديوم المپيك»
واقع در «مونيخ _ آلمان»، ميزبان اولين كنسرت از تور جهاني
«Dangerous» بود.
در استاديوم 72.000 نفره ي مونيخ، جاي سوزن انداختن نبود. طرفداران به وجد
آمده، شاهد اجراي 18 آهنگ بودند كه 4 تاي آنها از آلبوم جديد مايكل انتخاب
شده بود. رويداد پايان كنسرت، تيتر روزنامه هاي سرتاسر جهان شد: ”مايكل به
وسيله ي موتوري كه به پشتش بسته بود، بر بالاي سر طرفدارانش در استاديوم به
پرواز درآمد.“
در آگوست سال 1992، مايكل حق فيلمبرداري از
كنسرتهاي تور «Dangerous» را به شبكه ي «اِچ.بي.او» به مبلغ 12 ميليون پوند
انگلستان، فروخت. بالاترين قيمتي كه تا آن زمان براي ضبط يك كنسرت زنده،
پرداخت شده بود. تيزر تبليغاتي «اِچ.بي.او» ـ ”او به آمريكا نمي آيد، به
«اِچ.بي.او» مي آيد“ـ منتشر شد. اين تيزر تبليغاتي بالاترين امتياز را در
تاريخ اين شبكه ي تلويزيوني بدست آورد.
در 31 ژانويه سال 1993،
در 27 اُمين «Super Bowl»، شوي بين دو نيمه ي بازي فوتبال در استاديوم «رُز
باول» واقع در «پاسادنا ـ كاليفرنيا» و در برابر جمعيت 100.000 نفري داخل
استاديوم و 133.4 ميليون نفري كه از تلويزيون شاهد ماجرا
بودند، مايكل يك قطعه
موسيقي مختلط شامل آهنگهاي «Jam، Billie Jean،
Black Or White و
Heal The World» را اجرا كرد.
[Super
Bowl]
[Super Bowl]
و بار ديگر، مايكل ركوردي تازه از خود در تاريخ
موسيقي به يادگار گذاشت.
اجراي تماشايي مايكل در شوي بين دونيمه ي
«Super Bowl»، بطور زنده از تلويزيون پخش شد و ركورد داشتن بالاترين تعداد
تماشاگر تلويزيوني را به ثبت رساند. اين ركورد
133.4 ميليون نفري، كه تا به
امروز شكسته نشده است، نام مايكل جكسون را بار ديگر وارد كتاب ركوردهاي
جهاني كرد.
در 28 جوئن سال 2000، درست بعد از 34 اُمين
شوي «Super Bowl»، اجراي سال 1993 مايكل جكسون، از طرف «گوردن فوربز» از
روزنامه ي «يو اس اي تودِي»، به عنوان بهترين اجرا در طول تاريخ برگزاري
«Super Bowl» برگزيده شد.
10 روز بعد، يك برنامه
ي تلويزيوني ديگر،
مردم را غافلگير كرد. ـ ”مايكل جكسون با «اُپرا» صحبت ميكند“ ـ اولين
مصاحبه ي تلويزيوني مايكل پس از 10 سال كه بطور زنده از «نورلند» پخش ميشد،
100 ميليون نفر در سرتاسر جهان را به خود جلب كرد. اين مصاحبه پر بيننده
ترين مصاحبه ي تلويزيوني در تمام دورانها شد و هنوز هم اين ركورد را حفظ
كرده است. و همچنين در طول عمر تلويزيون، چهارمين برنامه
ي پر بيننده است.
اين مصاحبه، رويداد سال 1993 بود.
[مصاحبه ي «اُپرا وينفري» با مايكل]
در طي اين مصاحبه، مايكل فاش كرد كه از
بيماري پوستي «ويتيليگو» رنج ميبرد. اين بيماري باعث از بين رفتن رنگ دانه
هاي پوست ميشود و رنگ پوست را به تدريج روشن ميكند. اين اولين بار بود كه
مايكل در مورد تغيير رنگ پوستش صحبت ميكرد. اما علاوه بر آن چيزهايي
نيز در
مورد روابطش بيان كرد. در زير قسمت كوتاهي از اين مصاحبه آمده است:
اُپرا: آيا بيرون ميروي، با كسي قرار
ميگذاري؟
مايكل: بله
اُپرا: با چه كساني قرار ميگذاري؟
مايكل: خوب در حال حاضر با «بروكي شيلدز».
ما سعي ميكنيم به هرجايي نرويم. بيشتر اوقات در خانه هستيم. او به خانه
ي من مي
آيد و يا من به خانه ي او ميروم. زيرا من دوست ندارم زياد
به اينطرف و آنطرف بروم.
اُپرا: آيا تا به حال عاشق شده اي؟
مايكل: بله
اُپرا: عاشق «بروكي شيلدز» بودي؟
مايكل: بله و يك دختر ديگر.
اُپرا: و يك دختر ديگر؟ اجازه بده چيزي از
تو بپرسم. و خيلي هم دست پاچه هستم كه
چگونه اين سؤال را مطرح كنم. ولي به
هر حال ميخواهم بپرسم، آيا تو تا به حال رابطه
ي جنسي را تجربه نكرده اي؟
مايكل: ها.........؟؟؟؟؟ چطور توانستي چنين
سؤالي بپرسي؟
اُپرا: فقط ميخواهم بدانم
مايكل: من يك
جنتلمن هستم.
اٌپرا: من اين حرفت را اينطور تعبير ميكنم
كه، معتقد هستي يك خانم، يك خانم است و بنابراين...
مايكل: اين مسئله شخصي است. منظورم اين است
كه نبايد در مورد اين قبيل چيزها بي پرده صحبت كرد... شما ميتوانيد بگوييد
كه من قديمي مسلك هستم. اما، ميدانيد، ميخواهم بگويم اين موضوع كاملأ
خصوصي است.
اُپرا: پس به اين سؤال جواب نميدهي؟
ادامه