"پاریس عاشق طبیعت و حیوانات است. ما یک گودال کوچک داخل زمین کندیم تا برای مزرعه‌ی حلزونی‌مان، حلزون جمع کنیم."

"پرینس ۱۲ ساله عاشق کتاب و فیلم بود. او ساعتها وقت خود را صرف ساختن انیمیشن با استفاده از سیب‌های داخل آشپزخانه میکرد."

"بلنکت بسیار بامزه بود. مایکل یک سالن سینما برای آنها آماده کرده بود و شبها برایشان فیلم نمایش میداد. او دوست داشت آنها فیلمهای سیاه و سفید قدیمی را ببینند. بلنک عاشق فیلم گانگستری دهه‌ی ۳۰ "دشمن مردم" شده بود. او در آشپزخانه به سمت من میدوید و از جیمز کاگنی تقلید میکرد. صدای گانگستری‌اش را عالی تقلید میکرد. واقعا خنده‌دار بود. بخصوص اینکه فقط ۷ سالش بود."

مایکل و سه فرزندش از دست انداختن کای لذت می‌بردند. یکبار بچه‌ها او را به داخل آشپزخانه صدا کردند تا دوست پسرش را ببیند. وقتی آنجا رسید...

"بچه‌ها به یکی از مانکن‌های آقای جکسون لباس پوشانده بودند. بسیار واقعی بود و من جا خوردم. آقای جکسون پشت یک صندلی مخفی شده بود و یکدفعه بیرون پرید و گفت «گرفتیمت!»... او عاشق شوخی‌ و دست انداختن دیگران بود."

"آن چند ماه دوران بسیار شادی بود. آقای جکسون تقریبا یک پدر ویلی وونکایی (فیلم چارلی و کارخانه‌ی شکلات) بود با حس شوخ طبعی عجیب‌اش."

کای از جشن تولدی می‌گوید که اشک شادی را در چشمان پاریس پدیدار کرد.

"مایکل برای یازدهمین جشن تولد دخرتش تنها دو ماه پیش از فوتش، تعدادی از اعضای سیرک دو سوله را به خدمت گرفت تا در باغ نمایش اجرا کنند. عالی بود. یکی از محافظان از مراسم تولد فیلم گرفت. میدانم آن فیلم برای پاریس بسیار عزیز است و آن را تماشا میکند تا به یاد پدرش بیافتد."

بچه‌ها به او چیزی داده‌اند که "جعبه‌ی شادی" می‌خوانندش. یک جعبه‌ی کفش تزیین شده که درونش پر از نامه‌های سپاس فرزندان مایکل است. سپاس از اینکه برایشان آشپزی میکند، هدیه می‌گیرد و با آنها دوست است.

"این نامه‌ها تا وقتی زنده‌ام برایم عزیز هستند. فوق‌العاه خاص هستند."

منبع: eMJey / thesun.co.uk