این یک دستکش تک سایز مخصوص ورزش گلف است که از چرم کرم رنگ ساخته شده و زبانه ی انتهای آن به پوشنده اش امکان میدهد که مچ دستکش را با اندازه ی دست خود متناسب نماید. داخل دستکش، برچسب " Made In Korea" خورده است. این دستکش به جای پولک های دست دوزی شده ی براق که ویژگی منحصر به فرد سایر دستکش های مایکل است، با انبوهی از سنگ های مصنوعی تراش خورده، تزیین شده است. بر روی کف دستکش هیچ سنگی دوخته نشده است. مهمترین مورد اختلاف این دستکش با سایر دستکش های مایکل اینست که برای دست چپ دوخته شده و گذشته از این، به دلیل ارتباطش با اولین اجرای مونواک دنیا، از بقیه ممتاز تر و بسیار خاص است.

این دستکش که دارن جولین از خانه ی حراج جولین، آن را «جام مقدسی» در بین سایر یادگاری های مایکل می داند، در روز ۲۱ نوامبر در حراج یادگاری های نمادهای موسیقی در کنار ترانه ی منتشر نشده ای از جیمی هندریکس و یک نوار ضبط قدیمی از مدونا در هارد راک کافه در شهر نیویورک به مزایده گذاشته میشود.

خانه ی حراج جولین علاوه بر این دستکش تاریخی، یادگاری های دیگری از مایکل را نیز به مزایده می گذارد. از جمله:

کتی که مایکل در تور Bad به تن کرده بود.
کلاه سیاهی که در اجرای مراسم سال ام تی وی سال ۱۹۹۵ بر سر گذاشته بود به همراه نامه ی ضمیمه شده ای از لیزا ماری پریسلی
بلوز سفید و ساعد بند در طی اجرایی در تماشاخانه ی آپولو در سال ۲۰۰۲
ست لباس Dangerous در طی اجرایی در تماشا خانه ی آپولو در سال ۲۰۰۲
۲ لباس از مرده های زنده شده در ویدئو کلیپ Thriller
مدال پلاتین RIAA برای آلبوم Bad
نسخه ی اصل طراحی مایکل از چارلی چاپلین
نسخه ی اصل طراحی مایکل از یک کودک
نسخه ی اصل طراحی مایکل از میکی موس در لباس Bad

اما در بین این اقلام شاید دستکش سنگ دوزی شده هیجان انگیز تر باشد به خصوص آنکه داستان جالبی پشت آن است:

والتر کلاید ارنج، از اعضای سابق گروه کامدورز (که لایونل ریچی نیز عضوی از این گروه بود) از سال ۱۹۸۳ صاحب این دستکش است. از روزی که مایکل آن را به جای امضا به وی یادگاری داد.

ارنج ۶۲ ساله میگوید وقتی گروه کامدورز در تابستان سال ۱۹۷۱ با گروه جکسون فایو به تور پرداخت، با مایکل آشنا شد. آنها تماشاچیان را سرگرم می ساختند تا گروه جکسون فایو برای آمدن به صحنه آماده شوند. ارنج همیشه از این صحنه گردان جوان تقاضای امضا میکرد، اما مایکل به این بهانه که ارنج از او مشهور تر است، خواسته ی او را رد میکرد. این قضیه ی طلب امضا به موضوع خنده ای بین آنها مبدل شده بود. آنها دوباره یکدیگر را در مارس ۱۹۸۳ در جشن موتون ۲۵ دیدند. مایکل با برادرانش روی صحنه خواند و سپس تکی روی صحنه بازگشت تا Billie Jean را بخواند و با مونواک اش، دنیا را کج کند. پس از آن ارنج به پشت صحنه رفت و باز تقاضای امضا کرد. اما مایکل به جای امضا، دستکش سنگ دوزی شده اش را به وی داد.

ارنج در نامه ای که ضمیمه ی این دستکش است نوشته:

"من مایکل جکسون و خانواده اش را از وقتی که برای اولین بار در تابستان ۱۹۷۱ با گروه جکسون فایو به عنوان اجرا کنندگان مقدماتی شان، تور برگزار کردیم، می شناسم. ما چهل کنسرت در ایالات متحده برگزار کردیم.

در آن زمان و طی سالهای پس از آن، من و مایکل هر وقت همدیگر را می دیدیم، بر سر امضا با هم شوخی می کردیم. او در کمال فروتنی اش از دادن امضا به من خودداری میکرد و میگفت من از او مشهور ترم. او هرگز به من امضا نداد.

سالها بعد در ۱۹۸۳ هر دوی ما در جشن موتون ۲۵ اجرا کردیم. دیدن اجرای دوباره ی مایکل با برادرانش همچو سالهای گذشته خیلی خوب بود اما او با اجرای تک نفره ی Billie Jean، صحنه را دزدید و این همان شب مشهوری است که او برای اولین بار مونواک را اجرا کرد و چهره ی موسیقی و رقص را تغییر داد و خودش را به دنیای فوق ستاره ها پرتاب کرد.

بعد از اجرا مایکل آمد و پشت سر من ایستاد. دستانش را روی چشمانم گذاشت و گفت "حدس بزن چه کسی است؟"

من می دانستم او چه کسی است زیرا یکی از دستانی که روی چشمم گذاشته بود دستکش داشت و دیگری نداشت. وقتی یک بار دیگر از او امضا خواستم، او به جای امضا، دستکشی را که همان شب در دست داشت به من داد و باز هم از دادن امضا خودداری کرد! او همیشه همه را دست می انداخت. حتی وقتی که یک پسر بچه بود. به خاطر همین از او پرسیدم که آیا جدا می خواهد دستکش را به من بدهد و او به من اطمینان داد که همین قصد را دارد. این دستکش آن زمان هنوز به یک نماد تبدیل نشده بود. پس از آن هر وقت او را می دیدم، با او شوخی میکردم که در ازای یک امضا حاضرم دستکش را به او پس دهم. اما او همیشه رد میکرد و به من میگفت که دستکش را نگه دارم و در عوض به شوخی از من می خواست که به او امضا دهم.

من از آن شب تاریخی تا به حال خیلی خوب از این دستکش مراقبت کرده ام و مایکل و خانواده اش همیشه جایگاه ویژه ای در قلب من خواهند داشت."

پس از مرگ مایکل، ارنج پی برده است که دستکشی که از مایکل هدیه گرفته، اکنون پر بها تر از آن است که او بتواند نگه اش دارد.

"صد تا دستکش دیگر هم هست. اما این یکی چیز دیگری است. او با آن اجرا ترکاند. دنیا باید این دستکش را ببیند. این اولین دستکش است. (بیلی جین) آهنگی است که او را پرت کرد به دنیای سوپر استارها."

ارنج امیدوار است که این دستکش یک خانه ی دائمی در موزه ی تالار شهرت راک اند رول و یا مکانی مشابه آن پیدا کند تا
"دنیا بتواند آن را ببیند. این (دستکش) برای من یک دنیا می ارزد."

درآمد فروش این دستکش به MusiCares، موسسه ی حمایت از موسیقیدانان اهدا میشود.

برای اطلاعات بیشتر و دیدن عکس های یادگاری های مایکل از سایت حراج جولین دیدن نمایید.

منبع: eMJey / Julien's Auctions / AP